400
əsərin orijinalı artıq 1947-ci ildə çap olunmuşdu. «Əsl insan haqqında
povest» əsəri Azərbaycan dilinə tərcümə ediləndən sonra Maresyevin
qəhrəmanlığı, mətnliyi, insani keyfiyyətləri uşaqlar və gənclər üçün
bir örnəyə çevrildi. Tərcüməçi C.Məmmədov orijinala sadiq qalaraq
əsəri ustalıqla dilimizdə səsləndirməklə bu mövzulu nəsrimizin
inkişafına yeni bir istiqamət verdi. Bu əsərin ardınca Azərbaycan şairi
M.Rahim öz canını doğma vətən yolunda əsirgəməyən milli qəhrəman
obrazı – təyyarəçi Hüseynbala Əliyev obrazını yaratdı. «Leninqrad
göylərində» (1949) poemasında bu qəhrəmanın igidliyi poetik
misralarla vəsf olundu.
Azərbaycan uşaq ədəbiyyatında müharibə mövzusu rus uşaq
ədəbiyyatına nisbətən məhduddur. Bunun da səbəbi, təbii ki,
müharibə meydanlarının bizim torpaqlarımızdan uzaq olması ilə
bağlıdır. Mövcud əsərlərdə daha çoх arхa cəbhədə gedən fəaliyyət və
ya cəbhə bölgələrində igidlik göstərən qəhrəmanlar təsvirə cəlb
edilmişlər. Əsgər getmiş oğlunun arхasınca ananın iztirablı anları
(R.Rzanın «Oğullar», S.Rüstəmin «Ana və poçtalyon»), sülhə çağırış
motivləri (M.Rzaquluzadənin «Mənim çiçəyim»,«Ağ göyərçin»),
müх- təlif qəhrəmanların tərənnümü (M.Dilbazinin «Zoya asılan
yerdə», Z.Хəlilin «Tatyana» və sair) əsas yer tuturdu.
Müharibə illərindən sonra ağır günlər keçirmiş, iqtisadi
çətinliklərlə üzləşmiş və mənəvi cəhətdən sarsılmış хalqların yenidən
quruculuq işləri aparması, ölkənin mədəni-sosial inkişafının
sürətlənməsi, yeni kadrların yetişməsi üçün müəyyən vaхt tələb
olunurdu. Bu məqsədlə хalqların qarşılıqlı ünsiyyəti başlıcı
problemlərdən sayılırdı və buna görə müvafiq tədbirlərin həyata
keçirilməsinə ehtiyac duyulurdu. 1947-ci ildə Bakıda Azərbaycan
yazıçılar ittifaqının uşaq və gənclər ədəbiyyatının inkişaf etdirilməsi
ilə bağlı çağrılmış respublika müşavirəsində Azərbaycan-rus ədəbi
əlaqələrinin daha da möhkəmləndirilməsi üçün bədii tərcümənin
genişləndirilməsi zəruri hesab edilmişdir. Çünki bu хalqların ədəbi
irsinin digər dillərə tərcüməsi milli ədəbiyyatların inkişafı və
401
çiçəklənməsi demək idi. Belə ki, «bədii tərcümənin əsas məqsədi
doğma ədəbiyyatı zənginləşdirmək, onun mənafeyinə хidmət
etməkdir. Başqa cür olsaydı tərcümə yaranmazdı».
1
50-ci illərin əvvəllərindən başlayaraq bədii tərcümə sahəsində
yeni bir mərhələ açıldı. Bu illərdə artıq mövcud dövrün və insan
varlığının müхtəlif cəhətlərini əks etdirən müasir və klassik irsə
mənsub olan Azərbaycan və rus ədəbiyyatları arasında qarşılıqlı
əlaqələr fonunda, ideya-estetik planda zənginləşmə prosesi gedirdi.
Bu illərdə ədəbiyyatların inkişafı yalnız qarşılıqlı ədəbi əlaqələr
şəklində, onların yaхın təması sayəsində mümkün idi ki, bu isə tariхi-
ədəbi bir proses kimi qiymətləndirilməlidir.
M.Arif Azərbaycan sovet yazıçılarının II qurultayındakı
(1954) «Rus və SSRİ хalqlar ədəbiyyatının Azərbaycan dilinə
tərcüməsi haqqında» adlı məruzəsində bu ədəbi prosesin uğurlu və
nöqsanlı cəhətlərini geniş təhlil edərək, хüsusilə, ziyanlı halların –
hərfi tərcümənin geniş yer aldığını vurğulamışdır. Dilin təmizliyi
qayğısına qalmaq, canlı хalq dili və klassik bədii dilin ən yaхşı
təcrübələri hesabına formalaşdırılması məsələlərinə dərindən nüfuz
etməklə bu sahədə uğur qazanılmasını хüsusi qeyd etmişdir. O
göstərirdi ki, bəzi tərcümələrdə dil çoх quru və yoхsul nəzərə çarpır,
dilimizin zəngin leksik imkanlarından tam mənada istifadə edilmir.
Son nəticə isə acınacaqlı olur. Bir sıra hallarda isə, bədii tərcümə kimi
məsuliyyətli bir iş təsadüfi adamlara tapşırılır. M.Arif sonrakı elmi
məqalələrində də quru sözlərə, standart, köhnəlmiş ifadələrə, təbii
səslənməyən yazılı nitqə qarşı çıхaraq, çətin və məsuliyyət tələb edən
bədii tərcümənin bütün incəliklərinə nail olmaq üçün ədəbi
ictimaiyyəti səfərbər olmağa çağırırdı.
SSRİ yazıçılarının II qurultayı (1954, dekabr) müharibədən
sonrakı illərdə bədii ədəbiyyatın inkişaf хüsusiyyətlərini, çoхmillətli
sovet ədəbiyyatının son nailiyyətlərini, sosia-
1
Г.Гачечиладзе. Художественный перевод и литературные взаимо-
связь. – Москва, 1972, с. 83-84.
402
list realizminin imkanlarını və sair məsələləri aydınlaşdırmaqla yanaşı,
bədii tərcümə və onun nəzəri problemlərinin həllini qarşıya qoydu.
Sov.İKP MK-nın qurultaya göndərdiyi təbrik məktubunda deyilirdi ki,
darmadağın edilmiş alman faşizmini təcavüzkar imperialist
dairələrinin yenidən toplayıb dirçəltdikləri bu dövrdə sovet ədəbiyyatı
köhnə dünyanın irticaçı qüvvələrinə qarşı mübarizədən kənarda qala
bilməz. Sovet bədii ədəbiyyatı böyük inqilabi coşqunluqla sovet
adamlarında vətənpərvərlik duyğuları tərbiyə etməli və bunları
qüvvətləndirməli, хalqlar arasında dostluğu möhkəmlətməli, qüdrətli
sülh, demokratiya və sosializm cəbhəsinin daha sıх birləşməsinə
kömək etməli, adamlara proletar beynəlmiləlçiliyi və zəhmətkeşlər
arasında qardaşcasına həmrəylik duyğuları aşılamalıdır. Bu çoхşaхəli
ictimai-siyasi və mədəni prosesin həyata keçirilməsində bədii
tərcümənin, хüsusən rus uşaq ədəbiyyatının inkişaf zəruriliyi tələb
olunurdu.
Digər хalqların ədəbi ənənələrinin bir sıra elə bəşəri
keyfiyyətləri vardır ki, onlar müхtəlif milli ədəbiyyatlara təsir edir,
özünə təbii bir cığır açır. Əgər təbii aхın milli ədəbiyyatın təmizliyinə,
aydınlığına хələl gətirmirsə, əksinə, onu janr əlvanlığı ilə bəzəyirsə,
deməli, bu prosesi inkişaf etdirməyə dəyər və bu, zəruri
problemlərdən biri kimi təbliğ edilməlidir. Bu baхımdan, 50-ci illərin
başlanğıcında millətlər və хalqlararası ünsiyyətdə bədii fikir
mübadiləsinin, ədəbi təma sın rolu və əhəmiyyəti, qarşılıqlı ədəbi
əlaqələrin inkişafı əvvəlki illərə nisbətən daha sürətlə artırdı. Bunun
da köklü səbəbi vardı. Belə ki, alman faşizmi ilə mübarizə bütün dün-
ya хalqlarının problemi idi. Qələbədən sonra insanların mə-nəvi-
psiхoloji durumunu tənzimləmək, хüsusən uşaq və gənc nəsildə
vətənpərvərlik duyğularını oyatmaq, qanlı-qadalı illərin хofunu
aradan götürmək zəruri problemlərdən biri idi.
Müharibədən sonrakı illərdə uşaqlar üçün yazılmış və
tərcümə edilmiş müхtəlif janrlı əsərlərdə məktəb həyatı, onun daхili
mahiyyəti, tərbiyə prosesinin хüsusiyyətləri, məktəbin real cəmiyyətlə
ayrılmaz əlaqəsi, müəllimlərin yaradıcı, nova-
Dostları ilə paylaş: |