Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org Üç-dörd gün sonra qəzetlərin birində həmin cinayətə həsr olunmuş yazıya rast gəldim. İstintaq sona yetmişdi. Sən demə Elmarla Nilufər bir-birlərini sevirlərmiş. Bunu hətta Zibeydə də başa düşübmüş. Elmarla Nilufərin tez-tez yüngülvarı intim görüşləri olurmuş və Elmar Nilufərə ərindən boşanıb ona gəlməyi də təklif edibmiş. Lakin Nilufər: - «Mən axı nə adla boşana bilərəm?» - deyib qəti etiraz edirmiş. Qətlin törədilməsində Nilufərin əli olmayıb. Daha doğrusu bu işdən onun heç xəbəri olmayıbmış. Bütün planı Elmar təkbaşına düşünüb həyata keçiribmiş. Düşünürmüş ki, sonra da özü Zibeydəni boşayar və Nilufərlə evlənər. Yazıda cinayətin operativ açılmasına görə əməliyyat qrupu və xüsusilə qrupun rəhbəri mayor Yunusov xeyli təriflənib göylərə qaldırılırdı. Guya cinayətin sirrini Yunusov özü açmışdı. Mən yazını oxuyan kimi durub Qasımlının yanma getdim. Qəzetdəki məlumatı ona göstərdim. Qasımlı yazını oxuyub mənə qaytardı və yüngül istehza ilə dedi: - Yaxşı yazıblar! Mən cinayətin baş vermə səbəbinə işarə edərək: - Görürsünüzmü, - dedim. - Məhəbbət necə cinayətlər törədir? Qasımlı hər ikimizə qəhvə süzdü və bir siqaret yandırıb fikirli- fikirli dilləndi: - Yox, əzizim, məhəbbət heç vaxt cinayət törətmir. Cinayəti törədən ağılsız ehtiraslar və şəhvətdir. Sonra Qasımlı birdən-birə başqa söhbətə keçdi və biz yayın istisindən danışmağa başladıq. Aprel, 2000 YEDDINCI MƏRTƏBƏDƏ QƏTL Bazar günü idi. Gecə yarısına kimi şöbə müdiri işlədiyim qəzet üçün material hazırlamaqla məşğul olduğumdan yuxudan gec ayılmışdım. Üçüncü mərtəbədəki mənzilimin balkonuna çıxıb gimnastika adı ilə bir az əl-qol atdım. Bu gün də Bakıda havanın çox isti olacağı downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org bilinirdi. Qonşum Qanbay Qasımlım yola gətirmişdim ki, bu gün birlikdə dənizə çimməyə gedək. Ona görə «yola gətirmişdim» deyirəm ki, polkovnik Qasımlmın son vaxtlar istirahət etməyə vaxtı yox idi. Çünki kriminalistikaya aid yazdığı kitabı tamamlamaq üzrə idi. Ona görə də səhərdən axşama kimi bütün vaxtı buna gedirdi. Qəribə adam idi bu Qasımlı. Özü anq, üz-gö- zündən xəstə görkəmə malik olsa da, daxilində sanki əlli adamın gücü gizlənmişdi. Bu gücü yalnız onun qeyri-adi dərəcədə təsirli və mənalı gözlərindən oxumaq olardı. Qasımlıda zahirən zərrə qədər də dəvəyə oxşarlıq olmasa da, onun haqqında düşünəndə dəvə yadıma düşürdü. Dəvə səhrada qırx gün ac-susuz hərəkət elədiyi kimi Qasımlı da uzun müddət istirahətsiz və lazım gəlsə ac-susuz işləyə bilirdi. Bəlkə də bunun nəticəsi idi ki, o, kəskin baş ağrılarından əzab çəkirdi və hələlik ki, müalicənin də bir əhəmiyyəti olmurdu. Başağnsı hərdən tuturdu və tutanda Qasımlının rəngi ağarırdı. Qaşları düyünlənərək alnını qırışdırırdı. Xarakterindəki təzad başqa bir cəhətdən də özünü büruzə verirdi: Üzündən zəhmli və qaraqabaq görünməyinə baxmayaraq, əslində onun mehriban və səmimi xasiyyəti var idi. İstefaya çıxandan sonra heç yerdə işləməyən Qasımlı azad insan idi və azadlığı hər şeydən çox sevirdi. Heç bir qanun tanımırdı. Və yalnız öz qanunları ilə yaşamağı üstün tuturdu. Üsyankar və anarxist kimi tanmmamağma səbəb isə o idi ki, onun öz qanunlarının çoxu yazılmış ədalət qanunları və yazılmamış insanlıq qanunlan ilə üst-üstə düşürdü. Belə bir adam idi cənab Qasımlı və Rusiyada on beş ilə yaxın Cinayət Axtarış işində işləyəndən sonra hansı səbəbə görəsə qırx yaşında istefaya çıxıb Azərbaycana qayıtmışdı. Ailəsi yox idi. Tək yaşayırdı və nəyə görə tək yaşadığını mənimlə üzbəüz qonşu mənzilə köçdüyü bir ildən çox müddətdə soruşub öyrənə bilməmişdim. O, şəxsi həyatı haqqında danışmağı qətiyyən sevmirdi. Əl-üzümü yuyub tələsik səhər yeməyini yedim və çıxıb üzbəüz, 23 saylı mənzilin zəngini çaldım. Qasımlı yuxudan durubmuş. İndi isə qəhvə içə-içə öz əsəri üzərində işləyirmiş. Məni otağa dəvət edib: downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org - Gəlin, Nemət müəllim, mənimlə bir fincan qəhvə için, sonra gedərik. Mən hazıram, - dedi və fincana mənim üçün hazır qəhvə süzdü. - Bu gün hava isti olacaq. Özümüzü dənizə tez çatdıraq, - dedim və qəhvəni içməyə başladım. Mərdimazarı axtarmaq lazım deyil. Özü gəlib adamı tapır. Qəhvəni təzəcə içib qurtarmışdım ki, qapının zəngi çalındı. Qasımlı qapını açmağa getdi və tez də bizim blokun yeddinci mərtəbəsində yaşayan Xatəm ilə geri qayıtdı. Xatəmlə yaxınlığımız olmasa da onu tanıyırdım. Hansısa ticarət firmasında işləyirdi. Eşitdiyimə görə möhkəm içən idi. Otuz yaşlannda olan bu adamın qarabuğdayı sifəti təsadüfi hallarda təmiz qırxılmış olurdu. Alverlə əlaqədar tez-tez Rusiyaya gedib-gəlirdi. Görkəmindən və ədasından hiss olunurdu ki, yaxşı qazanır. Qasımlı oturmaq üçün ona divanda yer göstərdi. Mən yerimdə qurcuxub saata baxdım. Saat on bir idi. Qasımlı, deyəsən məni başa düşüb qısaca Xatəmə: - Buyurun əzizim, mənə görə qulluğunuz? - dedi. Xatəm tərəddüdlə mənə baxıb sözə başladı: - Bəlkə də siz məni tanımırsınız. Ancaq mən sizi tanıyıram. Vaxtilə polisdə işlədiyinizi bilirəm. Mənim adım Xatəmdir. Bu blokun yeddinci mərtəbəsində oluram. 31-ci mənzildə. - Buyurun, sizin qulluğunuzda hazıram. - Sağ olun! - Xatəm söhbətinə davam etdi: - Dünən axşam gecə saat birə kimi mən arvadımla birlikdə dostumun ad günündə olmuşam. Evimizdə heç kəs olmayıb. Ad günündən qayıdanda məlum oldu ki, evə oğru girib. Bir kiçik televizor, videomaqnitofon, layka kurtka və papağımı aparıblar. Kurtka və papaq paltar şkafında olub, televizor paltar şkafının üstündə, videomaqnitofon isə böyük televizorumuzun yanında, stolun üstündə olurdu. Oğru başqa heç nə axtarmayıb. Qapını açarla açıblar. Bu dəfə Qasımlı saata baxıb: - Polisə xəbər vermisiniz? - deyə soruşdu. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|