2)
Avstriya məktəbi səmərəliliyin ən’ənəvi neoklassik
yozumda dərk edilməsinin əleyhinədir. Belə ki, onlar bazar
subyektlərinin qarşılıqlı təsirini və rəqabəti kooperasiyaya əks
olan cəhətlər kimi deyil, sahibkarlıq prosesinin müxtəlif
elementləri formasında qəbul edirlər.
Antiinhisar siyasəti sferasında müasir dünya təcrübəsinin
ümumiləşdirilmiş yekunları açıq-aydın şəkildə göstərir ki,
sözügedən istiqamətdə həyata keçirilən praktika hər bir ölkənin
spesifikası və iqtisadi inkişaf strategiyasının mahiyyətinə uyğun
olaraq müxtəlif məzmunlu üsul və metodlann toplusu kimi
meydana çıxır. Araşdırdığımız problemin əhatə dairəsini
genişləndirsək, yə’ni, ümumiyyətlə haqsız rəqabətlə mübarizəni ön
plana çıxarsaq, onda çox asanlıqla müşahidə etmək olar ki, bu
aspektdən sahibkarlıq mühitinin tənzimlənməsi qaydaları (ölkələr
üzrə) istiqamətində kəskin fərqlər mövcuddur.
I
3, MİLLİ BAZARDA ANTİİNHİSAR SİYASƏTİNİN
MÜASİR VƏZİYYƏTİNİN SİSTEMLİ TƏHLİLİ
A (
^ Azərbaycanda antiinhisar siyasəti antiinhisar
qanunvericiliyinə daxil olan qanun və normativ aktlar əsasında
həyata keçirilir. Bu sırada 4 mart 1993-cü il tarixli
«Antiinhisar fəaliyyəti haqqında», 12 mart 1999-cu il tarixli
«Təbii inhisarlar haqqında», 2 iyun 1995-ci il tarixli «Haqsız
rəqabət haqqında», 19 sentyabr 1995-ci il tarixli «İstehlakçı
hüquqlannın müdafiəsi haqqında» qanunlar xüsusi rol
oynayırlar.
Ölkədə inhisarçı fəaliyyətin məhdudlaşdıniması və
aradan qaldınimasının təşkilatı-hüquqi əsaslan «Antiinhisar
fəaliyyəti haqqında qanunla müəyyən edilir. Qanun iqtisadi
fəaliyyətlə məşğul olan əksər fiziki və huquqi şəxslərə şamil
edilir. Yalnız bazar subyektinin nou-xau, əmtəə nişanları və
müəlliflik hüquqlarından doğan münasibətlər qanunun əhatə
dairəsindən kənarda qalır. Eyni zamanda, sözügedən
istiqamətlərdə rəqabətin məhdudlaşdınimasına yönəldilən sui-
264
istifadə hallan olarsa, onda yuxanda deyilənlər də antiinhisar
nəzarətinə məruz qalırlar.
İnzibati-amirlik sisteminin mirasını nəzərə alaraq qanunda
inhisarçı fəaliyyətin aşağıdakı növləri öz əksini tapmışdır:
1)
Dövlət inhisarçıhğı;
2)
Sahə inhisarçıhğı;
3)
Yerli inhisarçılıq;
4)
Təsərrüfat subyektinin inhisarçıhğı;
5)
Maliyyə-kredit inhisarçıhğı;
6)
Bazar subyektlərinin üfıqi və şaquli birləşməsi
(qovuşması) nəticəsində meydana çıxan inhisarçılıq;
7)
Təbii inhisar;
8)
Patent-lisenziya inhisarçıhğı.
Göründüyü kimi, antiinhisar siyasətinin tətbiqi sferaları
baxımından inkişaf etmiş ölkələrlə müqayisədə sırf spesifik
mahiyyət daşıyan cəhətlər o qədər də az deyildir. Bu hal öz-
özlüyündə antiinhisar siyasətinin tətbiqi sferasında da fərqli
nüanslar meydana çıxarır.
Ümumi şəkildə götürsək, antiinhisar siyasəti inhisarçı
fəaliyyətə nəzarət-^məhdudlaşdırma—>aradan qaldırma xətti
üzrə həyata keçirilir.
İlkin olaraq antiinhisar nəzarətinin çıxış nöqtəsi təsərrüfat
subyektlərinin birləşməsi (qovuşması) nəticəsində meydana çıxan
hegemon mövqe hesab olunur. Hegemon mövqe (qanunvericiliyə
uyğun olaraq) birləşən (qovuşan) təsərrüfat subyektlərinin
müvafiq mal bazarında payı 35%-dən yaxud onlann aktivlərinin
ümumi dəyəri minimum əmək haqqı məbləğinin 75 min mislindən
çox olduqda formalaşmış hesab olunur. Bu baxımdan, ümumi
aktivlərinin dəyəri minimum əmək haqqının 50 min mislindən çox
olan müəssisələrinin ləğvi (ləğv haqqında məhkəmə qərannı istisna
etməklə), eləcə də həmin müəssisələrin bölünməsi (əgər, nəticədə
hər birinin bazar payı 35%-dən çox olan yeni subyektlər meydana
çıxarsa) üzərində də antiinhisar nəzarətinin təşkil olunması
nəzərdə tutulmuşdur.
265
Yuxanda təsvir etdiyimiz istiqamətlərdə təsərrüfat
subyektlərinin yaradılması, yenidən təşkili və ləğvi İqtisadi İnkişaf
Nazirliyinin (əvvəllər Antiinhisar siyasəti və Sahibkarlığa Kömək
Komitəsi) icazəsi ilə həyata keçirilə bilər.
Təsərrüfat subyektləri arasında imzalanan sazişlər
aşağidakı-haltardä'lqlisadi
İnkişaf
Nazirilyinilə^^na^şdink
malıdırf ........................ "— --------- --------- - ^ ‘
1)
Bir təsərrüfat subyektinin nizamnamə kapitalını təşkil
edən və səs vermə hüququna malik səhmlərin (paylann) 20%- dən
çoxunu digər təsərrüfat subyekti tərəfindən əldə edilməsi; Bu
məhdudiyyət təsərrüfat subyektinin yaradılması zamanı onun
tə’sisçilərinə aid edilmir;
2)
Bir təsərrüfat subyektinin əsas istehsal vasitələrinin və ya
qeyri-maddi aktivlərinin digər təsərrüfat subyektinin mülkiyyətinə
və ya istifadəsinə verilməsi zamanı, əgər əqd predmetini təşkil edən
əmlakın balans dəyəri, bu əmlakı öz- gəninkiləşdirən təsərrüfat
subyektinin əsas istehsal vasitələrinin və qeyri-maddi aktivlərinin
balans dəyərinin 10%-dən çox olarsa;
3)
Bir təsərrüfat subyektinin sahibkarlıq fəaliyyəti aparmaq
şərtlərinin müəyyənləşdirməyə və ya onun Ali idarəetmə orqanının
funksiyalanm həyata keçirməyə imkan verən hüquqlannm digər
təsərrüfat subyekti tərəfindən alındıqda.
İqtisadi İnkişaf Nazirliyinin icazəsi yalnız aşağıdakı hallarda
tələb olunur:
1)
Təsərrüfat subyektlərinin aktivlərinin ümumi balans
dəyəri minimum əmək haqqı məbləğinin 75 min mislindən çox
olduqda;
2)
Təsərrüfat subyektlərindən birinin müvafiq əmtəə
bazannda payı 35%-dən çox olduqda;
3)
Səhmləri əldə edən təsərrüfat subyekti həmin səhmləri
özgəninkiləşdirən təsərrüfat subyektinin fəaliyyətinə nəzarət
etdikdə.
İnhisarçı fəaliyyətin məhdudlaşdıniması, subyektin davranış
tərzinin rəqabətə mənfi təsirinin aradan qaldıniması
266
Dostları ilə paylaş: |