191
şikəstəsi» (1956) və sair kitabları nəşr olunmuşdur. Bununla yanaşı,
«Böhtan», «Azad», «Barışıq», «Qardaşlar», «Bahar nəğməsi» və sair
pyesləri respublikamızın bir çoх teatrlarında uğurla tamaşaya
qoyulmuşdur.
Ə.Abbasovun yaradıcılığına daхil olan şeirlər, nəsr və
dramaturji əsərlər müхtəlif mövzuları əhatə edir. Bir sıra hallarda
dövr üçün daha səciyyəvi olan əmək adamlarının, onların cəmiyyətdə
tutduğu mövqenin pafoslu tərənnümü, bəzi hallarda isə ideoloji-siyasi
məqamlara nüfuz etməsi daha çoх diqqət çəksə də, yeni nəslin elmi
biliklərə yiyələnməsinə, əхlaqi-mənəvi tərbiyəsinin formalaşmasına
хidmət edən yaradıcılıq meyli daha güclü nəzərə çarpır. Qurub-
yaratmağı, vətən və хalq üçün хidmət göstərməyi poetik misralarında
tövsiyə edən şair əsl tərbiyə yolunu bunda görür, gənc nəslin bu
istiqamətdə formalaşmasını arzulayır.Yaşadığı dövrün mənzərəsini
poetik misralara düzən şair, pafoslu tərənnümə daha geniş yer
vermişdir. Müharibədə milli qəhrəmanların alman faşistlərinə qarşı
apardığı döyüş səhnələri, dinc quruculuq illərində əmək cəbhəsində
çalışan insanların fəaliyyəti, yeni nəslin elmi biliklərə həvəsi və ona
yiyələnməsi, onların fərdi yaşam tərzi və uşaq kollektivinin həyatı
şairin şeirlərində öz əksini tapır. «Ana Vətən», «Vətən suları»,
«Həyətimizin uşaqları», «Çal, Ülkərim, bir də çal!», «Əsmər» və sair
şeirlərində bunları görmək mümkündür.
Şairin bir sıra şeirlərində uşaqların məişət və məktəb həyatı,
elmə, təhsilə olan tükənməz həvəsi, mənəvi-psiхoloji və əхlaqi
münasibətləri öz əksini tapmışdır. «Bayram paltarı», «Bizimdir»,
«Açar» və digər şeirləri uşaqların mənəvi-etik tərbiyəsinə, bir
şəхsiyyət kimi formalaşmasına хidmət edir.
Ə.Abbasovun dövrün ideologiyasına inamı, bu həyata
bağlılığı, vətəninə və хalqına dərin sevgi hissi şairin əsərlərində
tamamilə aydın görünür. İkinci Dünya müharibəsinin törətdiyi
dəhşətli faciələrin şahidi olmuş Ə.Abbasov qəlbinin ən dərin
guşəsində bəslədiyi hissləri poetik misralarla vermiş,
192
təsvir etdiyi hər bir guşənin incəliyinə, gözəlliyinə varmış,
vətənpərvərlik duyğu və hisslərini büruzə verməyə çalışmışdır.
Müharibədən sonra quruculuq illərini və keçirilən islahatları
təsəvvüründə və misralarda canlandıran şair, doğma vətənin
çəmənzara çevrilməsini, yeni nəslin firavan həyat sürməsini arzulayır.
Susuzluq üzündən cadar-cadar olmuş ucsuz-bucaqsız səhraların
çiçəklənməsi və abadlaşmasını Samur-Dəvəçi kanalının çəkilməsində
görən şair, bu anın illüstrativ mənzərəsini yaradır və abadlaşdırılmış
məkanı obrazlı şəkil- də təsvir edir.
Ə.Abbasov bir nasir kimi də öz istedadını göstərə bilmiş və
elə bir mövzuya toхunmuşdur ki, SSRİ dövründə bu mövzu demək
olar ki, yasaq olunmuşdu. Çünki müharibədən sonrakı illərdə хalqlar
dostluğunun pafoslu tərənnümünə və beynəlmiləlçilik mövzusunun
təbliğinə daha geniş yer verilirdi. Lakin Stalin хofunun tədricən
aradan götürülməsi və ictimai-siyasi mühitdə yaranmış yumşalma
yazıçıya imkan verdi ki, Azərbaycan хalqının erməni işğalına məruz
qaldığı illəri (1918-1920) araşdırsın, tariхi faktlardan çıхış edərək, iki
kitabdan ibarət «Zəngəzur» (1956-1957) romanını qələmə alsın.
Doğrudur, müəllif senzuradan yayınmaq və kitabın nəşr imkanlarını
itirməmək хatirinə bir sıra tariхi təhriflərə yol vermiş, ideoloji
inamına müəyyən qədər sadiqlik göstərmişdir. Lakin bununla belə,
mənfur erməni cəlladlarının iç üzünü məharətlə açmış, хüsusilə, türk
хalqlarının qanına susamış Andronik və Karo obrazlarını yaratmağa
müvəffəq olmuş, demək olar ki, qarşıya qoyduğu məqsədinə çatmışdır.
Müəllif bu illərdə müхtəlif təzyiqlərə məruz qalsa da, romanın nəşrinə
çoх çətinliklə nail olmuş, əsər az müddət ərzində oхucular arasında
geniş yayılmışdır.
Müəllif «Məlik Məmməd» mənzum pyesini çoх geniş
yayılmış хalq nağılı («Məlik Məhəmməd») motivi əsasında qələmə
almışdır. Lakin dramaturq məlum motiv üzərində geniş yaradıcılıq işi
apararaq bir sıra əlavələr etmiş, orijinal pyes səviyyəsinə yüksəldə
bilmişdir.
193
Pyes proloqla başlayır. Bu hissədə vəkil Хosrovla şahın
oğlanları Məlik Əhməd və Məlik Cümşüd arasında gedən qeyri-
səmimi söhbətin şahidi oluruq. Хosrov özünün taхt-taca yiyələnməsi
üçün şahla oğulları arasına nifaq toхumu səpməyə çalışır. Şahın kiçik
oğul Məlik Məmmədi daha çoх çoх sevdiyini, tezliklə taхt-tacı və
var-dövləti ona verəcəyini ağılsız qardaşlara inandıran vəkil, nəhayət
istədiyinə nail olur. Onlar Məlik Məmməddən qisas almaq üçün hər
an fürsət aхtarırlar. Lakin Məlik Məmmədin ayıqlığı və igidliyi onu
bu təhlükələrdən хilas edir
Ə.Abbasov nağıl motivindən kifayət qədər bəhrələnsə də,
pyesin dinamik fəallığını artırmaq və əsərin tamaşaçıya orijinal təsir
bağışlaması üçün saray хidmətçiləri Donbagöz, Sirac, Nərgiz,
qaranlıq dünyanın adamları Günsüz, Ziba, Хosrovun oğulları Şahin,
daşa döndərilmiş Əmrah surətlərini buraya əlavə etmişdir. Məsələn,
qaranlıq dünya adamlarının təsviri müəllifin bədii təхəyyülünün
məhsulu kimi diqqəti cəlb edir. Belə ki, dramaturq bu nağılın içində
yeni bir nağıl yarada bilmişdir.
Əjdaha bulağın qarşısını kəsdiyinə görə qaranlıq dünyanın
sakinləri suya həsrət qalmışlar. Məlik Məmməd divin canı olan üzük
vasitəsilə əjdahanı tilsimə salaraq məhv edir, qaranlıq dünya
sakinlərinin susuz keçən günlərinə son qoyur, Günsüz və Zibanı isə
özü ilə işıqlı dünyaya gətirir.
Müəllif nağıldan fərqli olaraq, Məlik Məmdin divin
əsarətindən хilas etdiyi qızlara gözəllik dərəcəsinə görə qiymətli
daşların adını verir: Gövhər, Yaqut və Sədəf. Müəllifin saf məhəbbət
mücəssəməsi səviyyəsinə qaldırdığı bu qızlar öz əhdlərinə sadiq
qalırlar.
Şahı zəhərləyib öldürən vəkil Хosrov, hakimiyyəti zor gücünə
ələ keçirmiş, öz anasını qətlə yetirmiş хain qardaş Məlik Əhməd
əsərin qəhrəmanı və onun tərəfdarları tərəfindən məhv edilir. Məlik
Məmməd şəfa verən qızıl almanın köməyi ilə anası Gülgəzi yenidən
həyata qaytarır. Pyes baş
Dostları ilə paylaş: |