Ernest heminquey qoca və DƏNİZ
Yüklə 4,58 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com 123 sudan havaya sıçraması da ona vaqiə kimi görünmüşdü və gözlərinə inanmamışdı. Həm də qoca onda heç nəyi doğru- dürüst seçə bilmirdi, indi isə gözlərinə işıq gəlmişdi və hər şeyi olduğu kimi görürdü. Hə, indi o bilirdi ki, balıq həqiqətən mövcuddur, əllərinin, kürəyinin sızıltısı da əsla yuxu deyil. “Əllərim tez sağalacaq, – qoca düşündü. – Yaralarımdan xeyli qan axıb, ona görə də qanım zəhərlənməz, şor suyun da yaraya xeyri var. Bizim körfəzin lehməli suyu yaranın ən yaxşı dərmanıdır, bütün dünyada bundan yaxşı məlhəm tapılmaz. Bu saat ona çalışmalıyam ki, huşumu itirməyim, əllərim də öz vəzifəsini yaxşı icra etsin. Hələlik pis üzmürük. Balığın ağzı bağlıdır, quyruğu da yaxşı durur, gah qalxır, gah da suya düşür. Biz doğma qardaş kimi bərabər üzürük”. Başı yenə bir az gicəlləndi və qoca düşündü: “Görəsən, hansımız hansımızı aparır: mən balığı, ya balıq məni? Mən onu qayığa yükləmiş olsaydım, heç bu sual da ortaya çıxmazdı. Biz yanaşı üzürük, özü də bir-birimizə möhkəm bağlıyıq. Eh, daha neyləmək olar, balıq məni aparırsa, qoy www.vivo-book.com 124 belə olsun. Əslində, mən onu yalnız fəndlə, kələklə üstələdim. Mənə pislik eləmək yazıq balığın heç xəyalından da keçmirdi”. Onlar aramla üzdükcə üzür, elə hey üzürdülər. Qoca növbə ilə əllərini dənizə salıb şor suda saxlayırdı ki, yaraları tez sağalsın, həm də başı gicəllənməsin. Göydə tənha, seyrək buludlar süzürdü. Qoca buludlara baxanda bütün gecə külək əsəcəyini təyin etdi. Tez-tez dönüb balığa baxır, ondan göz çəkə bilmirdi, həm də özünü bir daha inandırmağa çalışırdı ki, yuxu görmür, hər şey əslində olduğu kimidir. Yırtıcı köpəkbalıqlarından birincisi qoca yola düşəndən düz bir saat sonra özünü ona yetirdi. Okeanın lap dərinliklərindən varıb gələn bu yırtıcı onu heç də təsadüfən haqlamamışdı: nəhəng balığın qatı qanı dənizin dibinə çöküb bir mil məsafədə ətrafa yayılmışdı, köpəkbalığı da iyi alan kimi dənizin mavi sinəsini ildırım sürətiylə parçalayaraq üzə çıxmışdı; onun dərisi günəş şüalarının altında bərq vururdu. www.vivo-book.com 125 Birdən akula geri qayıdıb suya cumdu, itirdiyi qan izini tapıb yenidən suyun üzünə çıxdı, qayığı və ona bağlanmış yekə balığı izləməyə başladı. O arabir izi itirir, lakin güclə hiss edilən zəif qoxunu təzədən tapıb şikarını qarabaqara təqib edirdi. Mako cinsindən olan bu yırtıcı çox nataraz idi, çox da sürətlə üzürdü. Okeanda sürətdə ona çatan ayrı balıq yoxdu; o sanki elə yalnız üzməkçün yaranmışdı! İyrənc cəhəngindən savayı qalan hər yeri gözəl idi. Qılınc-balıq kimi onun da beli abı, qarnı gümüşü rəngdə, dərisi hamar, həm də olduqca möhkəm idi. Heyvərə ağzı nəzərə alınmazsa, hər cəhətdən qılınc-balığa oxşayırdı, hündür bel pəri suyu ləpələndirmədən asanlıqla yarırdı. Ağzında səkkiz cərgə köndələninə düzülmüş möhkəm dişləri vardı. Bunlar başqa yırtıcıların dişlərinə əsla bənzəmirdi; caynaq kimi əyilmiş bu dişlər hərəsi barmaq böyüklüyündə olurdu və həqiqətən də onun dişləri qocanın barmaqlarından yekə, həm də ülgüc kimi iti idi. Mako köpəkbalıqları, elə bil, dənizdəki başqa balıqlar üçün qənim yaranmışdı. Cəld üzdükləri qədər də qüvvətli olan bu yırtıcıların hər cəhətdən üstünlükləri vardı; düşmənlərindən heç biri bu cəhətdən onlara çatmırdı. www.vivo-book.com 126 Şikarın yerini və qan qoxusunu çox tez duyurdular, bellərindəki iti pərlər də suyu qılınc kimi kəsirdi. Qoca onu görən kimi tanıdı; yırtıcının heç nədən qorxmadığını, istəyinə çatmamış əl çəkməyəcəyini yaxşı bilirdi. Odur ki, nizənin kəndirini qayığın kənarına bənd edib hazır durdu və rəqibinin yaxınlaşmasını gözlədi. Kəndir qısa idi, qoca onun bir hissəsini balığı qayığa bağlayanda kəsib işlətmişdi. Qocanın halı babat idi, heç yeri ağrımırdı, üz-gözündən qətiyyət yağırdı. Lakin uğura çox az ümid vardı. “İşlər lap yaxşı idi, – qoca düşündü, – amma əlbəttə, belə hal uzun sürə bilməzdi”. O, yaxınlaşmaqda olan akulanı gözdən buraxmır, eyni zamanda, arabir öz nəhəng balığına da nəzər salıb ürəyində arzulayırdı ki, keşkə bunların hamısı yuxu olaydı. “Yuxu olsaydı, əcəb yaxşı olardı. Bilirəm ki, bu müzür varlığın balığıma ziyan vurmasına mane ola bilməyəcəm. Amma nə www.vivo-book.com 127 bilmək olar, bəlkə onu vurub öldürdüm? Vayına oturum, dentuso”. 7 Dentuso özünü qayığın quyruğuna yetirib həmləyə keçdi. Qoca onun çox geniş açılmış, cəhənnəm qapısına oxşayan bədheybət ağzını, dəhşət saçan gözlərini gördü; balığın quyruğundan iri bir dişləm qopardan yırtıcının alt çənəsi üst çənəsinə dəyəndə dişləri elə şaqqıldadı ki, bu şaqqıltıdan qoca əməlli-başlı səksəndi. Onun əvvəl başı, sonra beli sudan çıxdı, ikinci həmlədə dişlərin şaqqıltısı təkrar eşidildi və qoca həmin anda nizəni onun təpəsinə, gözlərini birləşdirən xətlə burnundan başına qalxan xəttin kəsişdiyi yerə sapladı. Əslində, xətt-filan yox kimiydi: olan şey – abı rəngli yepyekə, kələ-kötür kəlləydi; geniş açılmış iri, vəhşi gözlərdİ; hər şeyi parçalamağa hazır dayanmış şaqqıldayan çənələrdi. Zərbənin tuşlandığı yerdə dentusonun beyni yerləşirdi, ona görə də qoca nizəni yaralarından qan sızan əlində bərk-bərk sıxaraq məhz həmin yeri nişan 7 Dentuso – yekədiş köpəkbalığı növü (ispanca). Yüklə 4,58 Kb. Dostları ilə paylaş:
|