____________________Azərbaycan Milli Kitabxanası___________________
217
əlyazmalar satılırdı. Səmədzadə buradan bir neçə qiymətli kitab aldı.
Xamnəlilər hər yerdə bizimlə idi.
Bizi evlərə qonaq çağırırdılar. Biz ancaq Xanmənin dadlı, ətirli
meyvələrindən yeyə bildik.
Axşam düşdüyündən Xamnəli qardaşlarımızdan həsrətlə ayrıldıq. Yol boyu
düşünürdüm, xəyalımda Xamnə meydançasında gah balaca Mirzə Fətəlini
uşaqlarla oynayan görürdüm, gah böyük, dahi ədibin ucalan heykəlini seyr
edirdim.
Oktyabr 1962
ƏZİM ƏZİMZADƏ
Əzim Əzimzadə təsviri İncəsənətin yüksək zirvələrində özünə əbədi yer
tutmuş qüdrətli, sözün əsl mənasında xalq rəssamıdır.
Böyük rəssamın şöhrəti bütün varlığı ilə xalqa, vətənə bağlılığından, onlara
böyük istedadıyla xidmət etməsindən irəli gəlmişdir.
Şəxsən ınən Əzim Əzimzadəni Molla Nəsrəddin və digər gülgü
məcmuələrimizdəki əsərlərilə tanıyırdım.
O zaman bir ailə tapmazdın ki, Əzimzadənin çəkdiyi rəsmlərə baxıb
dərindən, ürəkdən gülməsin. Keçmiş dövrdəki fırıldaqçı din nümayəndələri,
bəylər, mülkədarlar, qolçomaqlar, qoçular, canilər, xalqın həyatını zəhərləyən
bu müzürr insanlar onun fırçasından çıxan əsərlərlə şiddəti zərbəyə, atəşə
tutulurdular. O zaman Cəlil Məmmədquluzadə (Molla Nəsrəddin) və Sabirlə
yanaşı Əzim Əzimzadənin adı da hörmətlə və məhəbbətlə çəkilirdi. Xalqın
gözünü həqiqətə açmaqda, əzablara dözmüş zəhmətkeşlərdə qanlarını soranlara
qarşı qəzəb, nifrət oyandırmaqda Əzimzadə də çox mühüm bir rol oynamışdır.
O dövrdə bu, sənətkar üçün böyük qəhrəmanlıqdı, fədakarlıqdı.
Əzimzadə ilə əyani 1925-ci ildə "Kommunist" qəzeti redaksiyasında tanış
oldum.
Əzimzadə qəzetin növbəti nömrələri üçün beynalxalq məsələlərə,
məişətimizdəki kəsirlərə aid karikaturalar, şarjlar çəkirdi.
Bizim "Gənc qızıl qələmlər ittifaqı" həmin vaxtda kommunist qəzetinin
klubunda fəaliyyət göstərirdi. Əzimzadəni ilk dəfə Nəriman Nərimanov adına
Sənaye Texnikumunda oxuduğum zaman filarmoni-
____________________Azərbaycan Milli Kitabxanası___________________
218
yada Sabirin xatirəsinə həsr edilmiş ədəbi, bədi gecədə səhnədə gördüm.
Bu gecədən toplanan pullar Sabir kitabxanasının zənginləşdirilrnəsi üçündü.
Budur, Əzimzadə səhnədə göründü. Gurultulu alqışlar altında salondakılara
hörmətlə baş əydi. Kiçik taxta lövhəyə kağızlar yapışdırıb bir göz qırpımında
kömürlə sovet hökumətinin düşmənlərinin Makdonaldın, Petenin, Çemberlenin,
Qolçaqın, Kerenskinin, qeyrilərinin eybəcər şəkillərini çəkir və salondakıların
gülüşləri altında qızğın alqışlanırdı.
Əzim Əzimzadənin mədəniyyətimizin hər sahəsindən yaxşı dostları vardı.
Yazıçılardan və jurnalistlərdən Cəlil Məmmədquluzadə (Molla Nəsrəddin)
Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev, Mahmud Səid Ordubadi, Seyid Hüseyn Sadiq,
Əli Nəzmi, Nemət Bəsir, Məmmədəli Sidqi, Xəlil İbrahim, Əsəd Tahir,
artistlərdən Hacıağa Abbasov, Mirzəğa Əliyev, Abbas Mirzə Şərifzadə, İsmayıl
Hidayətzadə, Hüseynqulu Sarabski, Sidqi Ruhulla, partiya və dövlət
xadimlərindən Ruhulla Axundov, Həbib Cəbiyev və başqaları onun sənətinə
çox yüksək qiymət verirdilər.
Əzimzadəni tez-tez nəşriyyatlarımızda, qəzet və jıırnal redaksiyalarında
görmək olardı.
Onun fırçası bir gün də bikar qalmırdı. O İllərin kitablarında, qəzəl və
jurnallarında Əzimzadə fırçasından çıxmış əsərlərə rast gəlirdik.
Əzimzadənin gənc yazıçıların iclaslarında iştirakı da yadımdadır. O vaxt
Əzimzadə mənim şarjımı çəkmişdi. O, gülərək deyirdi ki, "səndə nə isə var,
şarja yaman çətin gəlirsən".
Həmin illərdə Əzimzadə mənə öz əksini bağışladı. Şəklin altında ərəb
əlifbasilə bu sözlər yazılmışdır: "Gələcəyimizin parlaq örnəyi, kommunizm
qurıüuşumuzda böyük ümidlər verəcək Süleyman yoldaşa xatirə. Bakı. 5 may
1927-ci il".
Bu mənim üçün Əzimzadədən ən gözəl, əziz xatirədir. Mən onunla "Maarif
və mədəniyyət" jurnalının katıbi olduğum zaman da tez-tez yaxından
görüşərdim.
Yadımdadır, Seyid Hüseyn Sadiq jnrnalımız üçün "Bir küçənin tarixi" adlı
bir hekayə yazmışdı. Hekayədə Bakı varlısı, qoçusu Hacı Aslandan bəhs
edilirdi.
Məcmuənin redaktoru Ruhulla Axundov mənə dedi ki, "Hekayə mütləq
rəsmlərlə getməlidir. Bakının köhnə tiplərini Əzimzadə kimi gözəl bilən ikinci
rəssamımız yoxdur. Əzimzadəni tap, hekayəni ver
____________________Azərbaycan Milli Kitabxanası___________________
219
oxusun. Adımdan ona de ki, bundan sonra jurnalımızda fəal iştirak etməlidir".
Əzimzadə Ruhulla Axundovun xahişini sevinclə qəbul etdi. Hekayə üçün
çox orijinal, tutarlı rəsmlər çəkdi.
Bundan sonra o jurnalımızın fəal iştirakçılarından biri oldu. Biz gənclər bir
neçə dəfə Əzimzadənin evində qonaq da olmuşuq.
Bir dəfə rəssam Rüstəm Mustafayev, Şəmsi Bədəlbəyli və mən
Əzimzadəgilə getdik. Süfrə arxasında xeyli söhbətdən, gülməkdən sonra
Əzimzadə yorğun olduğundan mürgüləməyə başladı.
Rüstəm Mustafayevin təhrikiylə Əzimzadənin otağındakı bir albomu
götürüb aradan çıxdıq. Bu albom Parijdə çox az tirajla çap olunmuşdu.
Əzimzadə albomun aparıldığını o günün səhəri bilmişdi. O bizi tapdı. Nadır
albomu geri qaytarmağımızı xahiş etdi. Bir də əlavə etdi ki, cavansınız elə
əsərlərə baxmağı sizə məsləhət görmürəm. Üzr istəyib albomu ona qaytardıq.
Hazırda Şüvəlandakı bağ evimdə Əzimzadənin mənə bağışladığı rəngli bir
rəsm var. Mən hər zaman o əsərə baxarkən ürəkdən gülməyə bilmirəm. Gənclik
illərində mən Əzimzadəyə bir şeir ithaf etmişdim.
Əzim Əzimzadə Azərbaycan xalqının böyük rəssam oğludur. Əzimzadə
yaratdığı əsərlərlə mədəniyyətimizin tarixində şərəfli yerlərdən birini tutur.
Fevral 1970
SÜLEYMAN SANİ AXUNDOV
Uşaqlıq çağlarım sabiq Quba meydanının yuxarısındakı Spasskaya
küçəsində keçmişdir.
Quba meydanının yerində indi bağ salınmışdır, küçəmizin aşağı hissəsində
Dövlət Dram teatrının binası yüksəlir. Küçəmiz isə hal hazırda Qasım
İsmayılov adınadır.
Yaşadığımız rayonun keçmişi, əhalisi indi də yadımdadır. Məhəlləmizdə
yaşayanların çoxu yoxsullardı. Onlar müxtəlif peşə sahibi kustarlar və
fəhlələrdi. Əlbəttə, məhəlləmizdə tək-tük varlı, dələduz, hətta qoçu da vardı.
Onların üzündən bir çox ailənin günü qara keçirdi.
Küçəmizin yuxarısında (şimal tərəfdə) bir məktəb, ondan bir qədər yuxarıda
polis idarəsı yerləşirdi. Məşhur inqilabçılardan Əli Bayramov
Dostları ilə paylaş: |