ölkənin şimal hissəsindəki xristian əhali isə "əhl əl-kitab" olduğu
üçün islam dinini qəbul etməyə də bilərdi, lakin bu halda onlar
xəracdan əlavə cizyə də verməli idilər, ölkənin kəndli kütlələrinə
göstərilən belə iqtisadi təzyiq nəticə etibarilə Azərbaycanın şimal
əhalisini islamı qəbul etməyə vadar edir, çünki bu cür vergilərin
ağırlığına — həm ərəblərə, həm də yerli feodallara vergi verməyə
əhali uzun müddət tab gətirə bilməzdi.
Azərbaycan əhalisinin müsəlmanlaşdırılması məsələsinə
V.V.Bartold, Y.A.Belyayev, A.Y.Yaqubovski öz tədqiqatlarında
toxunmuşlar.
Alban və qriqoryan ruhaniləri arasında kilsə rəhbərliyi və
birinciliyi üstündə əsrlər boyu davanı edən mübarizə, məlum olduğu
kimi, qriqoryan kilsəsinin qələbəsi ilə bitir və qriqoryan kilsəsi alban
katolikosluğunun bütün kilsə camaatını xarici qüvvələrin köməyi ilə
özünə tabe edir. Eçmiədzinin təkidli müraciətlərindən sonra alban
katolikosluğu Müqəddəs Sinod tərəfindən 1836-cı ildə bağlanır.
Lakin tədqiqatçıların çoxu albanlarla ermənilər arasındakı kilsə
mübahisələrini nədənsə bir qədər qərəzlə işıqlandırır. Belə ki, bir sıra
sənədlərin göstərdiyinə və çoxlu ciddi tədqiqatların nəticələrinə zidd
olaraq, Nerses Akinyanın və S.T.Yeremyanın məqalələrində,
A.L.Yakobsonun məqaləsində və K.V.Treverin adı çəkilmiş əsərində
iki düşmən kilsənin mübarizə tarixi ya ta- m,
ya da qismən qriqoryan
kilsəsinin mənafeyi nöqteyi-nəzərindən şərh edilir. K.Patkanov,
N.Y.Marr,
l.A.Cavaxov,
I.P.Pet-
ruşevski, A.S.Vartapetov,
T.t.Ter-Qriqoryan və digər müəlliflərin əsərləri isə göstərir ki, VII
əsrdə Azərbaycanın şimalında əhali qriqoryan kilsəsinin himayəsi
altında olmamış və qriqor- yanlıq onlara zorla qəbul etdirilmişdir.
Orta əsrlər dövründə alban və gürcü kilsələrinin erməni kilsəsi
ilə qarşılıqlı münasibətləri və mübarizəsi bir məsələ olaraq hələ də öz
tədqiqatçısını gözləyir.
Azərbaycan tarixində Xəzər problemi mühüm yer tutur. Məlum
olduğu kimi, ölkənin şimal hissəsində xəzərlər 150 ilə yaxın ağalıq
etmiş və ölkənin cənubuna. Xilafətin içərilərinə doğru dağıdıcı
basqınlar etmişlər.
Xəzər xaqanlığı və xəzərlərin Qafqaz ölkələrinə hücumları
haqqında mənbələrdə çoxlu məlumat vardır; bu barədə bir neçə əsər
də yazılmışdır ki, onların içərisində M.İ.Artamonov və
D.M.Danlopun kitablarını, M.Kmoşko, A.Y.Krımski, Z.M.Bün-
yadov, K.Tseqledi, S.B.Şişmanın məqalələrini göstərmək olar.
31
Azərbaycanın qocaman arxeoloqu t.M.Cəfərzadənin "Köhnə
Gəncənin tarixi-arxeoloji oçerki" əsəri, Y.A.Paxomov, V.M.Sısoyev
və L.P.Taşçyanın Bərdə haqqında məqalələri, M.Altmanın Gəncə,
M.X.Şəriflinin Şamaxı, V.F.Minorskinin Qazax, S.M.Qazıyev və
O.Ş.İsmizadənin
Qəbələ,
R.M.Vahido-
vun
Mingəçevir,
Y.A.Paxomov və Q.M.Əhmədovun örənqala (Beyləqan) haqqında
əsərləri Azərbaycanın iri şəhərlərinin meydana gəlməsi və inkişafı
tarixinə həsr olunmuşdur.
Xilafətə qarşı Azərbaycan xalq kütlələrinin hərəkatını və
Babəkin rəhbərlik etdiyi xürrəmilər üsyanını tədqiq
edərkən biz, hər
şeydən əvvəl, "xürrəm” termininin mənşəyini izah etməyə çalışdıq.
Bu termin və həmçinin xürrəmilər dini barəsində mövcud olan bütün
nöqteyi-nəzərləri ətraflı təhlil etmək əsasında biz bu nəticəyə gəldik
ki, "xürrəm” terminini Q.VayI, Y.A.Manandyan, Q.Flyugel,
V.Myur, Q.van Floten, l.Velhau- zen və digər tədqiqatçıların
əsərlərində olduğu kimi izah etmək olmaz. Həmin tədqiqatçılar
xürrəmilər! hər cür qəbahət və əxlaqsızlıqda təqsirləndirərək,
"xürrəm" terminini istədikləri kimi izah etmiş, amma onun tarixi və
etimoloji köklərini araşdırmamışlar.
F.Engelsin fikirlərinə, həmçinin A.Müllerin və N.V.Piqu-
levskayanın müşahidələrinə əsasən biz belə bir nəticəyə gəldik ki,
"xürrəm" terminini qədim fars və qədim erməni sözü olan "xur",
"xvar" — "günəş", "od", "gözə görünməyən, mücərrəd atəş" sözləri
ilə əlaqəli surətdə izah etmək bəlkə də daha doğrudur. Bu haqda
N.Emin və N.Nemətov da öz əsərlərində yazırlar.
Babəkin rəhbərliyi ilə Azərbaycan xürrəmilərinin üsyanından
danışmazdan əvvəl biz Xilafət tərkibinə daxil olan Azərbaycan və
qonşu ölkələr ərazisində xürrəmilər üsyanından qabaq baş vermiş
xalq hərəkatlarının xarakteri və gedişini tədqiq etdik, habelə
xürrəmilər hərəkatını meydana gətirən səbəbləri öyrəndik.
IX əsrin birinci yarısında Babəkin rəhbərliyi ilə Azərbaycan
xalq kütlələrinin hərəkatı məsələsi mənbələrdə və tarixçilərin
əsərlərində müxtəlif vaxtlarda müxtəlif şəkildə izah edilmişdir.
Lakin bu vaxta qədər, ümumiyyətlə. Xilafət tarixini və xüsusilə də
babəki-xürrəmilər hərəkatını tədqiq edənlərin heç biri orta əsrlər
tarixinin bu mühüm hadisəsini öyrənməyə lazımi dərəcədə
yanaşmayıblar.
Babəkilər hərəkatı təkcə Azərbaycan tarixində mühüm yer
tutmur. Bu hərəkat qüdrətli Abbasilər dövlətinin ayrı-ayrı
33