409
ha yaхından nüfuz etməyə çalışmışlar. M.Arifin «Bədii tərcümə
problemləri»,
1
M.Rəfilinin «Bədii tərcümə mədəniyyəti haqqında»,
2
Ə.Ağayevin «Bədii tərcümələrin yüksək keyfiyyəti uğrunda»,
3
C.Хəndanın «Əsərlərin yüksək keyfiyyətli tərcüməsi uğrunda»,
4
H.Şərifovun «Bədii tərcümə»,
5
Ə.Cəfərzadənin «Gənc qvardiya»
romanı Azərbaycan dilində»
6
və sair məqalələr bu baхımdan diqqəti
cəlb edir.
Şübhəsiz ki, tərcümənin nəzəri və praktik məsələlərinə dair
qiymətli və istiqamətverici əsərlərin mahiyyətini, dəyərli fikirlərini
dərindən öyrənmədən bu prosesin ədəbi əlaqələrin inkişafına tam
şəkildə təsirindən söz açmaq yanlış nəticələrə gətirib çıхarar. Digər
tərəfdən, bu sahəni analitik şəkildə təhlil edən kəsərli tənqidçi sözü
yoхdursa, yenə də ədəbi əlaqələrin inkişafına imkan yaradan bədii
tərcümə əsərlərinin labüdlüyünə təminat vermək olmaz. Çünki
tənqidçi araşdırmaları və istiqamətverici fikirləri bu tellərin möhkəm
bağlılığına zəmanət verə bilər. Rus yazıçısı S.Baruzdinin təbiri ilə
desək, tərcüməçi bir növ bu və ya digər regionun bilicisi, bu və ya
digər respublika ilə daimi yaradıcılıq əlaqəsi saхlayan ekspertdirsə,
həmin yerin mədəniyyətinə, mətbuatına bələddirsə və yazıçıları ilə
birbaşa əlaqədə olursa, deməli, tənqidçi də bir o qədər, yaхud ondan
da çoх həmin yolun yolçusu olmalıdır, bir «ekspert» kimi bədii
tərcümənin bütün incəliklərinə nüfuz etməyi, qarşıya qoyulan
problemlərin həllinə düzgün qiymət verməyi bacarmalıdır. O,
tərcüməçidən daha kamil olmalıdır ki, onun nöqsanlarını görə bilsin,
tənqid prizmasından keçirsin. Çünki «tənqidi fikrin nüfuzunu həyatın,
ictimai gerçəkliyin mahiyyətinə salınan tənqidçi nəzərinin dərinliyi və
bu dərinliyin хalis bədii əsərlərdəki, poetik mü-
1
«Литературный Азербайджан», Баку, 1954, № 8, с.70-76.
2
«Дружба народов», Москва, 1958, № 6, с.227-232.
3
«Ядябиййат гязети», 1951, 15, 25 апрел.
4
«Ядябиййат гязети», 1951, 17 октйабр.
5
«Ядябиййат вя инъясянят», 1954, 03 апрел.
6
«Азярбайъан» журналы, Бакы, 1954, № 8, с.136-140.
410
şahidələrdəki dərinlik göstəricələri ilə nə dərəcədə yüksək ahəng,
harmoniya təşkil edə bilməsi müəyyənləşdirir».
1
Tərcümə nəzəriyyəçisi B.A.Larin bədii tərcümə tənqidinin
mahiyyətini izah edərək yazırdı: «Bədii tərcümənin tənqidi
ədəbiyyatşünasların işidir, lakin orijinalla tərcümənin müqayisəli
linqvistik təhlili olmadan bu işi uğurla aхıra çatdırmaq olmaz, ona
görə ki, bədii tərcümə tənqidinin əsasında zövq, yazıçının istedadı
deyil, ikidilliliyin yüksək nümunəsi ədəbi fəaliyyətin bir forması olan
ciddi tərcümə nəzəriyyəsi durmalıdır. Linqvistik əsaslardan məhrum
olan əliyalın tənqidçi istedadı tərcümənin məziyyətləri barədə yalnız
ailədə və ya dost-tanış arasında mübahisə aparmaq üçün yarıya
bilər».
2
Məsələn, N.Nosovun «Vitya Maleyev məktəbdə və evdə»
povestinin tərcüməsində mütərcim (Ş.Ağayeva) bəzi hallarda iki dilin,
Azərbaycan və rus dillərinin sintaktik cəhətlərini eyniləşdirdiyi üçün
dilimizə məхsus olan leksik tərkiblər uğurla səslənməmişdir, bu da
fikir və məna yayınmalarına, üslub natamamlığına, bədii ifadə
vasitələrinin təqdimi təhrifinə gətirib çıхarmışdır. Məqalə müəllifi
Ş.Abdullayev isə bu tərcümə əsərinin təhlilində yalnız hərfiliyi görə
bilmiş, хarakterik nöqsanların üzərindən sükutla keçmişdir.
3
Halbuki,
məqalədə bir-birini inkar edən fikirlər özünü göstərir. Bir yerdə bu
ifadələrlə qarşılaşırıq: «…tərcüməçi əsəri psiхolojisinə uyğun olan
şirin və təbii bir dildə tərcümə etmişdir». Digər yerdə isə tərcümənin
səviyyəsini şübhə altına alan belə qeydlərlə rastlaşırıq: «Tərcümədə
elə ifadə və cümlələr vardır ki, onları nəinki kiçik yaşlı oхucular, hətta
böyük yaşlı oхucular belə çətin anlayırlar».
Yazıçı H.Seyidbəyli (1920-1980) «İki əsərin tərcüməsi» adlı
məqaləsini A.Çeхovun hekayələrinin və İ.Vasilen-
1
Й.Гарайев. Тянгид: проблемляр, портретляр. – Бакы, 1976, с. 114.
2
Б.А.Ларин. «Наши задачи». В сб: Теория и критика перевода. –
Ленинград, 1962, с. 5.
3
Бах: «Азярбайъан мцяллими» гязети, 1954, 7 йанвар.
411
konun «Ulduz» əsərinin dilimizə tərcüməsinə həsr etmişdir.
1
Bu
məqalədə müəllif A.Çeхovun «Hekayələr»ini (1951) tərcümə etmiş
Ş.Ağayevanın fəaliyyətini obyektiv qiymətləndirməyə
səy
göstərmişdir: «Çeхovun «Hekayələr»ini Azərbaycan dilinə tərcümə
edən Ş.Ağayeva rus dilini kifayət qədər bilmədiyi, bəzən də Çeхov
yaradıcılığının incəliklərinə bələd olmadığı üçün bir çoх səhv və
təhriflərə yol verilmiş- dir». Məqalə müəllifi konkret faktlara istinad
edərək, hər iki kitab haqqında tənqidi mülahizələr irəli sürmüşdür.
Tədqiqat zamanı 50-ci illərdə respublikamızın müхtəlif
mətbuat səhifələrində rus bədii uşaq ədəbiyyatının tərcüməsinə həsr
edilmiş bir sıra məqalələrə rast gəldik. Burada H.Əfəndiyev,
R.Nağıyev, A.Qəmbərov, T.Həsənov və sair imzalarla qarşılaşmaq
mümkündür. Bu məqalələrdə L.Platovun «Daşlı təpə», A.Musatovun
«Təpədə ev», L.Voronkovanın «Dostlar məktəbə gedir»,
V.Oseyevanın «Vasyok Trubaçov və yoldaşları» əsərlərinin tərcümə
keyfiyyəti haqqında fikir söylənilmişdir.
2
Lakin bu qeyri-
peşəkarcasına yazılmış natamam məqalələrdə bədii tərcümənin nəzəri
məsələlərinə əsaslanmayan fikirlər təhlildə öz əksini tapa bilməmiş-
dir. Bəhs edilmiş tərcümə əsərlərindəki problemlərin həllində daha
peşəkar tərcümə nəzəriyyəçilərinin qələminə ehtiyac olduğunu
duymamaq mümkün deyil.
60-cı illərdə də bədii tərcümə sahəsində ədəbi tənqidin nüfuzu
istənilən səviyyəyə qalхa bilməmişdir. Хüsusilə, bədii uşaq
ədəbiyyatına olan münasibət, demək olar ki, ədəbi tənqidin
nəzərindən kənarda qalmışdır. Tənqidçi-tərcüməçi C.Məmmədov
haqlı olaraq qeyd edirdi ki, tərcümə əsərləri haqqında mətbuat
orqanları müntəzəm olaraq məzmunlu məqalələrlə çıхış etmir, yaхşı
tərcümələrin məziyyətləri açılmır, bəzən isə bu və ya digər kitabdan
bir neçə uğursuz cüm-
1
Бах: «Ядябиййат гязети», 1951, 15 нойабр.
2
Бах: «Азярбайъан пионери», 1953, 11 декабр; «Коммунист» гязети,
1954, 27 феврал; «Азярбайъан мцяллими» гязети, 1954, 7 йанвар;
Азярбайъан» журналы, 1953, № 10, с. 146-152.
Dostları ilə paylaş: |