Ağarəhim Əsərlər
168
daha mürəkkəb (―Cümlə üzvləri‖) anlayışların tərkibinə daxil ol-
masıdır. Dar mənada tamlığı isə geniş (―İsim‖, ―Sifət‖, ―Cümlə
üzvləri‖) anlayışların daha kiçik (―Ismin hallanması‖, ―Sifətin qu-
ruluşca növləri‖, ―Baş üzvlər‖, ―İkinci dərəcəli üzvlər‖ və s.) anla-
yışlara parçalanmasıdır. Təcrübə göstərir ki, təlim prosesində geniş
və dar mənada anlayışları təcrid olunmuş şəkildə götürmək biliklər
sisteminin natamam mənimsənilməsinə gətirib çıxarır. Nəticədə şa-
girdlər qazandıqları bilikləri təcrübəyə tətbiq edə bilmirlər. Belə
natamamlıq (yanmçılıq) təlim prosesində məktəblilərin müxtəlif
xarakterli nöqsanlara yol vermələrinə şərait yaradır.
N.A.Mençinskaya yazır: ―Anlayışların müvəffəqiyyətlə tətbiqi
bilavasitə anlayışların sistemə daxil olmasından asılıdır‖.
1
Anlayışların tamlığı prinsipi bir-birindən asılı olan anlayışların
qarşılıqlı əlaqədə öyrədilməsini tələb edir. Məsələn, mübtəda-xə-
bər, sadə-mürəkkəb cümlə və s. anlayışların dəqiq mənimsənilməsi
üçün onlar arasındakı qarşılıqlı əlaqələrə əsaslanmaq lazımdır. Bu
tələb əslində həmin qoşa anlayışların mahiyyətindən doğur. Belə ki,
əgər mübtədanın tərifınə diqqət yetirilsə, burada xəbərin iştirakı,
eləcə də xəbərin tərifində mübtədanın əlamətlərinin əks olunduğu
nəzərə çarpacaqdır. Yaxud, başqa bir misal. Sadə cümlənin tərifın-
də ―cümlə bitmiş bir fıkir ifadə edir‖, mürəkkəb cümlədə isə ―mü-
rəkkəb cümlə iki və daha çox sadə cümlənin birləşməsindən əmələ
gəlir‖ ideyası formalaşır. Buradan şagirdlər belə bir məntiqi nəticə
çıxara bilər ki, əgər sadə cümlədə bir bitmiş fikir ifadə edilirsə, mü-
rəkkəb cümlənin tərkibindəki sadə cümlələrdə təzahür olunan sadə
fıkirlər birləşərək bir mürəkkəb fikir yaradır. Sadə cümlələrdə bir
mübtəda və bir xəbər çıxış etdiyi halda, mürəkkəb cümlənin tərki-
bindəki hər sadə cümlənin öz mübtəda və xəbəri olur. Yəni mürək-
kəb cümlədə nə qədər sadə cümlə varsa, o qədər də mübtəda və xə-
bər vardır. Bu onu göstərir ki, Azərbaycan dilindən biliklərin dərk
edilməsi üçün onların məktəblilərin idrakının potensial imkanlarına
uyğunlaşdırılması zəruridir. Həcm və keyfiyyətcə normal şəkildə
1
Менчинская Н.А. О консепции формирования умственного дейстия.
Ж. «Воп.психол», 1960, №1.
Ağarəhim Əsərlər
169
müəyyənləşən məzmun və bu istiqamətdə qurulan təlim şagirdlərin
idraki imkanlarını genişləndirməklə, onların əqli inkişaflarına da
güclü kömək göstərir. Bu, heç şübhəsiz ki, ibtidai siniflərdə hər si-
nif üzrə təlimin məzmununun həcm və keyfıyyətcə dəqiq müəyyən-
ləşdirilməsini tələb edir. L.S.Vıqotskinin sözləri ilə desək, normal
halda ―təlimin vəzifəsi inkişafı aktual zona səviyyəsinə keçirə bil-
məsindən ibarət olmalıdır‖
.
1
L.S.Vıqotskiyə görə, ―aktual zona‖
səviyyəsi hər hansı problemin şagird tərəfindən müstəqil icra
edilməsi mümkünlüyüdür. Belə olduqda şagird mahiyyətini aşkar
etməyə cəhd göstərdiyi hadisə haqqında biliklərə müstəqil olaraq
tam yiyələnə biləcəkdir. L.V.Zankova görə, ümumiləşdirmə özü əsl
və geniş mənada anlayışdır
2
. Anlayışın yaranması isə mücərrəddən
konkretə gedir.
İbtidai siniflərdə məktəblilərin təfəkkürü konkret olur. Lakin
təcrübə göstərir ki, dilin tədrisi prosesində tədrici mücərrədləşməni
də nəzərə almaq lazımdır: məsələn, şagirdlər hər hansı əşyanı hissi
əyaniliyin köməyi ilə görür, onun adını (maddi qabığını) və əlamə-
tini ifadə edən sözü (səs kompleksini) öyrənir, adla əlaməti bildirən
söz arasında qrammatik-semantik əlaqə yaradır, onları daha geniş
və rəngarəng əlaqələr sistemində işlədir, mənanı genişləndirməyə,
dərinləşdirməyə çalışırlar. Nəticədə onların mücərrəd təfəkküründə
inkişafa doğru açıq bir meyl baş verir: məsələn, birinci halda şagird
alma, limon, nar, ikincidə qırmızı (şirin, yumru...) alma, sarı
(sulu, turş, ətirli...) limon, turş (qırmızı, giləli, yumru...) nar
kimi söz birləşmələri, üçüncüdə isə Alma yetişir, Nar dərilir, Li-
mon saralır kimi mübtəda və xəbərdən ibarət cümlələr qururlar.
Təxminən belə cümlələr ikinci dərəcəli üzvlər hesabına genişlənir,
onun yükdaşıma funksiyası artır. Anlayışların dilin konkret hadisə-
ləri ilə çoxtərəfli münasibəti nəticəsində məktəblilərin şüurunda dil
kateqoriyaları diferensasiyasiya edilir. Azərbaycan dilindən ―...an-
1
Выготский Л.С. Мышление и речь. Изд-во АПН РСФСР, М., 1956,
стр.49.
2
Занков Л.В. Дидактика и жизнь. Изд-во «Просвещение», М., 1968,
стр.36.
Ağarəhim Əsərlər
170
layışların möhkəm mənimsədilməsi üçün hər bir yeni məfhumu
əvvəllər öyrənilmiş məfhumla müqayisə etmək, tutuşdurmaq lazım-
dır. Dilin müxtəlif kateqoriyalarını bildirən sözlərin tutuşdurulması
çox faydalıdır. Məsələn, şagirdlərə əşya haqqında anlayış verildik-
dən sonra söhbət feildən gedərkən, oxşar məna daşıyan və qarışdırı-
lan sözlər qarşı-qarşıya qoyulur: su-sulayır-sulu sözləri qarşı-qar-
şıya qoyulur‖.
1
Nitq hissələrinin xarakteristikası verilərkən yalnız onların se-
mantik əlamətlərini deyil (yəni onların nəyə ifadə etməsini deyil),
formal əlamətlərini də (ismin hallanması, feilin zamana və şəxsə
görə dəyişməsi və s.) göstərmək lazımdır.
Məktəblilər başa düşməlidirlər ki, sözün forması da müəyyən
mənaya malikdir, sözdə xarici ifadə forması da (məsələn, məsdərin
əlaməti -maq, -mək; gələcək zamanın əlaməti -acaq, -əcək, -ya-
caq, -yəcək; -ar, -ər; -yar, -yər və s. məna daşıyır. Bu zaman şa-
girdlər ismin hallarını yalnız suallarına görə deyil, həm də şəkilçilə-
rə görə, cümlədəki roluna görə tanımağı öyrənirlər. Onlar qramma-
tik hadisələrə müxtəlif cəhətdən yanaşır, onları müxtəlif əlaqələrdə
başa düşürlər.
2
Beləliklə, məktəblilər Azərbaycan dilinin anlayışlarını təcrübi
çalışmalar əsasında mənimsəyir, konkret misallar gətirir, nitq prak-
tikasında onlardan bacarıqla istifadə edirlər.
6. Azərbaycan dilindən çalışmalar sistemi
İbtidai siniflərin Azərbaycan dili dərsliklərindəki çalışmalar
məzmununa və məqsədinə görə müxtəlif xarakterə malikdir: a)
Azərbaycan dilindən qazanılan bilikləri bilavasitə möhkəmləndir-
məyə xidmət etməklə bilavasitə nitq inişafına xidmət edənlər; v) şi-
fahi və yazılı nitq bacarıq və vərdişləri aşılamağa xidmət edənlər.
Bu çalışmaları müəyyən qruplara bölmək mümkündür: fonetik, or-
1
Abdullayev A., Kərimov Y. İbtidai siniflərdə ana dili tədrisinin metodikası.
Bakı, ―Maarif‖, 1968, səh.199.
2
Yenə orada. səh.199.
Dostları ilə paylaş: |