Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org * * * - Axı... Əlaqə kəsildi. Muxtar əlində telefonun dəstəyi ayaq üstə quruyub qalmışdı. Başına qəfil ağrı sıçramışdı. Beyni coşmuş dəniz kimi uğuldayırdı. Düşünmək qabiliyyətini tamamilə itirmişdi. - Nə olub? - Səlimə təəccüblə soruşdu. Muxtar key kimi Səlimənin üzünə baxırdı... - Nə olub? Səninlə deyiləm? Kim idi danışan? - Qızı... Xədicəni... oğurlayıblar. Səlimənin sifəti kağız kimi ağardı. Dizləri üstə döşəməyə düşdü. Muxtar özünə gələrək onu sürüyüb divana uzatdı. Üz-gözünə su çilədi. Səlimənin ayılması uzun çəkdi. Yalnız bir saatdan sonra onlar ayıq başla məsələni müzakirə etməyə başladılar. Söhbətdə Muxtarın kiçik qardaşı - Muxtarın öz mağazasında işləyən Rəsul da iştirak edirdi. Onu Muxtar çağırmışdı. - Gərək polisə xəbər verim. - Muxtar stulda oturub başını əlləri arasına alaraq dilləndi. - Sən nə danışırsan? - Səlimə elə bil od götürdü. Balamı güdaza vermək istəyirsən? - Elə edərik ki, polisə xəbər verməyimizi bilməzlər. - Hə, elədir. Kamilə bildirmək pis olmaz. - Rəsul böyük qardaşının fikri ilə şərik oldu. Kamil Yunusov Muxtargilin qohumu idi. Rayon polis şöbəsində Cinayət Axtarış Bölməsinin rəisi işləyirdi. - Yox! - Səlimə qəti etiraz etdi. - Nə bilirsən ki, oradan sirr çıxmayacaq? Biz balamızı gözümüz görə-görə öldürtdürə bilmərik. Qızıllarımı, ev-eşiyi, maşını ver, qızı qurtar! - Axı Səlimə, - Muxtar sanki yalvarırdı: - Onlar ev-eşik, qızıl, nə də ki, maşın istəyirlər. Onlar pul istəyirlər. Mən təzədən onlarla harada danışıb şərtləşə bilərəm? Vaxt çox azdır. Hələ pulumuz da yoxdur. Özün bilirsən ki, borcumuz var. - Yenə borc al! - Səlimə də yalvanşa keçdi. - Alacam. Çarəm nədir ki?.. Axtarıb pul tapmalıyam. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org * * * Evə ölüm sükutu çökdü. Fikirləşməkdən az qalırdı ki, Muxtarın başı partlasın. İmkanı olsaydı bu saat bütün rayonu ələk-vələk edib Xədicəni tapardı. Qızı oğurlayanları tikə-tikə etsəydi, yenə ürəyi soyumazdı. Ancaq özü də başa düşürdü ki, əlindən heç nə gəlməyəcək. Acizliyini başa düşmək ona bir az da artıq əzab verirdi. Birdən əlini stola çırpıb: - Alçaqlar! Əclaflar! - deyə bağırdı və sonra uşaq kimi hönkürüb ağlamağa başladı. Rəsul ikinci dəfə ürəyi gedən Səliməni ayıltmaq üçün su gətirməyə çıxdı... ... O məşum telefon zəngi günorta saat birdə olmuşdu. Artıq saat üç idi. Belə vəziyyətlərdə elə bil zaman da öz sürətini artırır. Muxtar saata baxanda elə bildi ki, bu dəqiqə əqrəblər sürətlə fırlanıb deyilən vaxtı göstərəcək və hardasa naməlum bir yerdə, naməlum adamların çirkin, qanla suvanmış əlləri onun körpə Xədicəsini parçalayacaq. Qəti qərara gəlib ayağa qalxdı. Telefona yaxınlaşıb hansısa nömrəni yığdı və danışmağa başladı: - Kamil, salam! Muxtardı danışan. Səninlə təcili görüşmək istəyirəm... Yox, idarədə yox! Sən get evinə, mən də ora gələcəm... Hə, vacib iş var. * * * Muxtarla Kamil Yunusov stol arxasında üzbəüz oturmuşdular. Yunusovun arvadı hər ikisi üçün çay süzmüşdü. Amma heç birinin yadına çay içmək düşmürdü. Hər ikisi dərin fikrə getmişdi. Nəhayət, sükutu birinci olaraq mayor Yunusov pozdu: - Vəziyyət çox pisdir. İşin tərsliyindən, rəisimiz də rayonda yoxdur. Bir də ki, lap olsa da, indi bu saat neyləyə bilərik? Üç il bundan əvvəl Qurdbaşı kəndinin yaxınlığında, asfaltın kənarında yeddi yaşlı oğlan uşağının meyiti tapılmışdı. Yəqin ki, sən də eşidərdin. - Hə, eşitmişdim. - Muxtar yerində narahatlıqla qurcuxdu. - Yazıq uşağın başını əzib, sonra da meyiti gətirib yolun qırağına atmışdılar ki, tapılsın. Uşağın atası uşağın oğurlanmış olduğunu bizə meyit tapılandan sonra dedi. Naməlum şəxslər uşağı oğurlayıb downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org * * * telefonla ondan da pul istəyiblərmiş. Pulu qoymaq üçün həmin Baharlıya gedən yoldakı çinarın altını nişan vermişdilər. Sənə deyilən sözlər ona da deyilibmiş. Ona da iyirmi dörd saat vaxt verilmişdi. Amma ondan otuz min dollar istəmişdilər. İndi əclaflar azğınlaşıb qiyməti qaldırıblar. Çoxlu qoyunu olan bu kişi üzdən varlı görünsə də o qədər nağd pulu yox imiş. Borc-filan bir təhər iyirmi min düzəldir və pulun qalanını axtaranda deyilən vaxt gəlib çatır. Kişi topladığı pulu götürüb özünü tək çinarın yanma çatdırır. Dayanıb gözləyir ki, uşaq oğruları gələndə onlara yalvar-yaxar eləsin ki, iyirmi mini alıb uşağı qaytarsınlar, pulun qalanını sonra verər. Deyilən vaxt tamam olanda da, ondan sonra da çinarın yanına heç kəs gəlmir. Kişi bədbəxt gecəni də orada keçirir. Səhər tezdən ona xəbər gətirirlər ki, qoyun otaranlar uşağın meyitini tapıblar. Biz bütün rayonu ələk-vələk elədik. Bütün şübhəli adamları yoxladıq. Amma qatilləri tapa bilmədik. - Onlar uşağı niyə öldürüblər ki? - Muxtar kədərlə soruşdu. - Ona görə ki, kişi şərti pozub. Pulu həmin yerə qoymaqdansa özü həmin yerdə dayanıb. Belə çıxır ki, qatillər onu görüb və başa düşüblər ki, kişi pul gətirməyib və minnətə gəlib. - Ondan sonra daha belə hadisə olmayıb ki? - Ölüm hadisəsi yox, uşaq oğurluğu isə yəqin ki, olub. Ola bilər ki, tələb olunan pullar ödənilib və oğrular uşağı buraxıblar. Hər halda bizim belə şeylərdən xəbərimiz olmayıb. Yəqin ki, uşağın ölümü çoxlarına dərs olub və heç kəs qorxudan bizə məlumat verməyib. Muxtar dərindən ah çəkib: - Kamil, mən lap başımı itirmişəm, - dedi: - Əlbəttə, lap faizlə də olsa pul tapacam. Sonra mağzanı, maşını, hətta evi də sataram. Mən əslində sənin yanma məsləhətə gəlmişəm. Buraya gəlməyimi də heç kəs bilməsin. Yunusov ayağa qalxıb əsəbi halda otaqda gəzişməyə başladı. Bir qədər o baş-bu başa gedib- gələndən sonra telefon aparatı qoyulmuş kiçik stolun qabağında dayandı. Dəstəyi əlinə götürüb fikrə getdi. Nəhayət, kodla Bakını alıb danışmağa başladı: downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|