Etnos
v
ə epos: keçmişdən bugünə
77
Xəzər xaqanlarının İdil çayında dəfn olunduqlarını söyləyir. Ona
görə də «Xaqan öldükdə cəsədini dəfn etmək üçün 20 odalı böyük
bir ev tikilir, bu otaqlardan hər birində qəbir qazılır, onlar ufacıq daş
tozu ilə döşənilir, üzü kəc ilə örtülürmüş. Sonra İdilin hər hansı qo-
lunu bu evin üstünə istiqamətləndirirlərmiş. Belə olduqda, xəzərlə-
rin düşüncəsinə görə, xaqanın cəsədinə nə şeytan, nə insan, nə həşə-
rat, nə də qurd yaxınlaşa bilməzmiş. Dəfn mərasimi sona yetdikdən
sonra dəfn edənləri də öldürərlərmiş ki, xaqanın hansı otaqda və qə-
birdə dəfn edildiyi heç kimə məlum olmasın. Bu məzara «cənnət»
deyirlərmiş. Məzar yüksək şəkildə işlənmiş qumaşla örtülərmiş. Bü-
tün bunlar xəzərlərin özünəməxsus mərasimlərə malik olduğunu
göstərir. İstahri xaqanların türbələrinin su altında qalan deyil, uzaq-
dan belə görünən binalar olduğunu bildirir və qeyd edir ki, bu tipli
binaların yanından keçən hər kəs mütləq səcdə edərmiş.
Xəzərlərdə xaqanlıq hakimiyyəti
İbrani dilində olan yuxarıdakı mətn ilk dəfə 1543-cü ildə Qa-
nuni Süleyman zamanında İstanbulda fəaliyyət göstərən yəhudi
mətbəəsində nəşr olunmuş və 1932-ci ildə rus alimi P.Kokovtsev tə-
rəfindən hərtərəfli araşdırılmışdır (14). Bu məktubda Yusuf xaqan
özündən 340 il əvvəl (bu təqribən milad tarixi ilə 620-ci ilə təsadüf
edir – N.T.) müsəviliyi qəbul edən Bulan xaqandan tutmuş özünə
qədər hökmranlıq edən 14 xaqanın adını çəkir. Məktubda Bulanla
yanaşı Obaca, Hizkiya, Menaşe, Hanuka, İshaq, Sabulon, Moses,
Nissi, I Harun, Menahem, Benyamin və II Harun kimi xaqanların
adları qeyd olunur. Yusuf xaqanın özü II Harun xaqanın oğludur və
931-960-cı illər arasında xaqanlıq etmişdir. Məktubda göstərilir ki,
Xəzər xaqanları 620-ci ildən başlayaraq müsəvi olmuşlar. Yəhudi
adı daşıyan xaqanların eyni zamanda türk adları da varmış,
həmçinin orada qadınların da naiblik etdikləri bildirilir. Burada
xaqanlığa tabe olan bəyliklərin sayı 28 olaraq göstərilir.
Xəzərlərin hakimiyyətinin özünəməxsus cəhəti ondan ibarət
idi ki, burada dövlət başçısı olan xaqan idarəçilik işlərinə qarışmır-
Nizami Tağısoy
78
dı. O, yalnız dövləti təmsil edən simvolik rol oynayırdı. Ölkədə əsl
iqtidar onun naibinə məxsus idi. O, xaqan tərəfindən dəyişdirilə, ya-
xud edam ediləsi şəxs olmaqla bir vəzifəni yerinə yetirirdi. Haki-
miyyət xaqan bəyin (başqa türklərdə kağantaş, yaxud yuğruş) əlində
cəmləşirdi. Özünü Xarəzmdə yüksək şəkildə təcəssüm etdirən bu
dövlət sistemi ərəb müəllifləri tərəfindən xüsusi şəkildə təqdir edil-
mişdir. İbn Fazlanın yazdığına görə «xəzər padşahı olan xaqan yal-
nız dörd aydan bir xalq qarşısında görünərmiş. Onu böyük xaqan
adlandırırmışlar, xəlifəsinə isə xaqan bəy, yaxud xaqan əbə deyilir-
miş. Orduya başçılıq edən, dövləti idarə edən, yadellilərə qarşı mü-
haribə elan edən, qonşu dövlətləri öz itaəti altında saxlayan məhz o
idi. O, hər gün böyük xaqanın hüzuruna buyurar, əlində bir çıraq (o
yanıb sona çatdıqdan sonra) ayaqyalın təzim edərək içəri daxil olar,
xaqanın taxtının sağ tərəfində oturar, problemlər və ümumi vəziyyət
barədə ona məlumat verərmiş. Ananiaş Zayonçkovskinin yazdığına
görə (o milliyyətcə qaraimdir, türklərin, Azərbaycan türklərinin, o
cümlədən xəzərlərin etnogenezi, mədəniyyəti, ədəbiyyatı ilə bağlı
çoxsaylı əsərlərin müəllifidir – N.T.) (28). Xaqan bəyin naibi hün-
dür xaqan, onun də naibi cavşığır, yaxud jaraşğırdır. Ümumiyyət-
lə, böyük xaqan xalq ilə bir araya gəlməz, onunla ünsiyyətdə olmaz,
bu və ya digər məsələ ilə bağlı üç naibindən başqa heç kimi qəbul
etməzmiş. Ölkəyə dair işlərin, o cümlədən xarici və daxili problem-
lərin hamısı xaqan bəydən asılı və onun əlində idi. Xaqanın xanım-
ları və hərəmxanadakılarla münasibətləri mərasimə uyğun olaraq
tənzimlənirdi. O, öz ətrafındakılarla səfərə çıxmağa hazırlaşarkən
bütün ordu komandanları da atlanırdılar. Lakin onlarla xaqan bəy
arasında ən azı bir mil məsafə qalmalı idi. Təbəələrindən hər hansı
biri səfər zamanı xaqan bəyi görərsə, o andaca səcdə qılıb, üzüquylu
yerə uzanmalı və o tamamilə ötüb keçənə qədər başını yuxarı qal-
dırmamalıydı. Xaqan 40 il müddətinə seçilirdi. Bu müddət ərzində
öz əcəli ilə vəfat etməzdisə, o zaman onu görkəmini, ağılını, şüuru-
nu itirib deyə öldürürdülər. Əgər xaqan düşmənə qarşı ordu göndə-
rərkən, ordu məğlubiyyətə uğrasaydı, yaxud kimsə qaçıb, düşmənə
qarşı vuruşdan boyun qaçırsaydı, komandanlar və onların xəlifələri
Etnos
v
ə epos: keçmişdən bugünə
79
öldürülər, xanımları və övladları, mal-mülkləri, var-dövlətləri, sürü-
ləri və silahları əllərindən alınarmış. Başqa sözlə, xaqan öz tabeli-
yində olanları müvəffəqiyyətə görə mükafatlandırmaq, məğlubiyyə-
tə görə isə cəzalandırmaq səlahiyyətlərinə tam şəkildə malik idi. İs-
tahrinin bildirdiyinə görə xaqan əmr verməz, hüzuruna gələnlər ona
səcdə edərlərmiş. Dövlətin idarə olunmasına cavabdeh xəzər məlik-
ləri idi. Xaqanın naibi olan məlik bəy adlanır. İbn Rustaya görə xa-
qanın naibinə abşad, Xordadbehə görə isə tarxan deyilirdi. Xəzər
xaqanın əlində iqtidar yox idi, bütün iqtidar naibin əlində cəmləşir-
di. Əgər Xəzəristanda hər hansı bir fəlakət olardısa, xalq xaqanın
naibinin yanına gələr, hər hansı bir kəs təqsirli bilinər, cinayət törə-
dərdisə, onun cəzalandırılmasını və ya öldürülməsini xahiş edirdi-
lər. Məlik bəzən bunu beləcə də edər, bəzən isə rəhmlilik göstərə-
rək, cəzalandırmadan, onu öldürməyib yanından qovarmış. Biz yu-
xarıda qeyd etdik ki, Xəzər xaqanları Aşına nəslindəndir. İstahri və
İbn Havkal xəzər xaqanlarının yalnız müəyyən bir xaqan sülaləsin-
dən gəldiyini bildirirlər. Xəzərlərdə xaqan ailəsinə mənsub olanlar
bazarda ticarətlə məşğul olan əsilli-nəsilli bəy Xəzər xaqanı ola bi-
lərdi, lakin onun müsəlman olması da mütləq idi. İbn Havkalın de-
diyinə görə xəzərlərin ədaləti haqqında Abbasilər xəlifəsi əl-Müsta-
zid maraqlı hekayələr danışmışdır. Xaqanların naibləri əksər hallar-
da xarəzmlərdən («hvalis» və «holis») olurdu. Qeyd etdiyimiz kimi,
xaqanın naibi çox böyük səlahiyyətlərə malik idi. Onların oğuzlar
kimi qüdrətli qövmlərdən gəldiyi də yəqin edilməlidir Xaqan Yusu-
fun məktubunda bəyliklərin bütün qövmlərin valilər tərəfindən idarə
olunduğu göstərilir. Kerç boğazında Tamanın (Taman – Tarxan, ya-
xud Semkerç) tabe olduğu vali « bulışçı payşah» digər mənbələrdə
(məsələn, «Pismo xazarskoqo yevreya») bulişqı paşa» kimi qeyd
edilmişdir.
Xəzərlərdə dəbdəbə və zənginliyə də çox fikir verilirdi. Məsə-
lən, Xəzər xaqanı hər hansı bir münasibətlə atlanardısa yanında
10.000atlı əsgər gedərdi. Mənbələrdə xəzərlərin güclü hərb və mü-
dafiə sisteminə malik olduğu da qeyd olunur.
Dostları ilə paylaş: |