Məntiqi nəticədir. Sual çıxır: Məgər belə xislətli hakim
ləri Analar doğmamışlarmı? Müəllif də bu suala cavab tap
maqda israrlıdır. Onun gənc qəhrəmanı bacı heysiyyətinin
tapdanmasına dözməyərək şantaj olunmuşdur.
Bir epizoda baxaq: "Hakim bu işləri elə sakit, arxayın
soyuqqanlı görürdü ki, deyərdin canlı adamlara iş kəsmir.
Səliqəli stolun üstündə gördüyü vecsiz kağızları bir-bir cı
rıb səbətə atır ki, əl-ayağa dolaşmasın". Bu "vecsiz kağız
lar" isə qurtarmır. Haralardansa əsən küləklərin gətirdiyi
ya göydən tökülən kimi hər səhər bir az da çoxalır, hakim
lərdən daha zirək, daha yeyin tərpənməyi tələb edir. Bu
məqam bizi Lev Tolstoy dünyasına aparır. Aleksandr Alek-
sandroviç arvadı Anna Kareninəm məhkəməyə vermək
fikrindədir və o, məhkəməni udmaq üçün vəkilin yanına
gedir. Söhbət əsnasında bir gəbədeşən bir böcək - güvə
otaqda uçuşur. Bu, vəkilin bütün fikrini özünə çəkir: Onun
xalılarını məhz bu böcəklər deşik-deşik edə bilər və onu
vahimə götürür. Məsləhətə gəlmiş bir insanı vəkil tamam
unudur...
Mir Cəlalın hakimlərin tipik psixologiyada eyniyyət təş
kil etdiklərini və yanılmadığını təsdiq edərdik: "Məsmənin
nə həsəb-nəsəbi, nə də sudyalara verməyə pulu var idi.
Onun işi əl açıb göylərə yalvarmaq, nəzir demək idi" - söz
ləri həqiqət qədər diridir. Bu sətirlərin müəllifi dəfələrlə sa
dəcə iştirakçı kimi məhkəmə iclaslarında olmuş, yaxud
mətbuatdan külli miqdarda informasiyalar oxumuşdur. Acı
nacaqlı olsa da deyərdim ki, (qoy gələcək nəsillər xəbər
dar olsun) 2007-ci ildə Bakıda Bakıdan qaçmış bir erməni
(bəli, daşnaqların, torpağımızın fatehlərinin əks cins nü
mayəndəsi) azərbaycanlı kişinin ev iddiasında azərbay
canlı hakim erməni haqçığının xeyrinə qərar çıxarmışdır!..
Bu da qara tariximizdir...
_______________________
208
----------------------------------------
Məhkəmələrdə hakim iradəsinə işi həll etmək üçün ya
lançı şahidlərin ifadələrindən yararlanırlar. Bəndalının
işində belə bir peşəkar şahid Telli oğlu Rzadır. O, bir dəfə
hakim tərəfindən bu hərəkəti üstündə zaldan qovulmuş
dur. Mövcud hakim isə (o, rus millətindəndir, tərcüməçi
dən istifadə edir) Tellinin oğluna inanır. Halbuki: "O za
man Telli oğlunun məhkəmədən qovulmasına adamlar se
vinib gülmüşdülər. Güman etmişdilər ki, bu həyasız adam
bir də məhkəmə qabağına çıxmaz. Nə edəsən ki, indii ha
kimin dəyişdiyini görüb, Hacı Rəsulun çağırışı ilə filan qə
dər pul gücünə o, yenə Bəndalının işində şahidlik edirdi".
Çağdaş məhkəmələrimizdə də XX əsrin haqsız pro
sesləri davam edir və bəzi paralellər aparanda indikini
sözlə təsvir etməyə ehtiyac qalmır. Bax, maraqlı bu həqi
qətdir. Tahirzadə Bəndalıya şahid durur. Sübutları ilə hər
şeyi təkzib edir. Lakin müəllif yazır: "Bunlar hamısı var,
doğrudur. Amma bu da var ki, mötəbər bir adam (fərqlən
dirmə bizimdir - A.E.) barmağı ilə işarə elədi, qurtardı get
di, yalan ya doğru, fərqi yoxdur!"
Mir Cəlal məhkəmə prosesinin gedişində ədalət motiv
lərinə üstünlük verir. Və cəmiyyətin iç üzünə varır və ru-
hən, fəhmən gələcək soydaşlarının belə haqsızlığa rəvac
qalmamalarını təvəqqə edir. İnsan məfhumu var və hakim
lər də insandılar. Qeyd edək ki, hakimlərdə spektik şüur
daha güclüdür və bu, yalanla qidalananda psixoanalitiklə-
rə imkan verir, onları daha çox insanın dinamik davranışı
na laqeyd yanaşmalarında günahlandırılsınlar. Dinamik
nəzəriyyəyə görə, hakim davranışı - əxlaqı müqəssirin
suçlu olduğunu sübuta yetirməklə bağlı irəli sürdüyü ide
yanı günahkarın (sonda) bir insan olaraq şüurunun öyrə
nilməsində əsas məlumatları həm şifahi danışıqlara, həm
_______________________
2 0 9
----------------------------------------
də istintaq materiallarına əsaslanıb nəticəyə gəlsinlər. Hər
bir adi müqəssirdə vicdan duyğusundan, azadlığa səyi ilə
istiqamətlənmək ehtirasından, vətənpərvərlikdən və ilaxır-
dan məhrum deyildir. Məşhur psixoloq E.Fromm apardığı
araşdırmalar əsasında yazır ki, insanın bu dinamik nəzə
riyyəsi ağıl, təfəkkür və şüurun əhəmiyyətsizliyi, onları nə
zərə almamaq demək deyil. Şüurla mülahizənin ənənəvi
olaraq əslində olduğundan çox qiymətləndirilməsinin möv
cudluğuna reaksiya o oldu ki, bəzi psixoanalitiklər istəni
lən təfəkkür sisteminə spektik yanaşmağa başladılar, on
ları onların öz daxili qanunauyğunluqlarının terminlərilə
yox, yalnız stimulun, istəklərin rasionallığı kimi izah etdi
lər.
Bu mühüm tezisə analitik yanaşanda həmən hakimi
şəxsi maraqlarından daha çox özünün dinamik inkişafının
geriliyinə "müqəssirin” stixi davranış xəttini anlamaması
düşündürür. Şahidin (Tahirzadənin) şərhində "təəccüblü,
qeyri-qanuni nə var ki? Hacı zor ilə xanəndə saxlamaya
caq ki! Imperatorluğun qanunu deyir ki, hər kəs ixtiyar sa
hibidir. Əntiqə də elə. Təhkimçilik çoxdan ləğv olunub. Zor
ilə nökər, ya xanəndə saxlamağa qanun yol vermir. Bunu
iddiaçıya başa salmaq olar" - Qərb və Şərq qanunçuluğu-
nun bəzi məqamlarını nəzərə almaq imkanı yaradır. Azər
baycan Çar Rusiyasının tərkibində kölə dövlətdir, qanun
ları normal şamil edilir, baxmayaraq hakimə xəbərdarlıq
tərqlistikası ilədir. Hakim də bilir ki, qanunlar əslində xal
qın coğrafi şəraitinə müvafiq müəyyən olunmalıdır, onun
ruhunu əks etdirməlidir. Müsəlman öz adət- ənənələri çər
çivəsində davranır və kənd qızının restoranda oxuması
günahdır, nakişilik əlamətidir və qardaşı bu istəkdən hə
mən addımı atmışdır. Hakimə bəllidir ki, Çaı Rusiyasının
________________________
210
----------------------------------------
qanunlarını Şərqin bir şəhərində tətbiq edirsə, deməli, ha
disələr qanunauyğun hərəkətdədir və Monteşkiyenin dedi
yi kimi: bu qanunlar da bu təbii gedişə əsaslanmalıdır. La
kin hakim şərqliyə məxsus psixologiyanı da tutur; rüşvət
vermək həvəsi və malının qədrini bilmək inadı: "Bəs Hacı
nın tökdüyü xərci-məsrəfi hara getsin?" iddiasına söykə
nir. Və üç il iş kəsir. Amma hakim qanunların boşluğunda
məqamlar olduğunu deyirsə, bu, etiraf təsiri bağışlamır:
"Düzdür, sübut yoxdur, ancaq əlimizə keçən dikiy azartdır,
indi dağıtmasa da sabah şəhəri dağıdanın biri olacaq. Ha
zır əlimizə keçmişkən daha niyə bir də buraxaq..."
Mir Cəlal tam məhkəmə sisteminin "psixoloji stenoq-
rammasınm" mərkəzində Mirzə Ələkbər Sabir Tahirzadə-
ni qoymuşdur. Onun sakit cəsarəti, sərbəst təmkini, özəl
mühakiməsi və s. maraq doğurur. Əgər xeyli əvvəl xeyriy
yə cəmiyyətində Səttərxan İnqilabı ilə əlaqədar çıxışını
eşitdiksə, bu dəfə o, insan hüquqlarının bərpasından danı
şır: "Bizim zəmanədə insan insanın cəlladıdır. Kimin ki,
əlində ixtiyar var, nə desə doğrudur. Kim ki, məzlumdur,
nə desə yalandır.
Haqqa nahaq söyləyib qohum-əqrəba ağlatmışam!
Mən haram Hə haramı bir-birinə qatmışam!
"Yolumuz hayanadır" romanında tutulan iradlara tam
haqq qazandırmaq istəməzdim; bunun bir sıra səbəbləri
sırasında roman poetikasının araşdırılmaması məsələsi
dir. Mehdi Hüseynin "Romanın bədii tamlığına xələl gəti
rən qüsurlardan biri və bəlkə də ən başlıcası budur ki, su
rətlər bəzən uzun bir müddət süjet xəttindən çıxır, elə bir
müəllif onları unudur..." iradı birtərəflidir.
_______________________
211
_______________________
Dostları ilə paylaş: |