vinclə izdihamdan ayrılaraq yaşadığımız yerlərə qayıtdıq. Mən də
Hecovana, öz yaşadığım kəndə gedib yol tədarükü işinə başladım.1
A. Şadlinskinin partizan dəstəsi iki gündən sonra Mərənd
şəhərindən Culfaya yola düşür. Naxçıvan qəzasının Araz çayı
sahilindəki sərhəd postunda Naxçıvanın fövqalədə komissarı
və başqaları A.Şadlinskinin dəstəsini hörmətlə qarşılayırlar. A.
Şadlinskinin dəstəsi Naxçıvana gəlir.
Naxçıvan İnqilab Komitəsinin qərarı ilə dəstəyə "Qırmızı
tabor" adı verilir və Abbasqulu bəy Şadlinski taborun ko
mandiri təyin edilir.
"Qırmızı tabor"un qarşısında belə bir vəzifə qoyulur ki, Əz-
nəbürd-Qarabağlar dağ ətəkləri ilə hərəkət edib, Bığırsaqdərə-
Sədərək arasında mövqe tutsun. Bu əməliyyat planı noyabır
ayı ərzində bütünlüklə həyata keçirilir, nəticədə Şahtaxtı, Xok
kəndlərində 1200 erməni əsgər və zabiti əsir almır., çoxlu hərbi
qənimət ələ keçirilir. Şərur qəzası bütünlüklə azad edilir və
dekabırın 2-də orda qəza inqilab komitəsi təşkil olunur.
1921-ci il iyunun 16-da isə Dərələyəzdə Abbasqulu bəyin
komandanlığı ilə "Qırmızı tabor" əks hücuma keçib düşməni
tutduğu mövqelərdən çıxarır və kəndi azad edirlər. 1921-ci il
iyulun axırlarında Dərələyəz əməliyyatı bütünlüklə başa çatır.
Daşnak qoşunlarının qalıqları Zəngəzura çəkilir.
Daşnak tör-töküntüləri tamamilə məhv- edilir. Canlarını qur
taranlar baş götürüb qaçırlar. "Qırmızı tabor"un döyüşçüləri, elə
cə də Vedibasar əhalisi dinc təsərrüfat quruculuğu işinə keçirlər.
Beləliklə, 1918-1920-ci illərdə indiki Qərbi Azərbaycan əra
zisində yaşayan 575 min nəfər azərbaycanlının 565 mini qırıldı
və ya doğma torpaqlarından qovuldu. Onlardan yalnız 1922-ci
ildə cəmi 60 min nəfər öz doğma yurdlarına qayıda bildi.2.
Çoxsaylı tarixi sənədlər şahidlik edir ki, 1905-1907, 1918-
1920-ci illər Qafqazda öz tarixi ərazilərində etnik təmizləmə
soyqırımı siyasətinə məruz qalan yüz minlərlə azərbaycanlı
kütləvi surətdə qətlə yetirilmiş, dədə-baba torpaqlarından
deportasiya olmuşlar.
1. Nax. MRDA. f.574. s.l. iş.20. vor.1-3.
2.. "Şərq qapısı" qəzeti 27 may 1990-cı il. № 114.
56
1918-1920-Cİ İLLƏRDƏ ZƏNGƏZUR QƏZASINDA
ERMƏNİLƏRİN AZƏRBAYCANLILARA
QARŞI SOYQIRIMI
1918-1920-ci illərdə erməni vəhşiliklərindən ən çox ziyan
görmüş Azərbaycan bölgələrindən biri də Zəngəzur qəzası ol
muşdur. Bu müddət ərzində erməni quldur dəstələrinin həmin
qəzanın müsəlman əhalisinə qarşı güc işlətmək siyasəti bir an
da olsun belə kəsilmir, hərdən səngisə də, sonra daha yeni
qəddarlıqlarla təkrar olunurdu.
Azərbaycan Respublikası Dövlət Tarix Arxivində və
Naxçıvan M R Dövlət Arxivində mühafizə olunan işlərdəki
məktublar, teleqramlar, məlumatlar və komissiyanın istintaq
protokollarında bunlar öz əksini tapıb.
1918-ci ilin iyun-iyul aylarında Naxçıvan və Ordubad qəza
larında qanlı cinayətlər törətmiş Andranik, türklər Naxçıvana
gələndən sonra quldur dəstəsi ilə Zəngəzur qəzasına qaçır. An
dranik Ozanyan öz ətrafında nizami qoşun və erməni quldur
dəstələrini cəmləşdirərək Zəngəzur qəzasında 1918-ci ildə,
yayın axırları və payızın əvvəllərindən başlayaraq baş vermiş
bütün qanlı cinayətlərə bilavasitə rəhbərlik etmişdir.
Öz hərbi dəstələri ilə Zəngəzura gələn Andranik açıq şəkildə
həmin bölgələri Ermənistana birləşdirmək məqsədi daşıdığını
bildirmişdir. Dəstəsində 500-ə qədər adamı vardısa burada tez
bir zamanda yerli ermənilər hesabına dəstənin sayı xeyli artır.1
Andranikin hərbi hissələrinin Zəngəzurun müsəlman
əhalisinə qarşı törətdikləri vəhşiliklər göstərilən bütün səylərə
baxmayaraq 1919-cu ilin martmadək davam etdi və bu
müddətdə belə əməliyyatların coğrafiyası daha da genişlənərək
Həkəridən Araza, Minkənddən Bazarçaya və Naxçıvan
qəzasının sərhədlərinə uzanan ərazini bürüdü.
İstintaq materialları və şahidlərin ifadələri əsasında tərtib
olunmuş protokollardan aydın olur ki, ermənilərin Zəngəzur
qəzasında 1918-1920-ci illərdə törətdikləri vəhşiliklər planlaş
dırılmış soyqırımdır. Həmin sənədlərdə Azərbaycan qızlarının
1. A R S P İ H D A . f. 2 7 6 . siy . 2 . iş. 5 7 . v ər. 5 7 .
57
və kişilərinin başına gələn müsibətlərdən danışılır. Neçə-neçə
insanların döşləri kəsilmiş, kürəklərinin arasına at nalı mıx
lanmış, yandırılmış, süngü ilə deşik-deşik edilmiş və qılıncla
doğranmışdır.
1918-ci ilin yazında və payızında Zəngəzur qəzasının kənd
lərində 4501 nəfər kişi, qadın və uşaq öldürülmüş, 599 nəfər
yaralanmışdır. Sağ qalan əhali zorla yurd-yuvalarından di
dərgin salınmışdır.1
Həmin hadisələrin şahidi olmuş Müsəlmanlar kəndinin kənd-
xudası Məhəmməd Abbas oğlu verdiyi ifadəsində yazır: "1918-
ci il payızın sonlarında Domi, Qaradağlar, Tağ, Tuğ, Çanaxçı,
Soqnak, Daşaltı kəndlərinin ermənilərindən ibarət olan silahlı
dəstə 170 evdən ibarət Müsəlmanlar kəndini qəflətən mühasirə
yə alaraq, əhalisini atəşə tutmuşlar. Əhali vəlvələ içərisində can
larım qurtarmaq üçün öz evlərini və əmlaklarını qoyub, qaçıb.
Ermənilər kəndə soxularaq malikanələri yandırıb, kəndlilərin
əmlaklarını və mal-qarasını aparıb, sakinlərini öldürüblər. 32
nəfər öldürülüb, 18 nəfər yaralanıb və 50 ev yandırılıb".1 2
Burcalar kəndinin sakini Salman Allahverdi oğlu verdiyi
ifadədə yazır: "1918-ci ilin payızında Şaqodin və Şıxauz kənd
lərindən silahlı erməni dəstəsi qəflətən 17 evdən ibarət müsəl
man Burcalar-Dərzili kəndinə hücum edərək kəndi atəşə tu-
tub. Əhali öz evini və əmlakını qoyub; canlarını qurtarmaq
üçün qaçıb. Kəndə soxulan ermənilər evləri yandırıb, kənd
lilərin mal-qarasını aparmaqla 21 nəfər müsəlmanı öldürüb".3
Arxiv sənədləri göstərir ki, Zəngəzur qəzasında 115 mü
səlman kəndi dağıdılmışdır. Həmin kəndlərdə 3257 kişi, 2276
qadın, 2196 uşaq öldürülmüş, 1060 kişi, 794 qadın, 485 uşaq
yaralanmışdır. Bütün qəza üzrə 10. 068 nəfər müsəlman əhalisi
öldürülmüş və şikəst edilmişdir.
Gorus kənd sakini Həsən Hüseyn oğlu İbrahimov xatirələ
rində yazır: "Rusiyada çar hökuməti devrilən vaxt mən Bakida
1. A. Mustafayev. "XX əsrdə Qərbi Azərbaycan ərazisindən Azərbay
canlıların deportasiyası və Naxçıvan". 2005, səh. 73.
2. Azərbaycan bölgələrində erməni şorunu (1918-1920), Ankara 2001,
səh. 573, 574.
3. Nax. MR DA. f. 314. siy. 5a. iş. 18. vər. 42-46.
58
Dostları ilə paylaş: |