322
Mutant
–
K
ərəm, sən allah tez dur bura gəl... Tez ol, tələs!
Yuxudan oyansam da, hələ də isti yorğanımın altından
qalxmaq fikrim yox idi. Saata baxdım – 7.30-u görsədirdi.
– Nədi ki!
– Tez ol dedim!..
Elə alt paltardaca otelin balkonuna çıxdım. Narın çis,
havanı bulanıq pərdəyə bürəmişdi. Ətrafa boylandım,
maraqlı bir şey sezə bilmədim.
– Di hı! Nə olub? – soruşdum.
– Yolun o tərəfindəki
adamlara bax, gör neyləyəcəklər...
5-6 nəfər adam səhər-səhər işə gedirlər, 10-15 nəfər isə
yolun kənarında dayanıblar. Maraqlı bir şey yenə seçmədim.
– Axı nə olsun..!
– Səbr elə, gör yolu necə keçirlər...
Adamlar yolboyu uzun məsafə qət edib piyadaların ke-
çidi üçün xəttlənmiş yerə çatıb dayandılar. Yolda bir maşın
da gözə dəymirdi. Lakin, adamlar işıqforun yaşıl işığı yan-
mayınca yolu keçmirdilər.
– Hə, nə olsun! – soruşdum.