eyni vaxtda istehsalın 25-30 faiz artımı zamanı su hövzələrindən su
toplanmasının 35^0 faiz azalmasına nail olunmuşdur.
Lakin Abşeron iqtisadi rayonunun hər yerində kompleks tullantısız
sistemin tətbiqinə keçid çox da uzaq olmasa da, hər halda gələcəyin işidir.
İstehsalın inkişafının hər mərhələsində sadəcə olaraq məsələ tex-
nologiyanm ekologiyalaşdınimasınm tətbiqi ilə deyil, amma mövcud
mərhələ üçün iqtisadi effektivliyin daha çox tətbiqi ilə bağlıdır.
Müasir istehsalın ekologiyalaşdırılması təkcə aztullantıh, yaxud da
tullantısız texnologiyanın deyil, həm də bütün planlaşdırma sistemi və
təsərrüfat hesabı münasibətlərinin müvafiq yenidən qu- mlrnasıdır. Hazırda
istehsal sistemi çərçivəsində ekoloji problemlərin həlli hər şeydən əvvəl iki
istiqamətin təkmilləşdirilməsi ilə əlaqədardır, onlar aşağıdakılardan
ibarətdir:
•
təbii resursların - birinci növbədə mineral-xammalın, suyun qənaətlə,
kompleks
istifadə edilməsidir;
•
istehsal
prosesində
ətraf
təbii
mühitə
mənfi
təsirin
məhdudlaşdırılması, yaxud da ləğv edilməsidir.
Bundan sonra təbii resursların səmərəli istifadə edilməsi ilə istehsalın
effektivlik səviyyəsinin əlaqəsi aydın olur. Qeyd etmək lazımdır ki,
mineral-xammal resurslannm yerin təkindən çıxanlması- nın keyfiyyəti və
dolğunluğu, kompleksliliyinin yüksəldilməsi, on- lann hasilatı zamanı
əsaslandırılmamış itkinin ləğv edilməsinin, saf- laşdırılması və emalının
böyük əhəmiyyəti vardır. Bu fond veriminin artımına imkan verir, fəaliyyət
göstərən müəssisələrdə məhsul istehsalını yüksəldir, bir sıra hallarda isə
lüzumsuz yeni müəssisələrin tikintisini kənar edir, müasir istehsalın
effektivliyini mühüm dərəcədə yüksəldir.
Bu yuxarıda göstərilənlər sözsüz ki, təkcə yerin təkindən çıxarılan
faydalı qazıntılara aid deyil, həm də təbii resurslann digər növlərinə də
aiddir və tullantıların səfərbər edilməsinin maksimum imkanlarının
zəruriliyini nəzərə çarpdınr.
Son illər təbii resursların səmərəli istifadə olunmasının ənənəvi
istiqamətləri ilə bərabər, həm də istehsal sistemlərində təbiəti mühafizə
istiqamətləri yüksək səviyyədə Ö2riinü göstərir.
Lakin hə
70
yata keçirilən işlər formal olaraq dərhal nəzərə çarpan xalq təsərrüfatı gəliri
vermir, amma, hər şeydən əvvəl öz qarşısına, insanın həyat fəaliyyəti və
müasir istehsalın standart şəraiti-havanın, suyun, torpağın təmizliyi üçün
zəruri resursların mühafizəsini, su, meşə, balıq və sair resursların
tükənməsinin qarşısının alınmasım məqsəd qoyur. Təbiətdən istifadənin bu
istiqamətindən düz effekt çox vaxt nəzərə çarpmır [161].
Eyni zamanda, səmərəli resursdan istifadə və təbiəti mühafizə
istiqamətləri arasında dəqiq sərhəd çəkilməsi metodoloji cəhətdən düzgün
olmazdı. Onlar daim bir-birinə dolaşır və çox vaxt bir istiqamətin haradan
başlayıb, digərinin harada qurtarmasını təyin etmək olduqca çətindir. Axı
hava, yaxud da su hövzələrinin çirklənməsi, atmosferə, yaxud da hidrosferə
qiymətli elementlərin tullantıları ilə əlaqədardır. Buna görə də, müasir
istehsal sahəsində ətraf mühiti mühafizə fəaliyyəti yalnız tullantıların
təmizlənməsi ilə məhdudlaşmır, həm də sənaye və kənd təsərrüfatı
istehsalında ən müxtəlif elementlərin utilləşdirilməsini nəzərdə tutur.
Müasir istehsalın inkişafı və istehsal fondlarının artım dərəcəsinə görə
təsərrüfatın mənfi təsirinin ləğv edilməsi üçün ixtisaslaşdırılmış fondlar
son 30 ildə çoxalmışdır. Bundan başqa, 2000-ci illərin əvvəllərində bütün
dünyada ətraf mühiti mühafizə təyinatlı xərclərin xüsusi çəkisi ümumi
investisiya həcmində dönmədən artır. Məsələn, Qərb ölkələrində, xüsusilə
ABŞ-ın bir sıra sənaye sahələrində ətraf mühitin mühafizəsi üçün təyin
edilmiş investisiyanın xüsusi çəkisi olduqca əhəmiyyətlidir: xüsusilə qara
metallurgiyada 20-25%, sellüloz-kağız sənayesində 25%, əlvan
metallurgiyada 20%, habelə inşaat materialları istehsalında, neft emalında,
kimya sənayesində, elektrik enerjisində. Yaponiyada sənaye sahələrinin
investisiya xərclərinin həcmində təbiəti mühafizə xərclərinin payı ən çox
neft emalı sənayesində, istilik energetikasında, dağ-mədən sənaye
sahələrində mühüm yer tutur [122].
Azərbaycanda son illər sənaye istehsalında kapital qoyuluşu və
istismar xərclərində ekoloji məsrəflərin xüsusi çəkisi durmadan artır. Bu,
1991-ci ildəki 30,8 min manatdan 2010-cu ildə 250
milyon
71