32
Fazalararası laylanma mikroproseslərinə daxili hissəciklərin tərkibinin və
ölçüsünün təsiri və yüksək plastikliyi olan və yüksək doldurulmuş polimerlərin
axıcılıq həddinin tərkib komponentlərinin miqdarından asılılığı tədqiq edilmişdir.
Göstərilmişdir ki, qeyri-ideal adgeziya əlaqələri olan kompozisiyalarda daxili
hissəciklərin miqdarı artdıqca adgeziya parçalanmasının mexanizmi dəyişir,
hissəciklərin qanunauyğun olmayan ayrılmasında qanunauyğunluq müşahidə edilir və
mikrobərabərxassəlidən kreyzəoxşar plastik axıcılığa keçid baş verir. Müəyyən
doldurulma dərəcəsinə qədər kompozisiyaların axıcılıq həddi daxili hissəciklərin tam
ayrılmasına müvafiq olan funksiya ilə təsvir edilir. Bu doldurulma dərəcəsi
hissəciklərin ölçüsü azaldıqca azalır. Müşahidə edilən qanunauyğunluqların izahatı
ayrılma gərginliyinin hissəciklərin ölçülərindən asılılığına və makroskopik axıcılıq
başlanan momentə adgeziya parçalanmasının mikroproseslərinin tamamlanmasına
əsaslanır. Təklif edilmiş modellər kompozitin makroskopik axıcılığı başlanma
məqamına qədər ayrılmış hissəciklərin miqdarına ayrılma gərginliklərinin
miqdarından asılılığının təbiətini təsvir etmək imkanını verir.
Məmulat istehsalı zamanı materialların emalının sonuncu mərhələsində onların
termiki emalı polimer materiallarının struktur və fiziki xassələrinin idarə edilməsinin
geniş yayılmış üsuludur.
Konstruksiya və dekorativ təyinatlı polimer materiallarının bərkimə və
kaskadla yandırma recimlərində termoemalı, radiasiya şüalandırılması (sərt qamma
kvantlar və sürətli elektronlarla) və istiqamətli dartılma (birxəttli, ikixəttli və radial)
vasitəsilə modifikasiyası araşdırılmışdır. Təyin edilmişdir ki, kaskadla yandırma
recimində termoemal müxtəlif polimer materialları üçün daha effektiv və onların
xassələrini dəyişmək üçün universaldır.
Polimer materiallarının keyfiyyətinin ekspert qiymətləndirilməsi üçün onların
mexaniki xassələri proqnozlaşdırılır. İzoxron və izotermik şəraitdə alınan
eksperimental əyri əsasında polimer materiallarının deformasiyasının proqnozlaşması
33
mümkünlüyünü sübut etmək üçün fiziki cəhətdən əsaslandırılmış daha dəqiq
asılılıqlar müəyyənləşdirmək cəhdi edilmişdir.
Doldurulmuş elastomerlərin üzülmə möhkəmliyinin doldurucu hissəciklərinin
ölçüsündən olan asılılığını təhlil etmək üçün hər yeni zədələnmə yaranmasının
(nümunə həcmində və zaman boyu) statistik göstəriciləri haqqında və əsasında
mühitdə dağıdıcı termotəsirlərin yaranması barədə anlayışlar olan hipotezadan istifadə
etmək təklif olunur, materialda zədələnmiş klasterin yaranma ehtimalının onun ölçüsü
və formalaşma dərəcəsindən asılılığı araşdırılır. Polimer kompozitinin strukturunda
klasterlərin formalaşması nəzəriyyəsi də təklif edilir. Burada əsas model qismində
dispers doldurulmuş kompozit götürülmüşdür.
Polivinilxlorid-polivinilbutiral-dibutilftalat
üçlü
sistemlərin
akustik
xassələrinin və taxta ilə doldurulmuş termoplast-örtük sisteminin adgeziya
xassələrinin ekspert tədqiqatları plastik kütlələrin bu və ya digər xassələrinin
yaxşılaşdırma yollarını axtarmaq məqsədilə aparılmışdır.
Beləliklə, tərkib komponentlərinin və digər amillərin plastik kütlə
materiallarının
istehlak xassələrinin
formalaşdırılmasına
təsirinin
aparılmış
tədqiqatlarının nəticələrini təhlil edərkən belə qənaətə gəlmək olar ki, bütün tərkib
komponentləri müəyyən funksiya yerinə yetirir və plastik kütlələrin istehlak
xassələrinə birbaşa təsir edir. Məmulatların keyfiyyətinin lazımi səviyyəsinə nail
olmaq üçün onların resepturasını tərtib edərkən məmulatların istismar şəraitini və
əlavələrin təyinatını nəzərə alaraq onların optimal tətbiqi məqsədəuyğun sayıla bilər.
1.4. PVX linoleumlarının istehsalı zamanı yaranan nöqsanlar
Təbiətinə görə plastik kütlə məmulatlarının nöqsanları struktur, tərkib,
formalaşdırma və bəzəndirmə nöqsanlarına bölünür.
Plastik kütlə və hazır məmulatların struktur nöqsanlarına mikroçatlar,
mikroboşluqlar, eləcə də kristallik polimerlərdə və digər polimerlərin kristallik
34
quruluşu olan sahələrində fəza quruluşunun (periodikliyinin) pozulması aiddir. Plastik
kütlələrin mexaniki və fiziki-kimyəvi xassələri onların struktur nöqsanlarının sayı və
növü ilə kifayət dərəcədə müəyyənləşdirilir.
Plastik kütlələrin strukturunda nöqtə və xətti nöqsanlara, eləcə də ayrılan
sətirləri təşkil edən nöqsanlara rast gəlmək olar.
Kristalın yaranma prosesində, yaxud artıq yaranmış kristalın üst qatında əmələ
gələn nöqtə nöqsanları, yaxud vakansiyalar kristallik torun tutulmamış qovşaqları
nöqsanların Ən sadə növlərinə aiddirlər. Plastik kütlələrin mexaniki xassələrinə
bunlar az təsir göstərir. Eyni zamanda nöqtə struktur nöqsanları materialın struktur
həssaslı xassələrinin formalaşmasında müəyyən rol oynayır.
Plastik kütlələrin strukturunun xətti nöqsanlarına dislokasiyalar deyilir. Onlar
kristall quruluşunun periodikliyinin pozulması, onlarda yerdəyişmə, torun yerli forma
dəyişmələrindən ibarətdir.
Xətti nöqsanlar plastik kütlələrin mexaniki xassələrini xeyli zəiflədir. Xətti
nöqsanların cəmi (dislokasiyaların) ayrılan səthləri təşkil edən struktur nöqsanlarının
yaranmasına səbəb olur. Onlar xətti dislokasiyaların cərgə və torlara qruplaşması
nəticəsində
yaranmaqla
kristallarda
müxtəlif
istiqamətləndirilmiş
blokların
sərhədlərini təşkil edirlər.
Kristallarda dislokasiyalar kristalların ərinti, yaxud məhluldan alınarkən
böyüməsi, eləcə də materiallardan məmulat alınan və məmulatın istismarı zamanı
xaricdən gərginliklərin təsiri altında plastik deformasiyaların yaranması nəticəsində
əmələ gəlir. Dislokasiyaların yığılması yüksək gərginliklərə səbəb olur və
deformasiya edilmiş kristallik səthində və daxilində mikroçatların yaranmasına gətirib
çıxarır.
Plastik kütlə məmulatların bir çox nöqsanları ilkin polimerlərin qocalması
nəticəsində yaranır. Məsələn, polimetilmetakrilatın (üzvi şüşə) qocalması nəticəsində
işığı əks edən və səpələyən çoxlu xırda çatlar yaranır, məmulat səthinin tutqunluğu
müşahidə edilir.
Dostları ilə paylaş: |