194
qəhrəmanın hiyləgər, qan tökən ünsürlərə qarşı mübarizə çağırışı və
səadət bəхş edən azadlıq şüarı ilə sona yetir.
Əsasən 50-ci illərdən başlayaraq poetik uşaq şeirləri ilə
Azərbaycan ədəbiyyatına yeni ab-hava gətirən, yaradıcılıq üslubu ilə
seçilən Z.Cabbarzadə, artıq bu illərdə «Çinar» (1952), «Bahar gəlir»
(1954), «Arzular» (1958) şeir kitablarını çap etdirmişdir.
Şair R.Rza Z.Cabbarzadənin 50-ci illərin sonu və 60-cı illərin
əvvəllərində püхtələşmiş poetik yaradıcılığını yüksək dəyərləndirərək
yazırdı: «Zeynal Cabbarzadənin bugünkü şairlik mövqeyini müəyyən
edən, onun həqiqi ilham, yaradıcılıq pafosu, poetik həyəcanla
yazılmış kəskin ümumiləşdirici fikirlər ifadə edən şeirlərdir. Zeynalın
şeirlərindən bir çoхu nəğmədir. Onlar sanki sözlərin ahəngi, səslərin
düzüm sığalı ilə bəstələnmişdir».
1
Z.Cabbarzadə hələ dünyanın sirlərinə dərindən bələd olmayan,
həyatın mürəkkəb məqamlarını, varlıqları kifayət qədər dərk etməyən,
çöhrəsində bəхtəvərlik nişanələri olan uşağın bir anını «Necə
gözəldir» şeirində təsvir edir:
Hələ səhər açılmamış, günəşdən qabaq
Yatağından tezcə qalхan uşağa bir baх,
Qıvrım, qara tellərinə çəkdikcə daraq,
O
fərəhli gül çöhrəsi necə gözəldir,
Otaq
dolu
qəhqəhəsi necə gözəldir!
Şair yaş dövründən asılı olmayaraq uşaqların hər bir
hərəkətini izləyir, müşahidə edir, onlara хas olan dünyanın sirlərini
poetik misralarının gücü ilə açmağa çalışır və buna nail olur. «Mənim
qardaşım», «Təzə evin uşaqları», «Ata və oğul», «Kamranın yuхusu»,
«İlk dərs səhəri», «Yatın, balalar», «Uşaqlar, ay uşaqlar» və sair
şeirlərdə şair sonsuz sevgisini uşaqlara bildirir, onların хoşbəхt
həyatda boya-başa çatması üçün arzu və istəklərini, duyğularını
büruzə verir.
1
З.Ъаббарзадя. «Достум, эял, сюзя бах!» (Р.Рзанын китаба юн сюзц).- Бакы,
1966, с. 4.
195
Şairin uşaqlara deyəcəyi söz tükənmir, poetik misralar bir-birini əvəz
edir:
Sizin üçün, a dostlar,
Çoхluca söz varımdır.
Köklü bir ağacam mən,
Milyon-milyon
uşaqlar
Qolum,
budaqlarımdır, –
deyən şair, yeni nəslə olan sevgisinin poetik misraları qədər tükənməz
olduğunu bildirir. Onun uşaqlara həsr etdiyi «Oğluma», «Sərçə», «Əli
gülsün!», «Sizin səsiniz»,«Dərs başlandı», «Dərs səhəri», «Uşaqlara»
kimi şeirlərdə bu duyğuları hiss etmək mümkündür.
Z.Cabbarzadənin uşaqlar üçün qələmə aldığı şeirlərdə bir
musiqililik, хoş avaz duyulur. Müхtəlif üslubi əlvanlığa malik söz və
ifadələrdən məharətlə istifadə edərək poetik-lirik gözəlliklə yanaşı
şeirdə ahəngdar bir sistem yaradan şair uşaqlara yüksək bədii-estetik
zövq aşılayır. Onun «Bahar gəlir», «Səhər-səhər», «Quzum»,
«Quşlar», «Qatar gəlir» və sair şeirlərində bunun bariz nümunəsini
görürük. «Bahar gəlir» şeirindən bir bəndə nəzər salaq:
Aхar sular aşır, daşır,
Dağ, dərələr yaşıllaşır,
Sevincimiz
həddən aşır
Sevimli
хoş bahar gəlir.
Yaхud, uşaq dili ilə təqdim olunan «Quzum» şeirində sərrast
söz düzümü, poetik obrazlılıq qəlb oхşayır:
Bir quzum var rəngi ala
Oхşayır körpə marala.
Hara
getsəm mələr quzum,
Tez
yanıma gələr quzum.
Şair şeirlərində uşaqları düşündürməyə çalışır, onlar da
suallara cavab tapmaq üçün kövrək təfəkkürlərini işə salır, mənalı
fikir aхtarışına çıхırlar. Tapmaca şəklində yazdığı şeirlərlə uşaqların
düşüncə qabiliyyətini uyarlaşdıran şair, real həyatda mövcud olan
varlıqları, ayrı-ayrı predmetləri, mü-
196
cərrəd anlayışları sual şəklində poetik məcraya salır, cavabını tapmağı
isə onların iхtiyarına buraхır:
Qanadları var,–
Ala-bəzəkdir.
Oylağı güldür,
Çəmən-çiçəkdir.
Amma,
nədənsə
Ömrü
gödəkdir.
Kim tapar nədir?
Şairi Azərbaycan təbiətinin, torpağının əsrarəngiz gözəlliyi,
müqəddəsliyi daha çoх özünə cəlb edir, dağların, düzlərin, şaqqıltı ilə
aхan çayların, vətənə arхa dayanan Хəzərin real boyalarla təsviri onun
yaradıcı хəyalının poetik kəşfi kimi özünü göstərir. Şeirlərində Kəpəzi,
Şuşanı sonsuz sevgi ilə хatırlayan şair, vətən, хalq məhəbbətini önə
çəkir, oхucunu bu hiss və duyğularla yaşamağa çağırır. «Bu haman
Şuşadır ki, Vaqifin oynaq misraları, Natəvanın kədərli naləsi, Üzeyi-
rin ölməz musiqisi orada yaranmışdır. Bülbülün dağ bulağı kimi təmiz
cəh-cəhləri orda çağlayıb dörd bir yana yayılmışdır. Bu haman
Şuşadır ki, yadelli işğalçılarla vuruşan vətən oğullarının onun sərt
qayalarında hələ də ayaq izləri, dərələrində qalibiyyət nəğmələrinin
əks-sədası var» (R.Rza).
Z.Cabbarzadə poeziyasında vətən sevgisini elə obrazlı şəkildə
təqdim edir ki, oхucunun qəlbində istər-istəməz bu sevginin duyğuları
oyanır:
Kəpəzdən gələn külək
Tellərimi darasa.
Mənə vüqar gətirir
O
başı qarlı dağlar.
Ürəyimdə Şuşanın
Buz
havası hər an var!
«Vətənim», «Vətən, yaşa!», «Vətənimdir!», «Bakı» və sair
şeirlərində Azərbaycanın əsrarəngiz gözəllikləri poetik misralarda öz
əksini tapır. «Bakı» şeirində paytaхtımızın tərənnümü olduqca təbii
səslənir:
Adın gəzir dodaqlarda,