Əzizə Cəfərzadə
Yüklə 2,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
190 qardaĢı qardaĢa qırdırmayaq. Axı sҽn dҽ yaxĢı bilirsҽn ki, bu dava iki düĢmҽn xalq arasında getmir. Qıran da, qırılan da bir elin, bir xalqın övladlarıdı. QardaĢ, qardaĢ qanı tökür. ġirvanda da, burda da. Müһaribҽ apardığın һҽr yerdҽ. Ġndisҽ qoy sҽn deyҽn olsun, vuruĢaq. Kim mҽğlub olsa, qoĢunu da tҽslim olur. Qalib gҽlҽnҽ beyҽt edir. Görҽk kimҽ verir Allaһ... – Ya Allaһ... – Ya Allaһ... – Bu dünyada һamiĢҽ qaçan da Allaһ deyib, qovan da. Dilinҽ söz yoxdu, baxaq görҽk qılınc vurmağın necҽdi? – Elҽ mҽn dҽ onu görmҽk istҽyirҽm.
Onlar qılınca ҽl elҽdilҽr. Üfüqün qızardığı yerdҽ bircҽ barmaq naziklikdҽ baĢ vermiĢ günҽĢin һҽlҽ zҽif, qırmızımtıl Ģüaları altında qılınclar Ģҽfҽq çaldı. Onlar һҽvҽslҽ, gҽnclik atҽĢilҽ vuruĢurdular, һҽlҽ qҽzҽbdҽn alıĢıb yanmır elҽ bil sadҽcҽ mҽĢq aparırdılar.
Saleһ xeyli aralıda qaya dalında daldalanıb onları seyr edir, www.vivo-book.com
191 çҽtin anda kömҽyҽ һazır vҽziyyҽtdҽ dururdu. Meydan dolanıb vuruĢmaq üçün mövqe münasib deyildi.
Darısqallıq idi. Odur ki, tez bir zamanda onlar, at üstündҽ qılınclaĢmaqdan bir mҽtlҽb һasil olmayacağını anladılar. – Ġgid, piyadalanmalıyıq. – Piyadalanmalıyıq.
Hҽr ikisi sıçrayıb yҽһҽrdҽn endi. Qılınc vuruĢması yenidҽn qızıĢdı. Elҽ bu zaman qüllҽnin üstündҽn bir ox vıyıldadı; çovudu, cuĢa gҽlmiĢ cavanların yanından ötüb daĢa dҽydi. Qala üstündҽn sҽslҽr eĢidildi: – Oxlayaceyҽm köpҽk oğlu yağını... – Ay sarsaq, birdҽn oxun ova dҽymҽdi... Dönҽndҽ Sultanın xanıma dҽydi? Onda canuvu һara qoyaceysҽn? QҽdeĢ canı, özüm sҽnin baĢını it qiblҽsinҽ kҽsҽrҽm onda. – Bҽs bu kiĢilikdҽndi? Bizim gözümüz baxa-baxa... Onda qoy örkҽni atım, kҽmsiglҽyim onu. – Onlar ҽrҽbi dava elҽyirlҽr. ĠĢin olmasın. Sultanım hҽr igidҽ can verҽn deyil.
www.vivo-book.com
192 GünҽĢ bir az da boylanıb, möһkҽm zireһҽ qütҽvvҽr olmuĢ igidlҽrin qılıncını zireһini al vҽ gümüĢü Ģҽfҽqlҽrlҽ atҽĢlҽndirirdi. Gaһ bunun, gaһ da onun üzü GünҽĢҽ çevrilir, ilk Ģüalardan qamaĢan gözlҽrini qıyırdılar. Ġndi günҽĢ onların һҽr birinin birinci düĢmҽni, qatili ola bilҽr, xҽyanҽtlҽ һansınınsa gözlҽrinҽ sancılar, qamaĢdırar vҽ düĢmҽn qılıncı kiminsҽ qҽlbinҽ saplana bilҽrdi.
DöyüĢün sürҽti artdıqca bҽdҽnlҽr ilan kimi qıvrılıb açılır, günҽĢdҽn od tutub yanırdı. Qala üstündҽkilҽr sanki yalvarırdı: «Aman günҽĢ, aman Xҽzҽr, parıldama Sultanım xanıma, sizdҽn ziya alan gözlҽrini qoruyun. Onun gözlҽrinҽ sancılma, GünҽĢ! DüĢmҽnҽ kam etmҽ onu»...
Gözlҽrinҽ günҽĢ ziyasımı sancılıb qamaĢdırdı, saһil qumları ayağının altından çҽkilib boĢluqmu yaratdı, nҽdҽnsҽ Ġsmayıl büdrҽdi vҽ sağ dizinin üstünҽ çökdü.
Sultanım xanım fürsҽti fövtҽ vermҽdi. Cҽld qılıncını atdı, www.vivo-book.com
193 kiçik qızıl qҽmҽsini kҽmҽrindҽn çҽkib çıxardı. Bu qҽmҽ, onun ilk һҽrbi mҽĢqlҽrini görҽn qayınatası ġirvanĢaһ Fҽrrux Yasarın Ģaһanҽ һҽdiyyҽsi idi. Dağıstanda çılxa poladdan düzҽlmiĢ tiyҽ, qızıl qҽbzҽyҽ nҽsib olmuĢdu. Sultanım xanım qҽmҽsini cavan oğlanın çҽnҽsinin altına dayadı. Birdҽn onun gözlҽri oğlanın gözlҽrinҽ zillҽnib durdu, döĢlҽrinin ucu gizildҽdi. Bu gözlҽrdҽ elҽ qҽribҽ bir ifadҽ var idi ki, bunu yalnız tҽbiҽtin Ana yaratdığı qadın duya bilҽrdi! Ġxtiyarsız olaraq qadın cҽngavҽrin qolu boĢaldı, ҽzҽlҽlҽri sustaldı. Yalnız ana gözü bu gözlҽrdҽki nakamlığı һiss etdi: «Ġlaһi, bu ki, lap uĢaqdı! Bığ yeri һeç, tҽrlҽmҽyib dҽ. O adlı sҽrkҽrdҽ budurmu? Bҽlkҽ, sҽһv elҽmiĢҽm. Yox, yox, sҽһv nҽdi, Ġsmayılın özüdü!
Dizinin büküyünü açıb, oğlanın sinҽsi üstündҽn durdu, qҽmҽni geri çҽkib belindҽki kҽmҽrin ilgҽyinҽ bҽnd edilmiĢ qına qoydu. Artıq һҽyatla vidalaĢmıĢ cavan oğlan özündҽ qҽribҽ bir һal duydu: «Öldürmҽdi, öldürmҽyҽ һazır idi, yoxsa qorxduğumu duydu? Bu ölümdҽn betҽr olardı. Bҽlkҽ kimliyimi dürüst bilmir?»
www.vivo-book.com
194 Qala üstündҽn «afҽrin», «maĢallaһ» sҽslҽri ucaldı. Lakin birdҽn müһasirҽdҽ olanlar gördü ki, onların sҽrkҽrdҽsi ҽlini mҽğlub olmuĢ düĢmҽnҽ uzadıb qaldırdı, bir addım geri çҽkilib nҽsҽ dedi. Sultanım xanım deyirdi:
– Qalx bir dҽ tutaĢaq, igid! Bizim yerlҽrdҽ birinci dҽfҽ basanda kҽsmirlҽr.
Ġsmayıl qalxdı, dҽli bir nҽrҽ çҽkib rҽqibinҽ cumdu. BoĢalmıĢ ҽzҽlҽlҽri lazımınca gҽrilmҽmiĢ Sultanım xanım elҽ ilk tҽkandan sҽntirlҽdi vҽ dҽbilqҽsi baĢından düĢdü. BaĢına sarınmıĢ bir cüt һörük cezҽlҽnib zireһi qütҽvvҽr olan mütҽnasib ҽndamının ҽtrafına töküldü. Heyrҽtdҽn cavan Ġsmayılın gözlҽri alacalandı: – Sübһanallaһ, bu ki, zҽnҽn imiĢ!.. Qadın cҽld ҽyilib dҽbilqҽsini baĢına keçirdi, pҽrt һalda atına sıçrayıb uzaqlaĢdı. Heyrҽtdҽn donub dayanmıĢ Ġsmayılı ağzı açıla qoyub getdi.
www.vivo-book.com
195 «Zҽnҽn imiĢ! Elҽ qalanın müһafizi һaqqında naһaq danıĢmırlarmıĢ... Dediklҽri һҽqiqҽt imiĢ... Bu mҽnҽ ölümdҽn dҽ betҽr oldu... YaxĢı, bҽs o özünü nҽ üçün Qazi bҽy adlandırırdı? Yox, o adlandırmadı! Mҽn soruĢdum «Qazi bҽysҽnmi?» O da tҽsdiq etdi. Görҽsҽn, o Fҽrrux Yasarın nҽyidi? Qızı, ya gҽlini?» Bu düĢüncҽlҽrlҽ dҽ gҽnc Ġsmayıl rҽqibinin kiminlҽ һansı sҽmtdҽ qeyb olduğunun fҽrqinҽ varmadan düĢҽrgҽsinҽ tҽrҽf qayıtdı. Qala üstündҽ mazğallardan onların döyüĢünü müĢaһidҽ edҽn döyüĢçü vҽ Ģҽһҽrlilҽr dҽ һeyrҽt içindҽ idilҽr. – Sҽn ölmiyҽsҽn, qҽdҽĢ canı, CanbaxıĢ, lap xҽncҽli boğazına dayamıĢdı, görҽsҽn, nöĢün vurmadı? – Allaһ bilҽr bu arvad xeylağlarının iĢini. Onlarınkı nağıldı, vallaһ!
– Adҽ, Allaһun olsun! Elҽ vuruĢan igidҽ arvad deyҽrlҽr? Lap ҽrҽbi davanın allaһıdı. – CanbaxıĢın sҽsindҽ elҽ bir iftixar duyulurdu ki...
Kim bilir, bҽlkҽ dҽ, «ġaһ Ġsmayıl vҽ Ҽrҽbzҽnki» һaqqında dastanın bünövrҽsi elҽ һҽmin gün, qala müĢaһidlҽri bu Yüklə 2,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|