Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org Razılaşdım. Fotoaparata təzə kaset qoyub hazır vəziyyətdə dayandım. Nailə ayağa qalxıb qarşımda çəpəki durdu. Əlləri ilə çiyinlərinə tökülən saçlarını yığaraq çiyni üstündən mənə baxıb gülümsədi. Onun bu vəziyyətdə şəklini çəkdim. Sonra bir ayağını qaldırıb stolun üstünə qoydu. Aşağıdakı düymələri açıq olan xalat o saat geri çəkildi və onun yaraşıqlı budunu qara kalqotkasmın əhatəsində mənə göstərdi. Aparatı şaqqıldatdım. Nailə yavaş-yavaş kalqotkam əynindən çıxartdı və yenə bir ayağını stolun üstünə qoydu. Bu vəziyyəti müxtəlif tərəflərdən lentə aldım. Mən dinə bilmirdim və onun daha hansı görünüşü alacağını gözləyirdim. Daha bir neçə çəkilişdən sonra Nailə xalatmı da soyunub ancaq kiçik alt paltannda qabağımda durdu. Yenə çəkdim. Bu çəkilişdən sonra arxasını mənə çevirib utana-utana soruşdu: - Sizə tamam çılpaq şəkillər də lazım olur? - Olur, amma... Müsabiqədə yox, elə-belə verməyə. - Onda arxadan çəkin, qoy üzüm görünməsin, - deyə əyilib alt paltarını əynindən çıxartdı və tamam çılpaq qaldı. Mən arxadan onun gözəl bədəninə tamaşa edərək özümü tamam unutmuşdum və yalnız o xatırladandan sonra fotoaparatın düyməsini basdım. Düşündüm ki, indi o mənə tərəf çevrilmədən geyinəcək və çəkiliş bununla bitəcək. Ancaq o, geyinmədən mənə tərəf çevrildi və üstümə gəlməyə başladı. Fotoaparatı əlimdən alıb kaseti çıxardı və lenti açıb korladı. - Lazım deyil... Ərimdən qorxuram. - Bəs niyə belə edirsiniz, Nailə xanım? - deyə soruşdum. Nailə çılpaq vəziyyətdə oturdu və əlləri ilə üzünü örtüb dedi: - Heç özüm də bilmirəm ki, nə edirəm. İnanın ki, özümdən asılı deyil. Hələ mənə ərimdən başqa kişi əli toxunmayıb. Amma daha dözə bilmirəm. Xatəm ayda cəmi bir-iki gün evdə olur. Onda da sərxoş... O, ehtirasdan titrəyirdi və deyəsən, bu titrəmə mənə də keçmişdi. Məsələ aydın idi. Onun əvəzində başqa qadın olsaydı, mən onu evimdən qovardım. Amma onu qovmağa gücüm çatmadı və bəlkə də downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org özüm istəmədim. Nailə o gecə mənimlə qaldı. Bir də səhər durub öz mənzillərinə çıxdı. Ancaq sonradan mən daha onunla yaxınlığa imkan vermədim. Əlaqəmiz bina sakinlərinə məlum ola bilərdi. Həyat yoldaşım bilsəydi, yaxşı düşməzdi. Nailə ilə yenə adi qaydada salamlaşırdıq. Məni görəndə yüngülcə utanırdı. Ya bəlkə də mənə belə gəlirdi. Sonra hiss etdim ki, o bir nəfərlə gəzməyə başlayıb. Onu hətta bir dəfə axşamüstü, evimizdən bir qədər aralıda, bir ağ rəngli Jiquliyə minib harasa gedən gördüm. Bəlkə də özünə başqa kişi tapdığı üçün məndən əl çəkmişdi. Mən xəyaldan ayrılıb, Qasımlım da öz xəyalından ayrılmağa məcbur etdim: - Nə fikirləşirsiniz? Özünüz dediyiniz kimi bu iş sizə yaraşan iş deyil. Qasımlı fikrindən ayrılıb: - Bəlkə də elə deyil, - dedi və sonra nə düşündüsə cəld ayağa qalxdı. - Gedək! Onsuz da yaman yorulmuşam. Bir az da istirahət lazımdır. Biz həyətə düşüb mənim maşınımla çimərliyə yollandıq. Çimərlikdən qayıdanda Qasımlı ilə şərtləşdik ki, axşam onun mənzilinə keçim və oturub bir qədər şahmat oynayaq. Duş qəbul edib, dünən gecə qəzet üçün hazırladığım yazılara bir nəzər yetirdim. Axşam yeməyimi yeyib şahmat oynamaq üçün qonşumun mənzilinə getdim. Qasımlı oturub televizorda «Arşm mal alan» filminə baxırdı. - Baxmaq istəyirsiniz? - deyə məndən soruşdu. - Yox! - dedim. - Məndə videokaseti var. Çox baxmışam. - Onda çıxaq balkona. Qasımlı televizorun səsini artırdı. Şahmat taxtasını götürüb balkona çıxdıq. Balkonda bir kiçik stol və iki stul qoyulmuşdu. Qasımlı otağa ağcaqanad keçməməsi üçün balkonun qapısını örtdü. Otaqdan balkona yaxşı işıq düşürdü. Biz fiqurları düzüb oynamağa başladıq. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org Qasımlı, şahmat taxtasına baxmadan belə, mənə həmişə qalib gəlirdi. Hətta bir dəfə, şahmat taxtasından xeyli kənarda, öz stolunun arxasında oturub yazdığı əsərin üzərində işləyə-işləyə mənimlə qiyabi oynadı və qalib gəldi. Buna baxmayaraq, mən ondan əl çəkmirdim. Onunla oynamaq mənə ləzzət verirdi. Bəzən oyunun onun üçün də maraqlı olması xatirinə Qasımlmın vəzir fiqurunu əvvəlcədən kənara qoyub, sonra oyuna başlayırdıq. Otaqdan televizorun səsi gəlirdi və hiss olunurdu ki, Qasımlı filmə qulaq asır. Bununla belə birinci oyunda mənə qalib gəldi. Fiqurları yenidən taxtaya düzərək dedi: - Yəqin ki, bilirsiniz. Bu film iki dəfə çəkilib. Müxtəlif variantlarda. Bu birinci variantdır. - Bilirəm. - dedim. - Elə məndəki videokaset də birinci çəkilişdən köçürülüb. - Hər iki variant yaxşıdır. - Elədir. Qasımlı bir gediş gedərək məni çətin vəziyyətə saldı. Xeyli fikirləşəndən sonra cavab gedişi ilə vəziyyətdən çıxa bildim. Blokun qapısı qarşısındakı kiçik park yaxşı işıqlandırıldığı üçün balkondan hər şey aydın görünürdü. Həyətdə heç kəs yox idi. Sakinlər öz mənzillərinə yığışmışdı. Bizim blokdan bir nəfər çıxdı. Bir neçə addım ataraq çevrilib binaya baxdı. Sonra əllərini cibinə qoyub yavaş- yavaş parkdan keçdi və görünməz oldu. Mən onu tanıdım. Oqtay idi. Qasımlı at ilə bir gediş gedərək soruşdu: - Bu kişi kimdir? Elə bil onu hardasa görmüşəm. - Xatəm işləyən firmanın şefidir. - dedim. - Oqtay? - Bəli, hərdən Xatəmlə görürəm. Yəqin yenə onlarda qonaq imiş. Qasımlı susub diqqətini oyuna verdi. Az keçmiş ikinci oyunumuz da onun qələbəsi ilə başa çatdı. Qasımlı: - Daha bəsdir! - deyib ayağa qalxdı. - Keçək, içəridə adama bir fincan qəhvə içək. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|