çıxış
edərək
göstərirlər
ki,
hal-hazırda
antiinhisar
qanunvericiliyinin başlıca xüsusiyyəti «...bazar mexanizmi kimi
oliqopoliyanm
mühafizəsindən
ibarətdir»'®*^.
Oliqopolik
situasiya həm ayrıca götürülmüş bir sahədə, həm də lokal bazarda
formalaşır. Ümumiyyətlə, oliqopolik bazann başlıca cəhəti
bir-birinə zidd olan iki halın: rəqabət və inhisann qarşılıqlı
təsirindən formalaşan situasiyanın meydana çıxması ilə bağlıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, antiinhisar qanunvericiliyinin genezisi
XIX əsrirr ortalarından baslanm Əslində bunu
tənzimlənən rəqabətin inkişaf tarixi də adlandırmaq olar. O dövrdə
məhz bu qanunvericilik əsasında haqsız rəqabətlə mübarizə həyata
keçirilirdi.
Bir sıra tədqiqatçılar tarixi-xronoloji baxımdan antiinhisar
qanunlarının iki tipini fərqləndirirlər'“^-
1)
İnhisarın qadağan edilməsi prinsipi əsasında qəbul edilən
qanunlar;
2)
İnhisarçı birliklərə nəzarət və sui-istifadə hallarının
məhdudlaşdırılması prinsipi əsasında qəbul edilən qanunlar.
Bu aspektdə bölgü ABŞ və Avropanın antiinhisar
qanunvericiliklərindəki fərqli nüanslara söykonir. Mə Mumdur ki,
ABŞ-da antitrest qanunvericiliyi, Avropa sistemində isə bazarda
hegemon mövqe tutan inhisarçı birliklərin sui-istifadə hallarının
məhdudlaşdırılmasına yönəldilən və onların məcmu fəaliyyəti
üzərində nəzarət prinsipinə söykənən antiinhisar qanunvericiliyi
qüvvədədir.
Antiinhisar qanunvericiliyinin Avropa sistemində inhisarın
yaradılması haqqında razılaşmaların müəyyən növlərinin
qeydiyyatı nəzərdə tutulur. O, eyni zamanda, rəqabətin əhəmiyyətli
dərəcədə məhdudlaşdınlmasını da özündə ehtiva edir.
Bu
razılaşmalann
qanuna
ziddliyi
3
səviyyədə
müəyyənləşdirilə və ləğv edilə bilər:
С.Никитин, Е.Глазова.«Государство и проблема монополии»//«МЭ и
МО», 1994 г, №7, с.92-93
В.Мозолин, М.Кулагин. «Гражданское и торговое право
капиталистических стран». М; 1980г., с.96.
243
1)
Bu qəbildən olan razılaşmaları qeydiyyata alan dövlət
orqanı tərəfindən;
2)
Yüksək instansiyalı dövlət orqanı tərəfindən;
3)
Məhkəmələrdə.
Antiinhisar qanunvericiliyinin Avropa sistemi Qərbi
Avropa ölkələri ilə bahəm, Avstraliyada, Yeni Zelandiyada,
Cənubi Afrika Respublikasında, Amerika sistemi isə Argentinada
və bir sıra digər ölkələrdə tətbiq olunur.
Maraqlıdır ki, AFR-nm antiinhisar qanunvericiliyi hər iki
sistem arasında orta mövqe tutur. Bu hal ona görə ortalığa çıxır ki,
həmin ölkənin antiinhisar qanunvericiliyi inhisara qoyulan qadağa
üzrə ümumi qəbul edilmiş norma ilə yanaşı, bu prinsipdən çoxlu
sayda istisnalar nəzərdə tutur,
Amerika sistemi çərçivəsində ilk antitrest qanunu 1883- cü
ildə Alabama ştatında qəbul edilmişdir'"*. Sonrakı dövrlərdə
əksər ştatlar tərəfindən analoji qanunların qəbulu ümumölkə
miqyasında antiinhisar qanunvericiliyinin formalaşdırılmasına
şərait yaratmışdır. Federal səviyyədə isə ilkin olaraq 1890-cı ildə
Şerman qanunu qəbul edilmişdir. Bu qanunun əsas fərqləndirici
xüsusiyyəti formal olaraq inhisarçı fəaliyyətə qoyulan qadağa ilə
şərtlənir. 1914-cü ildə antiinhisar qanunvericiliyinin yeni inkişaf
mərhələsi başlanmışdır. Belə ki, məhz həmin ildə Kleyton qanunu
və Federal Ticarət Komissiyası haqqında qanun qəbul edilmişdir.
ABŞ-ın antiinhisar qanunvericiliyi məhz bu üç qanunun bazasında
formalaşmışdır.
Araşdırmalar
göstərir
ki,
ABŞ-m
antitrest
qanunvericiliyinin əsas xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, bu
qanunvericilik ölə başlanğıc andan inhisarı qeyri-qanuni hesab
etməklə qadağan üsuluna söykənir. Amma, Qərbi Avropa
qanunvericiliyi inhisarçı praktikanın neqativ nəticələrini aradan
qaldırmaq məqsədi ilə tənzimləmə prinsipi üzərində qurulmuşdur.
Lakin, sonrakı inkişaf prosesləri ABŞ qanunvericiliyinin ifrat sərt
formada tətbiqinin qeyri-səmərəli olduğunu üzə çıxardı. Və, bu
istiqamətdə bir sıra «yumşaldıcı» vasitələrin tətbiqinə başlanıldı.
Məsələn, 1911-ci ildə ABŞ Ali
О.Жидков. «Антитрестовское законодательство США». M., 1963 г.,
С.34.
244
məhkəmosi tərəfindən qəbul edilən «ağıllılıq qaydası» belə
vasitələrə aid edilə bilər. Ali məhkəmə Şerman qanununun hüquqi
yozumunda qismən dəyişiklik etdi və qanunun ticarəti
məhdudlaşdırmaq
haqqında ümumi
səciyyə daşıyan
doktrinanın əhatə dairəsini ümumi hüquq çərçivəsində «ağılsız»
kimi təsnifləşdirilən məhdudiyyətlər miqyasında daraltdı. Bununla
yanaşı, antitrest qanunvericiliyinin sərtlik dərəcəsini
azalfmä^*‘'rnəqsədi ilə ' 3aRF*’T’TIsuld^äh"l’s^ edilməyə
başlandı:
.
1 )Bü qäy"daİarın daha dar məzmunda yozumu;
^
2)Müəyyən istisnaların tətbiqi.
Eyni zamanda, qeyd etməyi zəruri sayırıq ki, antitrest
tənzimləmə rejimi bir sıra müxtəlif məzmunlu və təyinatlı
proseslərin təsiri
nəticəsində dövri
olaraq
müəyyən
dəyişikliklərə məruz qalır (sərtləşmə
yaxud
yumşalma
yönümlü). Məsələn, siyasi hakimiyyətin bir partiyadan digərinə
keçməsi, özəl sektora dövlət müdaxiləsinin güclənməsi yaxud
zəifləməsi və s. bu qəbildən olan amillər sırasındadır.
Antitrest qanunvericiliyi müasir şəraitin spesifikasını nəzərə
almaqla inhisar yaxud rəqabət mühitinin qiymətləndirilməsində
bir qayda olaraq iqtisadi effektivlik prinsipindən çıxış edir. Yə’ni,
söhbət artıq rəqabətin məh- dudlaşdırılmasmınbirmə’nalı
«şər»
kimi
qəbulunun
aksiomatikliyindən getmir. Əgər, bu məhdudlaşma nəticəsində
inkişaf edən inhisarlaşma prosesi daha yüksək effektivlik gətirirsə,
onda antitrest qanunvericiliyi
«
SUSUD
>!
Bunu əyani şəkildə İngiltərənin patent qanunvericiliyi
sisteminin timsalında görmək mümkündür. Bəri başdan qeyd
etmək lazımdır ki, İngiltərə qanunvericiliyi ən’ənəvi ingilis
siyasətinin tətbiqi (azad ticarət və dövlətin iqtisadiyyata
müdaxiləsinin minimal səviyyəsi) ilə əlaqədar olaraq Amerika ilə
müqayisədə daha liberaldır.
Ümumiyyətlə, İngiltərədə müasir antiinhisar qanunvericiliyi
XX əsrin 70-ci illərindən sonra formalaşmağa başlamışdır. Bu
proses ilkin olaraq ticarət praktikasının məhdudlaşdıniması və
qanuni ticarət haqqında normativ
245
Dostları ilə paylaş: |