203
Allahın Rəsulu bir işi etmədikcə, yaxud da o, işin edilməsi üçün
təşviq etmədikcə edənə savab verilmir. Bu durumda sənin
qılacağın namaz əbəs bir iş olmuş olur. Əbəs iş etmək də haramdır.
Bəlkə də Uca Allah Peyğəmbərə müxalif olduğun üçün bu əbəs
işdən ötrü səni cəzalandırsın»
293
.
30. Ummu Dərda - radıyallahu anhə – deyir ki, bir gün Əbu
Dərda - radıyallahu anhu – qəzəbli halda mənim yanıma girdi. Mən:
«Sənə nə olub ki, belə qəzəblisən?» dedim. O: «Allaha and olsun ki,
mən bilmirəm bu insanlarda cəmaat namazına yığılmaqdan başqa
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – dən nə qalıb»
294
.
31. İbn Məsud - radıyallahu anhu – deyir ki: «Sonradan ortaya
çıxan bidətlərdən özünüzü qoruyunuz. Çünki din qəlbdən heç bir
zaman bir dəfəyə silinməz. Lakin şeytan sizlər üçün qəlbdən imanı
büstbütün silənə qədər bidətlər ortaya qoyar».
32. İbn Abbas - radıyallahu anhu – deyir ki: «Bidət əhli olanlarla
oturub qalxma, çünki onlarla oturub qalxmaq qəlbləri xəstə
edər»
295
.
33. Muaz İbn Cəbəl - radıyallahu anhu – deyir ki: «Ey insanlar!
Elm qaldırılmadan əvvəl elm öyrənməyə çalışın. Onu da bilin ki,
elmin qaldırılması elm əhli olan kimsələrin getməsidir.
Bidətlərdən, bidət ortaya qoymaqdan çəkinin. Həddi aşmaqdan
çəkinin, siz öz halınıza baxın»
296
.
34. İbn Ömər - radıyallahu anhu – deyir ki: «Hər bir bidət
sapıqlıqdır. İstərsə insanlar onu gözəl görsünlər»
297
.
293
«Məcmuul Bəhreyn».
294
Buxari.
295
Lələkai «Şərhu Usulu Etiqad Əhli Sünnəti vəl Cəmaat».
296
İbn Vaddah «əl-Bidə».
297
Laləkai «Şərhu Usulu Etiqad Əhli Sünnəti vəl Cəmaat».
204
35. Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Kim bidət
etsə və ya bidətçini gizlətsə onu Allah, mələkləri və bütün insanlar
lənətləyəcəklər»
298
.
36. Əli - radıyallahu anhu – deyir ki: «Əgər din ağıla görə olsaydı
(xufun) alt tərəfinin məst edilməsi, üst tərəfin məst edilməsindən
daha uyğun olardı. Lakin mən Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və
səlləm – in (xufun) üst tərəfinə məst etdiyini gördüm»
299
.
37. Abdullah İbn Ömər - radıyallahu anhu – ya bir məsələ
haqqında sual verib sonra da atan (Ömər) bunu qadağan etmişdir
deyən bir kimsəyə belə cavab vermişdir: «Peyğəmbər – sallallahu
aleyhi və səlləm – in əmrinə uymaq daha uyğundur, yoxsa atamın
əmrinə?»
300
.
38. Abdullah İbn Ömər - radıyallahu anhu – səhabələr içərisində
sünnətə çox bağlı bir kimsə idi. Bir nəfər asqırıb: «Əlhəmdulilləhi
Vəs Salətu Vəs Saləmu Alə Rəsulullah» dedikdə İbn Öəmr:
«Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – bizə belə öyrətdi. Sizdən
biri asqıranda “Əlhəmdulilləhi Alə Kulli Hal” desin. Peyğəmbərə
salət və salam gətirsin demədi»
301
.
39. İbn Abbas - radıyallahu anhu – sünnətə qarşı ona təməttu
həcci haqqında soruşana demişdir: «Belə getsə çox keçməz ki,
səmadan üzərinizə daşlar yağar. Mən sizə deyirəm ki, Peyğəmbər –
sallallahu aleyhi və səlləm – belə buyurdu deyirəm, sizlər də mənə
Əbu Bəkr və Ömər belə dedilər, deyirsiniz»
302
.
298
Buxari 4/73, Müslim 1371.
299
İbn Əbi Şeybə «Musənnəf»
300
İbn Qeyyim «Zədul Məad».
301
Tirmizi 2738, əl-Albani “Həsən”.
302
AbdurRazzaq «Musənnəf».
205
40. Ömər - radıyallahu anhu – deyir ki: «Mən insanların nə zaman
islah olub, nə zaman işlərinin pozulacağını bilirəm. Əgər kiçik
yaşdakılar anlayış sahibi olurlarsa böyüklər bu işin içindən
çıxmazlar. Lakin yaşı ötmüş kimsələr məsələləri qavrayarlarsa,
kiçiklərdə onlara uyarlarsa hər iksi də hidayət taparlar»
303
.
41. İbn Məsud - radıyallahu anhu – deyir ki: «İnsanlar elmi
böyüklərdən öyrəndikləri müddətdə xeyir içində qalmağa davam
edərlər. Onu kiçiklərdən və şərlilərdən öyrənməli olarlarsa onda
həlak olurlar»
304
.
42. İbn Məsud - radıyallahu anhu – deyir ki: «Möminə hər cür
damğa vurula bilər, yalnız xainlik və yalançılıq damğası
vurulmaz»
305
.
43. Ubey İbn Kəb - radıyallahu anhu – deyir ki: «Mömin dörd
şeyin arasındadır. Bəla və müsibətlə qarşılaşarsa səbr edər, ona bir
şey verilərsə şükr edər, bir şey söyləyərsə doğru söyləyər, bir hökm
verərsə ədalətli olar»
306
.
44. Abdullah İbn Məsud - radıyallahu anhu – deyir ki: «Cəmaat
haqqa uyğun olandır. Tək də olsan haqqa uyğun hərəkət edirsən.
Bil ki, cəmaat sənsən»
307
.
45. Qudayf İbn əl-Hərisdən - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki,
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Bir qövm bir
bidət ortaya çıxarsa mütləq sünnədən bir o, qədəri yox olar»
308
.
303
İbn Əbdil Bərr «Cəmiu bəyanil ilm» s. 247.
304
İbn Əbdil Bərr «Cəmiu bəyanil ilm» s. 248.
305
İbn Əbi Şeybə «Kitabul İman» s. 35 əl-Albani səhih.
306
Əbu Nuaym əl-Əsfəhani «Hiylətul Övliya» 1/255.
307
Lələkai «Şərhu Usuli Etiqadi Əhli Sünnə vəl Cəmaat» 1/108-109.
308
Əhməd «Musnəd» 4/105, Süyuti «Cəmius Səğir» 2/480 № 7790, əl-Albani «Daifu Cəmius
Səğir» 5/78 № 4985 - zəif. Lakin Həsən İbn Atiyyədən gələn rəvayət isə səhihdir əl-Albani
«Mişkətul Məsabih» 1/66.
Dostları ilə paylaş: |