Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 120 fikri yox idi və ola da bilməzdi. Bu mümkün deyildi... Həmin hədələyici cümlə yenə qulaqlanna dolub, beyninə işləməyə başladı: «Oğlunun başını cücə başı kimi üzəcəyəm!» Kim bilməsə də Bayəddin bilirdi ki, o bunu edə bilər. O əclaf Bayəddinin böyük qardaşı Novruzla Rusiyada, əsgəri xidmətdə, eyni bir hərbi hissədə olmuşdu. Novruz danışmışdı ki, həmin adam yoldaşlarına, xüsusilə də əsgərliyə yeni gələnlərə olmazın zülmlər eləyirdi. İnsaf deyilən bir şeydən əsər-əlamət yox imiş onda. Əsgərlərdən heç biri cəsarət edib onun əməlləri barədə komandirlərə məlumat verə bilmirmiş. Novruzun deməyinə görə, bu qansız bir dəfə əsgərliyə yeni gəlmiş bir oğlanı çox möhkəm döyür. Əsgərlərin gözü qabağında oğlanı o qədər vurur ki, yazıq hosbitala düşür. Komandirlər nə qədər soruşsa da, o özü qorxudan kimin tərəfindən döyüldüyünü demir. Ancaq, şahidlərdən kimsə bu əclafın adını komandirlərə verir. Bu əclaf da 4-5 sutka cəza ilə canını qurtarır. O, elə düşünürmüş ki, onu döydüyü oğlan satıb. Həmin oğlan hosbitaldan qayıdan kimi onu tutub başına hər cür təhqiramiz oyunlar gətirir. O bədbəxt yenə bunu komandirə bildirmir və valideynlərinə yalvar-yaxar eləyib özünü başqa hərbi hissəyə keçirtdirir... Bayəddin qardaşına qulaq asanda hiss edirdi ki, üstündən neçə illər keçməsinə baxmayaraq, Novruz həmin adamın adını nifrət və qorxuqanşıq həyəcanla çəkir. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 121 ... Uzun və əzablı gecə yaxınlaşırdı. Vaxt keçdikcə Bayəddinin ürəyi daha sürətlə döyünməyə başlayırdı. O, hər dəqiqə kameranın dəmir qapısının açılmağını gözləyirdi. Gecədən xeyli keçsə də, Çinarə uşağı yatızdıra bilmirdi. Ramal yataqdan başını qaldırıb elə hey suallar verirdi: - Bəs atam nə vaxt gələcək? - İndi harada yatacaq? Maşında? - Mənim üçün tapança alacaq? - Hə! - anası onun başını sığalladı. - Sənin üçün tapança almağa gedib. - Bəs niyə tez alıb qayıtmır? Ayazın atası elə evimizin yanındakı mağazadan almışdı. - Yəqin burada tapmayıb, gedib ki, Bakıdan alsın. Ramal, deyəsən bu yalana inanmışdı. Bir müddət heç bir sual vermədi. Sanki gözləri yol çəkirdi. Sonra birdən kiçik dodaqları səyriməyə başladı. Böyrü üstə çevrilib yorğanla üzünü örtdü. Çinarə nəsə başa düşüb, yorğanı onun üzündən çəkdi. Əyilib baxanda uşağın yanaqlarında iki damla göz yaşı gördü. - Nədir, Ramal, sənə nə oldu? - deyə soruşdu. Ramal əvvəlcə dinmədi. Anası sualını təkrar edəndən sonra burnunu çəkə-çəkə ağlamağa başladı: downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 122 - Mən daha tapança istəmirəm. Atam gəlsin evə!... - Gələcək, oğlum, gələcək! Ağlama! - Çinarə ah çəkib onun göz yaşlarını əli ilə sildi. Sonra ayağa qalxıb mətbəxə keçdi. O, ərinin tutulmağından heç nə anlaya bilmirdi. Bayəddinin nə günahı var axı? - deyə hər gün, hər saat özünə sual verirdi. Söz gəzirdi ki, Göydağda bir cavan adamı, gecə vaxtı, öz evində bıçaqlayıb öldürüblər. Onu da danışırdılar ki, həmin vaxt öldürülənin pəncərəsində naməlum adamın kölgəsi görünüb. Bəs axı, bunların Bayəddinə nə dəxli var? O ki adam öldürən deyil!? Çinarənin yadına mayın 18-də Bayəddinin evə çox gec qayıtmağı düşdü. Yaman fikirli görünürdü onda... Çinarə haradan gəldiyini soruşdusa da, bir cavab vermədi. Görəsən o gecə haradan gəlirmiş o?.. İki gün idi ki, qohum-əqrəba gəlib-gedir, Çinarəyə təskinlik verirdilər. Daha çox Novruz gəlirdi. Ancaq heç biri də heç nəylə kömək edə bilmirdi. Onları polis şöbəsinə yaxın buraxmırdılar. Eləcə, bir neçə saat şöbənin qarşısında dayanıb geri qayıdırdılar. Vəziyyət onların düşündüyündən də ciddi idi... Səhəri gün yenə də Mehdixan kişinin qonaqları səhər yeməyi yemək üçün həyətdə süfrə başına toplaşmışdılar. Kənddə bir neçə günlük istirahət öz təsirini göstərmişdi. Qonaqlar gümrah downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 123 görünürdülər. Qanbay Qasımlı özü də, daha, tez-tez xoşagəlməz başağnlarmdan üz- gözünü turşutmurdu. Qonağı olduğu evin ailəsi də, yeni tanışı Mahir Talıbov da ürəyincə idi. Kəndin təmiz havası, əsəblərini dincəldən sakitliyi onu həmişə içində olduğu qorxulu cinayət hadisələri haqqında düşüncələrdən bir qədər uzaqlaşdırmış, daxilində olan əsl insani hislər daha çox qabarmağa başlamışdı. İstefada olan polis polkovniki indi təbiət gözəlliklərindən də doyunca zövq almağa başlamışdı. Ancaq kaş belə sakit və gözəl kənddə baş vermiş bu cinayət hadisəsi olmayaydı. Düzdür, şəxsən Qanbay Qasımlı bu hadisəyə xüsusi əhəmiyyət vermək istəmirdi. O, bu kəndə istirahətə gəlmişdi və baş vermiş sirli qətlin ona dəxli yox idi. Lakin, necə olmasa, bu faciəli hadisə qonağı olduğu ailənin əhval-ruhiyyəsinə öz təsirini göstərmişdi. Bu isə istirahətin daha şən və mənalı keçməsinə mane olurdu. Mehdixan kişi səhər yeməyi əsnasında yenə həmin cinayət hadisəsindən söhbət açmışdı: - Bircə bu işin üstünü aça bilsəydilər?! Bilirsiz belə işlərin mənə nə qədər dəxli var? Kənddə baş verən ən xırda iş üçün icra nümayəndəsi cavab verməli olur. Nə üçün vaxtında məlumat verməmisən? Nə üçün cinayətin qarşısını almaq üçün tədbir görməmisən? Belə-belə suallar adamın başını ağrıdır. Mənim də rayonda azdan-çoxdan hörmətim var. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|