43
Qəbr Zabının Olmasının İsbatı
Əbu Hənifə: “Qəbr əzabının olduğuna inanmıram (yoxdur)”
deyən kimsə həlaka uğrayan Cəhmidir. Çünki o Allahın: “Onlara
iki dəfə (dünyada və qəbr evində) əzab verəcəyik. Sonra (axirətdə)
isə ən böyük əzaba uğrayacaqlar”. (ət-Tövbə 101) ayəsində qəbr
əzabı qəsd olunmalıdır. “Şübhəsiz ki, zalımları (kafirləri) hələ
bundan başqa da (dünyada və qəbir evində) əzab gözləyir. Lakin
onların əksəriyyəti (bunu) bilməz!”. (ət-Tur 47). Yəni qəbr əzabı
olan ayələri inkar etmiş olar. Əgər: Mən ayəyə inanıram, lakin
Təfsir və Təvilinə inanmıram” deyərsə kafir olar. Çünki Quranda
elə ayələr vardır ki, onlar özləri təfsirdirlər (açıq-aydındırlar). Əgər
bunu inkar edərsə kafir olar. Mənə bir nəfər Mihləl İbn Amrdan, o
da İbn Abbas – radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər –
sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: “Mənim ümmətimin ən şərliləri
mən atəşdə deyil Cənnətdə olacağam deyənlərdir”.
Allahın Adından And İçməyin Qadağan
Olunması
Əbu Zubyan – radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər –
sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: “Ümmətimdən Mutəalli
olanların vay halına”. Biz: “Mutəalli olanlar kimdir?”. Peyğəmbər:
“Onlar filan kimsə Cənnətdə, filan kimsə də Cəhənnəmdədir dey
and içənlərdir” deyə buyurdu. Mənə Nəfi, o da İbn Ömər –
radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və
səlləm - buyurdu: “Allah Qiyamət günü hökm edənə qədər
ümmətimin Cənnətdə və ya Cəhənnəmdə olduğunu söyləməyin”.
Mənə Əban, O da Həsən – radıyallahu anhu - rəvayət edir ki,
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm - Rəbbindən buyurdu:
“Qiyamət günün qullarımın arasında hökm edib yerlərinə (Cənnət
44
və Cəhənnəmə) göndərmədən siz onları Cənnət və Cəhənnəmə
göndərməyin”.
Əbu Muti: “Mənə qatildən və onun arxasında qılınan namazdan
bəhs et!” dedim.
Əbu Hənifə: “Hər bir təqva əhli və günahkar bir kimsənin
arxasında namaz qılmaq caizdir. Sənin əcrin sənə, onun günahı da
özünə aiddir (bu həmçinin cənazə namazının qılınmasına da
aiddir)”. Mən: “Mənə İnsanlara qılıncı ilə qarşı çıxan, onlarla
döyüşən və onlardan bir çox şeyləri qəsb edən kimsələrdən danış”
dedim. O: “Onlar bir neçə zümrədirlər, hamısı da Cəhənnəmdədir”
dedi. Əbu Hureyrə – radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər –
sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: “Yəhudilər yetmiş iki firqəyə
ayrıldılar, mənim ümmətim də yetmiş üç firqəyə ayrılacaqdır.
Böyük bir cəmaatdan başqa
42
hamısı atəşdədir”. Mənə Həmməd, o
da İbrahimdən, o da İbn Məsuddan – radıyallahu anhu - rəvayət edir
ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: “Kim İslama
qarşı cinayət edərsə həlak olar, bidət çıxaran sapıqlığa düşər.
Sapıqlığa düşən də Cəhənnəmdədir”. Bizə Meymun, o da İbn
Abbasdan – radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, bir nəfər
Peyğəmbərin – sallallahu aleyhi və səlləm - yanına gələrək: “Ey
Allahın Rəsulu! Məni öyrət” dedi. Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və
səlləm - üç dəfə: “Get Quran öyrən” deyə buyurdu. Dördüncü dəfə:
“Haqq sevdiyin kimsədən gəlsə, Sevmədiyin birisindən də gəlsə
qəbul et! Quranı öyrən, onun yönəldiyi tərəfə yönəl” deyə
buyurdu. Bizə Həmməd, O da İbrahimdən, o da İbn Məsuddan –
radıyallahu anhu - rəvayət edir ki: “Şübhəsiz ki, ən şərli şeylər
sonradan ortaya çıxarılanlardır. Sonradan ortaya çıxarılan şey
bidət, hər bidət zəlalət, hər bir zəlalətdə Cəhənnəmdədir”. Allah
buyurur: “Ona günahları və Allahdan qorxmağı təlqin edənə!”. (əş-
42
İbn Ömər - radıyallahu anhu – nun rəvayətində isə səhabələr Cənnətə düşən firqə haqqında
soruşdular. Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Onlar mənim və səhabələrimin
yolu ilə gedənlərdir». Başqa rəvayətdə: Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «O,
da cəmaatdır». Tirmizi, əl-Albani «Səhih Hədislər Silsiləsi» 1348, İmam Əhməd «Musnəd»
4/102, əl-Albani «Ziləlul Cənnə», əl-Albani «Səhih Tirmizi» 2/333.
45
Şəms 8). Allah Musaya - əleyhissəlam - buyurdu: "(Allah: ) “Səndən
sonra ümmətini imtahana çəkdik. Samiri onları yoldan çıxartdı
(buzova sitayiş etdilər)” - deyə buyurdu". (Ta ha 85).
Günah Edən Kimsənin Kafir Olduğu İddiasının
Rəddi
Əbu Muti: “Əgər bi kimsə - Günah edən kimsə kafirdir”
deyərsə, onun sözünü boşa çıxaracaq dəlil nədir?” deyə soruşdum.
Əbu Hənifə ona Allahın ayəsi ilə cavab verilir: “Zün-Nunu
(balıq sahibi Yunisi) da xatırla! Bir zaman o (küfr etməkdə həddi
aşmış ümmətinə qarşı) qəzəblənərək çıxıb getmiş və (Bizə xoş
gəlməyən
bu
səbirsizliyinə
görə)
onu
möhnətə
düçar
etməyəcəyimizi (gücümüz, yaxud hokmümüzün ona yetməyəcəyini)
güman etmişdi. Amma sonra qaranlıqlar içində (balığın qarnında;
gecənin, yaxud dənizin zülmətində): “Səndən başqa ibadətə layiq
heç bir ilahı yoxdur. Sən paksan, müqəddəssən! Mən isə, həqiqətən,
zalımlardan olmuşam (əmrinə qarşı çıxaraq özümə zülm
eləmişəm)”,-deyib dua etmişdi". (əl-Ənbiya 87). Yunus -
əleyhissəlam - özünə zülm etsədə mömin idi, kafir və münafiq
deyildir. Yusufun - əleyhissəlam - qardaşları: “(Oğlanları ona: )
“Ata! Bizim üçün günahlarımızın bağışlanmasını dilə. Biz,
doğrudan da, günahkar olmuşuq!” dedilər". (Yusuf 97) dedilər. Bu
hallarıyla onlar günahkardılar, lakin kafir deyildilər. Uca Allah
Peyğəmbəri Muhəmməd – sallallahu aleyhi və səlləm - haqqında:
“Allah (bununla) sənin əvvəlki sə sonrakı günahlarını
bağışlayacaq, sənə olan nemətini tamam-kamal edəcək və səni düz
yola müvəffəq edəcəkdir!”. (əl-Fəth 2) günahlarını demiş, küfrünü
deməmişdir. Musa - əleyhissəlam - Qibtini öldürməsiylə günah
etmiş, lakin kafir deyildir. Əgər bir kimsə: “Mən İnşəallah
möminəm” deyərsə: “Doğrudan da, Allah və Onun mələkləri
Peyğəmbərə xeyir-dua verirlər. Ey iman gətirənlər! Siz də ona
xeyir-dua verib kamil ədəb-ərkanla salamlayın”. (əl-Əhzab 56).
Dostları ilə paylaş: |
