Beləliklə, yeni klassik rəqabət nəzəriyyəsinin dərketmə
diskomfortu yaradan əsas çatışmazlıqları yanaşma üsulunun
məzmunundan açıq-aydın şəkildə görünür. Bunlara aiddir:
Funksional yanaşmanın irəli sürdüyü dilemmanın yoxluğunun
iddia edilməsi, əsas dəyişən kimi götürülən azadlığın ölçü
vahidinin yoxluğu; Deməli, bu amil istər-istəməz operativlikdən
uzaq olacaqdır və nəticə etiban ilə antirəqabət praktikasının
qarşısının alınmasında heç bir iştirakı mümkün deyil; Rəqabət
azadlığı ilə onun yekunu kimi götürülən iqtisadi fayda arasında
uyğunluğun mütləq xarakteri böyük elmi şübhə doğurur və
əslində bu mövqenin heç bir empirik təsdiqi olmayıb və yoxdur;
iqtisadi sistemin özünü tənzimləməsi ifrat şəkildə qabardılır
(klassik «xəstəlikdir») və yalnız çərçivə xarakteri daşıyan
ümumqanunvericiliklə kifayətlənmə töv- siyyə olunur. Müasir
gerçəklik isə tamamilə əks nisbətin formalaşmasını tələb edir.
Əgər belə olmazsa, onda nəinki rəqabət prosesinin effektivliyini
təmin etmək, hətta rəqabətin özünü «qoruyub» saxlamaq
mümkünsüz olardı və s.
Rəqabət nəzəriyyəsinə digər bir yanaşma əgər belə demək
caizsə, neoklassik rəqabət azadlığı tezisini güc azadlığı tezisi ilə
əvəz edir. Rəqabətə yanaşmada zidd qüvvələr nəzəriyyəsi belə bir
mövqedən çıxış edir ki, bazarda hegemon mövqeyə keçmək
istəyində olan iqtisadi gücün qarşısını almaq yox, onu zidd, əks bir
qüvvə ilə tarazlığa gətirmək lazımdır. Aydındır ki, bu nəzəriyyə
mikrosəviyyə subyektlərinin inteqrasiyasını əsas götürməklə,
struktur problemini başlıca məsələ hesab edir. Zidd qüvvələr
nəzəriyyəsi ümumiyyətlə, sırf praktiki baxımdan mənfi istiqamətli
effektlər məcmusu ilə nəticələnə bilər. Belə ki, əks gücün
yaradılması (sözsüz ki, dövlət tərəfindən) əksər hallarda ikitərəfli
inhisarla sonuclanır yaxud ən yaxşı halda duapoliya meydana
çıxır; Zidd güclərinin qütbləşmə, ayrı-ayrı sahələrin ifrat
təmərküzləşməsi anlamında sinergetik effekti qaçılmazdır və s.
Göründüyü kimi, araşdırdığımız nəzəriyyədən yalnız
konkret situasiyalarda, həm do fraqmental şəkildə istifadə etmək
mümkündür.
212
Bazarın strukturu, davranış tərzi və nəticələrin mürəkkəb
kompleksinin
tədqiqi
zəruriliyi
rəqabət
nəzəriyyəsində
«Sənayenin təşkili» konsepsiyasının və onun davamı kimi «firma»
konsepsiyasının meydana çıxmasını şərtləndirmişdir. Bu baxışlar
daha çox ABŞ-da geniş yayılmış və rəqabət siyasətinin
fonnalaşdırıimasında əsas nəzəri baza rolunu oynamışlar. Qeyd
edilən yanaşmaların əsas fərqli cəhəti onların daha çox praqmatik
mahiyyət kəsb etməsindədir.
Rəqabətin nəzəri yozumları içərisində əlahiddə yer tutan
yanaşma iqtisadi resurslar nəzəriyyəsidir. Bu nəzəriyyə rƏqttbəl
piusesiliƏ yanaşmada ən’ənəvi baxışların təkcə bazarla
kifayətlənmələrini düzgün hesab etmir. Çünki, iqtisadi subyektin
sahib
olduğu
resursların
müxtəlif
bazarlar
arasında
bölüşdürülməsi tamamilə mümkün olan bir haldır. Və, belə olan
təqdirdə hər hansı bir bazarda itirilən vəsait (zərər) digərləri
hesabına kompensasiya oluna bilər. Əgər, sahibkar öz kapitalını
müxtəlif bazarlara istədiyi kimi yönəldə bilirsə, onda antirəqabət
praktikasını həyata keçirmək üçün zəruri səviyyədə iqtisadi güc
əldə edir və s.
Beləliklə, rəqabət nəzəriyyələrinin qısa xülasəsi açıq- aydın
şəkildə göstərir ki, sözügedən prosesi adekvat şəkildə əhatə edə
biləcək vahid sinkretik nəzəriyyə yoxdur. Bununla belə, keçid
iqtisadiyyatı şəraitinə uyğun rəqabət siyasətinin formalaşdıniması
və tətbiqi baxımından yuxanda sadalanan konseptual baxışların
müəyyən elementlərindən yararlanmaq mümkündür.
Hər şeydən əvvəl, çıxış nöqtəsinə qayıdaraq qeyd edək ki,
inhisarçı fəaliyyətin məhdudlaşdırılması və ümumiyyətlə,
antiinhisar siyasəti «inhisar-^ rəqabət» tənasüblüyündə optimal
uyğunluğa ^naik' olmaq üçün əlverişli mühit formalaşdırır.
Rəqabət mühitinin yaradılması və mühafizəsi isə rəqabət siyasəti
vasitəsi ilə həyata keçirilir ki, bu planda da antiinhisar
qanunvericiliyinin xüsusi əhəmiyyəti vardır.
Beləliklə,
rəqabət
bazar
iqtisadiyyatının
spesifik
qanunlarından biri olmaqla, cəmiyyətin əsas sosial-iqtisadi
məqsədlərinin
yerinə
yetirilməsində,
milli
mənafelərin
l(ücal-;»regij
3
nal—»q^lobal miqyaslı tarazlığında mühüm rol
oynayır (şək. 5.2.).
213
Şək. 5.2. Milli mənafelərin lokal tarazlığına nail olmada
rəqabətin rolu və yeri.
Şəkildən göründüyü kimi, rəqabətin səmərəliliyini müəyyən
edən cəhətlər onun funksiyalarında əks olunur. Məhz bu sxemdə
rəqabətə yanaşma fərqliliyilə seçilən funksional rəqabət və
neoklassik rəqabət nəzəriyyələrinin əsas istinad nöqtələri birlikdə
əks olunmuşdur.
İnhisarçı fəaliyyətin tənzimi ilkin və başlıca olaraq
rəqabətin səmərəliliyinə xidmət etməlidir. Bunun üçün isə iqtisadi
fəaliyyət sərbəstliyi, innovasiya, eləcə də bazar subyektlərinin
dəyişən şəraitə uyğunlaşması və gəlirlərin ədalətli bölgüsü təmin
olunmalıdır.
214
Dostları ilə paylaş: |