Atatürk üNİversitesi TÜRKİyat araştirmalari enstiTÜSÜ dergiSİ Sayı / Number 57 Güz / Autumn 2016



Yüklə 16,6 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə55/158
tarix20.08.2018
ölçüsü16,6 Mb.
#63698
1   ...   51   52   53   54   55   56   57   58   ...   158

1642

* TAED


 

57            

 

     


         

 

 



                   Gülçin TANRIBUYURDU 

 

bilinen kalenin



12

 kadimliğinden ve sağlamlığından söz eden şair, kale kapılarına özellikle dikkat 

çeker. Evliya Çelebi'nin Kum Kapısı, Meydan Kapısı, Tersane Kapısı, Yenicekapı, Tabakhane 

Kapısı, İçkale'nin Lonca Kapısı, Uğrunkapı ve aşağı kaledeki Deniz Kapısı olarak zikrettiği bu 

kapılardan

13

 Kum Kapısı’nı anan şair, diğer kapıları da genel olarak zikreder. Sinop Kalesi ile 



ilgili  olarak  şairin  dikkat  çektiği  bir  diğer  husus  kaleyi  düşmanlara  karşı  korumakla  görevli 

nöbetçiler, 

Çalınur rūz u şeb ŧabl-ı şāhį 

Budur āyįn-i emr-i pādişāhį [b.116] 

Birinde nevbetde bekler niçe cān 

Geçürür nevbetin anda her insān [b.117] 

ve kaledeki silahla dolu mahzendir.

14

  



Tüfeng ü oķ ü yay-ı ĥarb-dānı 

Ŧolu her maĥzeni yoķdur oranı [b.114] 

Sinop  Ulu  Cami’nin  anlatıldığı 

Der  Vasf-ı  CâmiǾ

  başlıklı  fasıl,  Selçuklu  Sultanı 

Alâaddin  tarafından  yaptırılan  ve  şehrin  fiziki  yapısının  oluşmasında  önemli  rol  üstlendiği 

bilinen camiyi vasf etmek üzere kaleme alınmıştır. Kurşun kubbeli ve tek minareli bu caminin 

dünyada  bir  eşi  dahi  olmadığından  söz  ederek  mihrâbı  ve  müezzin  mahfilini  son  derece 

sanatkârâne bulduğunu ifade eden Evliya Çelebi’ye göre bu caminin minberini övme hususunda 

melekler bile aciz kalır.

15

  Sinop Ulu Câmi, Beyânî için de kubbesi, minberi ve kandilleri ile eşi 



bulunmaz güzelliktedir.  

Olupdur ķubbesi çerħe ber-ā-ber 

Ķanādili śanasın necm ü aħter [b.129] 

                                                           

12

 Mehmet Öz, agmd., 



s.

 252.


 

13

 Evliya  Çelebi, 



Evliya  Çelebi  Seyahatnamesi

  (2.kitap),  haz.  Zekeriya  Kurşun-Seyit  Ali  Kahraman-Yücel  Dağlı, 

Yapı Kredi Yayınları, İstanbul 1999, 

s.

 43. 



14 

Evliya  Çelebi’nin  verdiği  bilgiye  göre;  Sultan  Ahmed  Hân  asrında  bu  kal’ayı  Kazak-ı  Ak  alel-gafle  bir  şeb-i 

muzlimde nerdubânlar ile serîka edüp Vezîra’zâm Nasıf Paşa bu Sinop kal’asın küffar alduğun

 

Ahmed Hân’a i’lâm 



etmeyüp ketm ettiğüyçün katl olundu. Ba’dehû bu kal’ayı küffârdan halâs edüp elli kul dahi aşağı kal’aya koyup bin 

kantar  barud-ı  siyâh  ve  sagîr  ü  kebîr  bin  pâre  top  koyup  cümle  âlât-ı  silâh-ı  gûnâ-gûnlar  ile  müzeyyen  etdiler.  Ol 

asırdan berü her şeb ikişer yüz âdem bölükbaşıları ve çavuşlarıyla tâ sabâha dek dîdebân ve nigehbân ve gafirlik edüp 

ba’det-tabl ve nefîr nevbetçiler feryâd ederler.    

Beyt:  

Kal’a-ı tende çalar nevbetini nâlelerin  



Çağırır burc-ı bedenden “gönül Allah yekdir!” (Evliya Çelebi, 

age.


s. 


43). 

15 


Evliya Çelebi, 

age.


s.

 44.



 


Beyânî’nin Sinop Şehrengizi       

 

 



 

 

 



                       

TAED 


57* 1643

 

 



Der-Medh-i Bâğçe-i Pür Handek

 başlıklı yirmi bir beyitlik fasılda şair, şehrin türlü türlü 

çiçekler ve ağaçlarla bezeli yerlerini anlatır: 

Odur bir dil-güşā-yı cāy-ı ħurrem 

Gören Ǿādemde ķalmaz ġuśśa vü ġem [b.159] 

…. 


Ķarār itmiş durur deryāya ķarşu 

Sürer deryā dem-ā-dem pāyına rū [b.161] 

İbn Batuta’nın “Sinop'ta denize doğru bel vermiş dağa çıkıldığında eteklerinde bağlar, 

bahçeler ve gürül gürül akan sular” gördüğünü ifade ettiği satırlardaki tepe ve o tepe üzerinde 

yer  aldığını  söylediği  Hızır-İlyas  makamı  ve  dağın  eteklerindeki  Seyyîd  Bilal  türbesi 

TaǾrîf-i 

Bozdepe

 başlıklı fasılda anlatılmıştır. Bu fasıl aynı zamanda şehre gelen seyyah ve dervişlerden



şehrin seyyahlarca da sözü edilen Yalı Mahallesi’nden ve meyhanelerinden de söz edildiği bir 

bölümdür.  

Ħıżırlıķdur ziyāret-gāhı anuŋ 

Odur pür mürtefiǾ pįri aŧānuŋ [b.169] 

….. 

Niçedür tekyesi saǾd-ı Bilāl’üŋ 



O şeyħ-i İslām ol śāĥib-kemālüŋ [b.174] 

Şair,  bu  bölümün  sonunda  lafı  uzattığından  ve  artık  güzellerin  övgüsüne  geçmesi 

gerektiğinden  dem  vurarak  bu  eseri  yazmaktaki  asıl  maksadının  şehirdeki  güzelleri  övmek 

olduğunu söyler ve 

Vasf-ı Dilberân

 faslına geçer. Bu fasılda çoğunluğu şehir esnafından olan on 

üç güzel delikanlı isimleri zikredilerek anlatılır. Kimi yeniçeri, kimi kale muhafızı, kimi sarraf, 

kimi katip olan bu güzeller âşıkların aklını başından alır. Onların güzellikleri övmekle bitmez. 

Bu  fasılda,  adı  ve  meslekleri  açık  olarak  söylenen  güzellerden  başka  şairin  isim  vermeden 

andığı  gayrimüslim  güzeller  de  söz  konusu  edilmiştir.  Bunların  da  kimisi  kuyumcu  kimisi 

marangozdur.  Bu  güzeller  arasında  şairin  gönlünde  yer  eden  güzel  ise  Mustafa  isimli  bir 

delikanlıdır.  

 

 



1644

* TAED


 

57            

 

     


         

 

 



                   Gülçin TANRIBUYURDU 

 

Lakap /İsim  



Meslek 

Kuloğlu


16

 Mustafa 

yeniçeri 

Abdi Şâh 

kale muhafızı 

(Şeker zülf) Ahmed 

hâfız 

(Yahşi zülf) Pîr Muhammed 



sihir ve büyü ile meşgul 

Hˇâce Hasan oğlu Rıdvân  (Ahmed) 

hânende 

Hˇâce Abdî oğlu Fazlî 

ilimle meşgul 

Mahmûd 


kale muhafızı 

Türk Memi oğlu Mustafa 

ilimle meşgul 

Hacı Hüseyn oğlu Ahmed 

hamamcı 

Elmacızâde 

asker / toprak sahibi 

Şeyh tekye-dâr oğlu Muhammed 

Ahmed Çelebi oğlu Mahmûd 



katip 

Mustafa 


gayrimüslim (kuyumcu veya dülger olarak 

anılan zümreden) 

Beyânî, Sinop şehrinin güzellerini anlattığı bu fasıldan sonra şehrengiz metnini başta da 

sözü  edilen  beş  beyitlik  bir  gazel  ile  sonlandırır.  Metnin  sonlarında  adını  andığı  ve  gönlünü 

kaptırdığını söyledi Mustafa isimli güzele yazılmış olması muhtemel bu manzûme, 

Efendüm bilürem gerçi bilinmez ķullaruŋ çoķdur  

BEYĀNĪ’dür velį Ǿuşşāķuŋ içre gün gibi meşhūr [g./b.5] 

şeklindeki mahlas beytiyle son bulur. 

Sonuç 

Beyânî’nin 



Sinop  Şehrengizi

  edebiyatımızda  Sinop  şehrini  anlatan  tespit  edilen  tek 

şehrengiz  olması  bakımından  önemlidir.  Şekil  ve  muhteva  olarak  bu  türde  yazılmış  diğer 

eserlerle  benzerlik  gösterse  de  şehrin  tarihî  ve  doğal güzelliklerine ilişkin  son  derece  ayrıntılı 

betimlemeler  içermesi  bu  eseri  ayrıcalıklı  kılmaktadır.  Edebiyatımızda  şehrengiz  türündeki 

diğer  eserlerin  genelinde, övgüsü  yapılacak şehrin adı  bir iki beyitle  anılıp söz  konusu şehrin 

havası, suyu ve doğal güzellikleri klasik edebiyatımızın klişe ve mazmunlarıyla anlatılırken bu 

eserde şair daha önce de ifade edildiği üzere adeta bir seyyah edasıyla Sinop şehrinin kalesini, 

camisini,  Boztepesi’ni  ayrıntılı  bir biçimde  tasvir etmiştir.  Bu tarihî  ve doğal  güzellikleri  ayrı 

fasıllarda ele alarak eserini özgün hâle getirmeyi de başarmıştır. 

                                                           

16

Pakalın’ın  verdiği  bilgiye  göre;  esasen  İstanbul’daki  askerlere  Kapıkulu  yani  Pay-ı  Taht  askeri,  vilayetlerdeki 



askerlere  de  Yerli  Kulu  denilirdi.  Bazı  kere  Yerlikulu  neferatına  asker  ilave  olunur,  bunlara  da  Kuloğlu  derlerdi. 

(Mehmet Zeki Pakalın, 

age

., 


s.

 330). 



Yüklə 16,6 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   51   52   53   54   55   56   57   58   ...   158




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə