212
81. Abdullah İbn əd-Dəyləmi – rahmətullahi aleyhi – deyir ki:
«Təcrübəmdən bildiyimə görə dinin yox olması sünnəni tərk
etməklə başlanır»
344
. Başqa bir yerdə isə o, demişdir: Bir parçanın
süzülməsi kimi, sünnə də yavaş-yavaş unudulacaqdır»
345
.
82. Həsənul Bəsri və Əbu Sufyan – rahmətullahi aleyhi – deyir ki:
«Uca Allahın: «Sonra səni də dində şəriət sahibi etdik. Sən də o,
şəriətə tabe ol…» (əl-Casiyə 18) buyurduğunu: «Sünnə üzrə etdik»
deyə açıqlamışlar
346
.
83. İmam Əbu Xatim əl-Hənzəli ər-Razi – rahmətullahi aleyhi –
deyir ki: «Bidət əhlinin əlaməti rəvayət alimlərinə dil uzatmaqdır.
Zındıqların əlaməti isə rəvayət elmi ilə məşğul olanlara Haşaviyə
adını vermələridir. Onlar beləliklə rəvayətləri yox etmək istədilər.
Cəhmiyənin əlaməti isə Əhli Sünnətə müşəbbih adını vermələridir.
Qədəriyənin əlaməti Əhli Sünnətə Cəbriyəçilər adını vermələridir.
Murciyənin əlaməti Əhli Sünnətə müxaliflər, nöqsançılar adını
vermələridir. Bidət əhlinin əlaməti Əhli Sünnətə Nəvasiv adını
vermələridir. Əhli Sünnətə isə yalnız bir ad uyğun düşə bilər.
Bütün bu isimlərin onlar haqqında istifadə edilməsinə yer
yoxdur»
347
.
84. Əyyub əs-Sahtiyani – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Şübhəsiz
ki, bidət əhli sapıq kimsələrdir. Görüşümə görə onlar ancaq
Cəhənnəmə gedəcəklər»
348
.
85. Qadi Əbu Yusuf – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Mən
Cəhmiyənin, Bidət əhli və Qədəriyəçi olan bir kimsənin arxasında
namaz qılmaram»
349
.
344
Darimi 1/45, ibn Vaddah «əl-Bidə» səh 38.
345
İbn Vaddah «əl-Bidə» səh 66.
346
Lələkai 1/69.
347
ər-Razi «Aslus Sünnəti Vatiqadud Din».
348
İbn Batta «əl-İbanə».
213
86. İmam AbdurRahmən İbn Mehdi – rahmətullahi aleyhi – deyir
ki: «İnsanlar müxtəlifdir. Bəziləri sünnədə də hədisdə də imamdır.
Bəziləri isə təkcə hədisdə imamdırlar. Sünnə və hədisdə imam olan
şəxs isə Sufyan əs-Səuridir»
350
.
87. İmam əl-Bərbəhari – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Sən bir
kimsənin rəhbərə qarşı bəd dua etdiyini görsən bil ki, o bidət
sahibidir. Əgər bir kimsənin rəhbərin islah olması üçün dua
etdiyini görsən bir ki, o – Uca Allahın izniylə – sünnətə bağlı bir
kimsədir»
351
.
88. Fudeyl İbn İyad – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Əgər mənim
qəbul ediləcək bir duam olsaydı bunu mütləq rəhbər üçün
ayırardım. Çünki bizlər onların islah olunmaları üçün dua etməklə
əmr olunduq, onlara bəd dua etməklə isə qadağan olunduq. İstərsə
haqsızlıq etsinlər, istərsə zülm. Çünki onların zülm və haqsızlıqları
öz əleyhlərinədir. Salamat olmaları isə həm özlərinə, həm də
müsəlmanların lehinədir. Digər tərəfdən onların islah olunmaları
ilə ümmət də islah olur. Çünki mənim salehliyim yalnız özümün,
başçıların salehliyi isə bütün müsəlmanların xeyrinədir»
352
.
89. Həsənul Bəsri – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Onu da bil ki –
Allah sənə rəhm etsin – hökmüdarların zülmləri Allahın
intiqamlarından bir intiqamdır. Uca Allahın intiqamlarına da
qılıncla qarşılıq verilməz. Bu intiqamlar dua, tövbə, Allaha dönüş,
günahlardan çəkinmək ilə bir tərəf edilir və silinir. Allahın itiqamı
qılıncdan daha da kəskindir»
353
. Başqa bir rəvayətdə: «Həsənul
Bəsri – rahmətullahi aleyhi – Həccaca bəd dua edən bir kimsənin
349
Lələkai «Şərhu Usulu Etiqad Əhli Sünnəti vəl Cəmaat».
350
«Cərhu ət-Tədil» 1/118, Lələkai 1/63 müqddimə.
351
«Şərhu Sünnə» s. 116.
352
«Şərhu Sünnə» s. 114, Əbu Nueym «Hiylətul Övliya» 8/91.
353
İbnul Cövzi «Ədəbul Həsənul Bəsri» s. 119.
214
sözlərini eşitdikdə belə demişdir: «Bunu etmə, Allah sənə rəhmət
etsin. Əslində bu müsibətlər sizə öz əllərnizlə etdiklərnizdən ötrü
gəlmişdir. Biz qorxuruq ki, Həccac əsr edilir və ya ölürsə,
meymunlar və donuzlar gəlib sizə rəhbər olurlar»
354
.
90. Abdullah İbn əs-Surri – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Biz
hava əhlinə rədd verməyi Sünnə saymırıq. Lakin biz sünnə sayırıq
onlarla söhbət etməkdən uzaq durmağı”
355
. AbdurRahman İbn
Mehdidən – rahmətullahi aleyhi – soruşurlar: “Bir nəfər bidət əhlinə
rədd üçün kitab yazmışdır”. O: “Nə ilə Rədd etmişdir? Quran və
Sünnə ilə?”. Adam: “Xeyr, ağıl və düşüncələrilə” dedi. İmam: “O,
sünnədən uzaqlaşmış, bir bidəti başqa bidətlə rədd etmişdir”
356
.
İmam Əhməddən – rahmətullahi aleyhi – bidət əhlinə rədd üçün
icazə istədilər. İmam: “Biz eşitmiş və görmüşük ki, alimlər bidət və
zəlalət əhli ilə münaqişə edib, vaxt keçirməyi qadağan edərdilər.
Allahın
kitabı
və
Peyğəmbərimizin
Sünnəsində
olanla
kifayətlənmək, zəlalət və bidət əhlinə rədd üçün onlarla
oturmaqdan çəkinmək lazımdır. Həqiqətən onlar səni şübhəyə sala
bilər, lakin öz bidətlərində isə əl çəkməzlər. Allahın izni ilə daha
yaxşıdır onlardan uzaq olmaq bə onlarla mübahisələrdən
qaçmaq”
357
.
91. İbnul Məcisun deyir ki, İmam Malikin – rahmətullahi aleyhi –
belə dediyini dinlədim: «Hər kim İslamda gözəl görərək bir bidət
ortaya çıxararsa, Muhəmməd – sallallahu aleyhi və səlləm – in
risalətinə qarşı xainlik etdiyini iddia etmiş olur. Çünki Uca Allah:
«Bu gün dininizi tamamlayıb mükəmməl etdim….». (əl-Maidə 3)
deyə buyurdu. Bu baxımdan da o, gün din olmayan heç bir şey bu
gün də din olmaz»
358
.
354
İbnul Cövzi «Ədəbul Həsənul Bəsri» s. 119.
355
İbn Batta “İbanə əs-Suğra” 2/365.
356
Suyuti “Mantiq Va əl-Kələm An İlim əl-Kələm” 131.
357
İbn Batta “İbanə əs-Suğra” 1/44.
358
Şatibi «əl-İtisam».
Dostları ilə paylaş: |