____________________Azərbaycan Milli Kitabxanası___________________
283
gözlərilə bizi süzdü. Bu xanın qardaşı idi. Belə bir hadisəyə baxmayaraq, tiryək
çəkməklə məşğuldu. Digər otaqdan iki qadın çıxdı. Biri xanın arvadı, digəri
bacısı idi. Xanın bacısı örpəyini başından götürüb ayaqlarımın altına atdı.
- Qardaşımın və oğlunun ya dirisini, ya ölüsünü bizə qaytarın - dedi.
Kənd ağsaqqallarına müraciət etdik. Qarət olunmuş şeylər bir saatın içində
xanın evinə qaytarıldı. Kənd əhalisi meydançaya toplaşdi.
Hamı bir ağızdan xanın və oğlunun qaçdığını söyləyirdi. Əmniyə rəisi
deyirdi ki, "bu yalandır, xanı öldürmüsünüz. Görünür günahı varmış ki,
öldürmüsünüz". Meydançaya toplaşanlar bir-bir xanın zülmündən, oğlunun
qizların namusunu pozmasından xeyli danışdı. Bir gənc qadın başını aşağı
dikərək Xan oğlu tərəfindən zorlandığını danışdı.
Bir qoca kürkünü qaldırıb belindəki xəncər yaralarını göstərdi. O dedi ki,
Xan oğlu nəvəmi zorlamaq istəyirdi. Mən harayına yetişdim. Xan oğlu
həyatimdəki meyvə ağaclarını doğramağa başladı. Mane olmaq istəyəndə
xəncərlə bir neçə yerdən məni yaraladı.
Divana şikayət etdim. Səsimi eşidən olmadı. Kəndlilərin arasında pəhləvan
gövdəli birini tanıdım. O vaxtilə (Qulam Yəhya) Bakı neft mədənlərində
işləyirdi. Mən xəlvəti ona başa saldım ki, əmniyə rəisi köhnə qurddur. Onlardan
şübhələnir. Sabah gecə Səraba yanımıza gəlsinlər. Gecəni kənddə xanın evində
qalmalı olduq. Kəndülər gecə yarısına qədər bizə suallar yağdırırdılar. Əmniyə
rəisi onlara belə deyirdi: "Əqlinizi başınıza yiğın. Bu gün-sabah müharibə
qurtaracaq. Bunlar öz vətənlərinə qayıdacaq. Yenə burada sizinlə biz
qalacağıq".
Mən kəndlilərə bir neçə şeir oxudum. "Durnalar" şerimi oxuyandan sonra
soruşdum ki, bu şeir onlara çatdımı? Bir kəndli dedi:
- Ağa, niyə, ürəyimin qulaği var, gözü var.
Durnalar bizux da".
Bu söz sonra mənim bir şerimin sərlövhəsi oldu. Kəndlilər evlərinə
dağılışdı. Biz xalılar üzərində yatmalı idik. Əmniyə rəisi və əmniyələr
biləklərini və ayaqlarının açıq tərəfini qaytanla bərk bağladılar. Biz təəccüb
etdik. Sən demə özlərini bitdən müdafiə üçün tədbir görürmüşlər.
Sababı Səraba gəldik. Bir evdə rahatlanmaq istədik. Gecəyarı Qulam Yəhya
bir yoldaşla yanımiza gəldi. Lampa işığında söhbətə başladıq. Onlar xanın və
oğlunun həmin kənddə otaqda boğdurulub yol üstündəki quyuya atıldığını
bildirdilər.
____________________Azərbaycan Milli Kitabxanası___________________
284
Artıq bu adamların burada qalması təhlükəli idi. Səhər tezdən görüşməyi
qərarlaşdırdıq.
Lakin sübhə qədər yata bilmədik. Bədənimizi nə isə yeyirdi. Bəlkə qaşınma
xəstəliyinə tutulmuşduq, deyə düşündük. Köynəklərimizi yoxladıq. Əllmizdə
bitlər sira-sıra düzülmüşdü. Dəhşətə gəldik. Sübh tezdon iki yoldaşı Ərdəbildən
Təbrizə gedən hərbi yük maşınıyla yola salıb özümüz də orada qalmayıb
hərəkət etdik. Mehmanxana həyətində soyunub paltarımızı yandırmağa verdik.
Təmizlənib təzə paltar geydik. Təbrizdə Q.Y. yoldaşın taleyi bizi çox nigaran
qoymuşdu. Bizə xəbər çatdı ki, Q.Y. yoldaşı tutublar. Sərab əmniyə rəisi
Təbrizə telefonla xəbər çatdırıb ki, Q.Y. yoldaşı sovet maşınında yola salıblar.
Mən şairliklə yanaşı, bir fədaiyə dönmüşdüm. Ürəyim cənublu
qardaşlarımızın çəkdikləri müsibətlərə, əzablara tamaşaçı kimi baxa bilmirdi.
Təbriz ziyalıları, ətraf kəndlərin nümayəndələri yanıma gəlib dərdlərini
danışırdılar. Mən də onların arzularını məndən rütbəcə böyük yoldaşlara
çatdırırdım. Hər ailənin, hər adamın həyatı, güzəranı bir böyük kitaba sığmayan
hadisələrlə doluydu.
Q.Y. yoldaşın taleyi ilə məşğul olduq.
Mirzə ilə mənim yanıma iki adam tez-tez gəlib hər xahişimizi yerinə
yetirməyə hazır olduqlarını bildirdilər. Bunlardan biri Milli Qəhrəman
Səttarxanın kürəkəni idi. Çox ucaboy, pəhləvan gövdəli bu adam deyirdi ki,
kimi istəyirsinizsə gedib vurum. Mən bunlardan çox zülmlər çukmişəm. Biz
onu başa salırdıq ki, İran torpağına gəlməkdə məqsədimiz başqadır. Biz terror
əleyhinəyik. Tək-tək adamları aradan götürməklə xalqımın vəziyyəti
yaxşılaşmaz. Bir gün eşitdik ki, Qarabağda nıülkədarlar öz nökərlərilə birlikdə
onu facianə bir surətdə öldürüblər.
İkinci adam isə Zəndi adli kürd idi. O zindandan təzəcə çıxıb Təbrizə
gəlmişdi. O deyirdİ ki, "Mon kürd ziyalılarındanam. Azadgah olduğumdan
neçə ildi ki, zindanda yatırdım. Mən hazırda dəmir qəfəsdən çıxmış pələngə
bənzəyirəm. Deyin, kimi aradan götürüm!"
Biz Səttarxanın kürəkəninə dediklərimizi ona da söylədik. Mirzə ilə bir neçə
kəlmə danışdıq ki, o bizi başa düşməsin...
Kürd Zəndi bir neçə dil bilirdi. Mən ona Q.Y. yoldaşın başına gələnləri
danışdım. Zəndi dedi ki, mən belə işlərin çarəsini yaxşı bilirəm.
Nəhayət, öyrəndik ki, Q.Y. yoldaş xilas edilmişdir. Bu həqiqətə nə qədər
uyğundur, bilmirəm. Zəndi bizə dedi ki, mən qubernator Fəhıminin kabinetinə
girdim. Mauzeri gicgahına dayayıb Q.Y. yoldaşın dərhal
____________________Azərbaycan Milli Kitabxanası___________________
285
azad olunmasını tələb etdim. Qoca qubernator canının qorxusundan telefonla
dərhal Q.Y. yoldaşın buraxılması əmrıni verdi. Sonralar Q.Y. yoldaşı hər dəfə
görəndə bu hadisəni ona xatırlatmaq istədimsə də, bacarmadım.
ƏRDƏBİL SƏFƏRİ
Bizə, Təbrizə xəbər gəlib çatdı ki, 7 noyabrda Oktyabr inqilabının ildönümü
günündə Ərdəbildə əhali çevriliş yaratmaq fikrindədir. Bunun qarşısı alınmalı
idi. Bizim Qizıl Ordu İran torpağına bu məqsədlə daxil olmamışdl. Bu
hadisədən müharibənin bu gərgin çağında bizə dost olmayanlar sui-istifadə edə
bilərdi. Ərdəbilə məni və bir yoldaşı göndərməyi qərara aldılar. "M-l" maşınla
yola çıxdıq. Sürücümüz gənc idi. Bu yolu ilk dəfə qət edirdik. Axşamüstü
Səraba çatdiq. Mən gecəni Sərabda qalmağı irəli sürdüm. Dostum təkidlə yola
çıxmaği məsləhət gördü. O tanış, bələd olmadığımız bir yerdə gecələməkdən
ehtiyat edirdi. İkimizin də rutbəsi batalyon komissarı rütbəsiydi. Nədənsə, səfər
dostum Bakıda məsul işlərdə olduğu havayla hərəkət edərok mənimlə
sürücünün üzərindo rəhbərliyi öhdəsinə götürdü. Hava qaralanda yola düşdük.
O, sürücüyə ciddi tapşırdı ki, "Gözün dörd əfsun, yolda gözünə şübhəli bir şey
görünəndə cəld maşını saxla".
Artıq qaranlıq düşmüşdü. Dərələrdın keçəndə qulaqlarımızda küləklərin
uğultusu səslənirdi.
Təbrizdən Ərdəbilə gedən yol boyu hər şeydən çox söyüd və iydə ağacları
görmək olur. Hətta palçıq evli kənd həyətlərində, küçələrində də bu ağaclar
görünür. Yollarda Tehrana və digər şəhərlərə gedən maşınların damında da
kəndirlə məhküm sarınmış yük vardı. Bir də görürsən ki, yolu tozanaq bürüdü.
Yolda toz bulud kimi havaya qalxdı. Budur, bir neçə yüz eşşəkdən ibarət
karvan gəlir. Bunlar hansı mülkədarınsa, xanınsa taxılını, toyuq-cücəsini,
meyvosini şehere daşıyır. Bu malları gətirən karvanı sürən kəndlilərin yolların
tozundan ancaq parıldayan gözlərini yaxşı seçmək olurdu. Yollar, yollar, ağ
saçlı yollar, cənublu qardaşlarımın dərdlərinə, müsibətlərinə şahid yollar.
Cənublu qardaşlanmızın qəhrəmanlıqlarına şahid yollar. Bu yollardan
səyyahlar, şairlər, alimlər, sərkərdələr keçib. Bu yollardan
Dostları ilə paylaş: |