60
Zaqafqaziya hökuməti böyük rus inqilabına müharibənin törəməsi kimi baxırdı. Ona görə də yeni yaranmıĢ hökumət bu müharibəni yalnız rus inqilabının aradan
qaldıracağını güman edirdi.
AtəĢkəs rejiminin Ģərtlərini iĢləyib hazırlamaq üçün Zaqafqaziya Komissarlığı tərəfindən Qafqaz cəbhəsi baĢ komandanlığının tərkibindən general-mayor VıĢinskinin
rəhbərliyi altında xüsusi komissiya yaradıldı. Komandanlıq tərəfindən komissiya sədrinə atəĢkəs rejimini iĢləyib hazırlamaq üçün təlimat verildi. Həmin təlimatda atəĢkəs rejimini
hazırlayarkən aĢağıdakı prinsiplərin əsas götürülməsi tövsiyə olundu: l.Bütün Qafqaz-Ġran cəbhəsində hərbi əməliyyatların tamamilə dayandırılması; 2.Mesopotamiya-Suriya
cəbhəsinin əleyhinə hər hansı hərbi hissənin yerdəyiĢməsi yolverilməzdir. Bu bəndin pozulması hərbi əməliyyatların yenidən baĢlanmasına əsas verir; 3.Tərəflər demarkasiya xətti ilə
müəyyən olunmuĢ ərazidə hərbi hissələrin daxili yerdəyiĢməsini hərbi qayda kimi qəbul edirlər; 4.Transqafqaz ərazisində demokratik Rusiyanın simasında mülki idarə sistemi
saxlanılır. Rusiya tərəfi atəĢkəs rejimi tətbiq olunana qədər mövcud olmuĢ hərbi və mülki hüquqları özündə saxlayır; 5.RazılaĢmaya uyğun olaraq tərəflərdən hər biri demarkasiya
xətti ilə müəyyən olunmuĢ rayon ərazisində həm hərbi, həm də inzibati idarəçiliyin sahibi hüququnu özündə saxlayır; demarkasiya xətti ilə müəyyən olunmuĢ rayon ərazisində həm
hərbi, həm də inzibati idarəçiliyin sahibi hüququnu özündə saxlayır; demarkasiya xətti arasında olan bitərəf zonada tərəflərdən heç biri hərbi hissə və yaxud silahlı Ģəxs saxlaya
bilməz. Yerli əhalinin idarə olunması tərəflərdən hər hansı birinə həvalə olunur; 6.Demarkasiya xətti hansı tərəfə aiddirsə, müvafiq tərəfin yerli hakimiyyətinin yazılı razılığına əsasən,
demarkasiya xəttini yerli sakinlər silahsız olaraq hər hansı formada keçə bilərlər; 7. Yerli sakinlər tərəfindən bitərəf zonada cinayət törədilərsə, günahkarla tərəflər arasında mövcud
olan razılığa əsasən rəftar olunur; 8 Demarkasiya xətti müəyyən olunarkən cəbhə xəttinin mövcud vəziyyəti nəzərə alınmalıdır; 9.AtəĢkəs rejimi tam sülh əldə olunana qədər
qüvvədədir. Sülh müqaviləsi bağlanmayacağı halda tərəflərdən heç birinin öz demarkasiya xəttini keçmək hüququ yoxdur. Əgər tərəflərdən hər hansı biri bu müddəanı pozarsa, yeddi
gün əvvəl digər tərəfə məlumat verməlidir; 10.Qara dənizdə fəaliyyət haqqında razılaĢma əlavə oluna bilər; ll.BarıĢıq haqqında akta demarkasiya xəttinin tərtib olunmuĢ və tərəflərin
imzaladığı iki nüsxədən ibarət sxem də əlavə olunur; təsdiq olunmuĢ nüsxələr tərəflərdən hər birinə təqdim edilir; 12. Güman ki, danıĢıqlar getdiyi dövrdə, həmçinin barıĢıq qüvvədə
olduğu müddətdə heç bir hakimiyyəti tanımayan kürd silahlı dəstələrinin tərk etdikləri yurdlarına qayıtmaq cəhdi olacaq; belə bir Ģəraitdə, istər-istəməz silahlı kürdlər tərəfindən
xristian əhalisinə qarĢı zor göstərməsi qaçılmazdır; 13. Zorakılıq hallarının qarĢısını almaq üçün barıĢıq haqqında danıĢıqlar gedən zaman, kürdlər haqqında məsələyə xüsusi
baxılmalı və Osmanlı tərəfindən tələb olunmalıdır ki, barıĢıq rejiminin qaydalarına riayət etmək üçün onlara qarĢı tədbirlər görsün,
Qafqaz və Osmanlı ordu komandanlığının təĢkil etdiyi komissiyanın barıĢıq haqqında hazırladığı layihə müzakirə olunduqdan sonra imzalanmaq üçün tərəflərə təqdim
olundu.
Türk nümayəndə heyətinin baĢçısı Ömər Lütfi bəy III Ordu komandanlığına, Vehib PaĢa isə baĢ komandanlığa təklifləri barədə məlumat verdilər. General Prjevalski türk
nümayəndə heyətinin Brest-Litovsk barıĢığı əsasında sənəd imzalanması təklifinə qarĢı çıxaraq müstəqil Qafqaz hökumətini təmsil etdiyini söyləyərək Brest-Litovsk barıĢığını qəbul
etmirdi. Belə mövqenin tutulmasında Tiflisdəki Ġngilis-fransız missiyasının da təsiri var idi. Gərgin vəziyyət yaranmıĢdı. Osmanlı dövləti Qafqazın müstəqilliyini qəbul edərdisə,
müttəfiqləri ilə münasibətləri necə olacaqdı? Qəbul etməzdisə, barıĢığı kimlə imzalayacaqdı? Ənvər PaĢa Vehib PaĢaya teleqram göndərərək Brest-Litovsk barıĢığına əsaslanmağa
dair türk hökumətinin mövqeyini çatdırdı. Bu qəti mövqe türk hökumətinin iĢğal olunmuĢ torpaqların boĢaldılmasında israrlı olduğunu göstərirdi. Türk hökuməti imzalanacaq barıĢıq
sənədinin Brest-Litovsk sülhünə əsaslanmasını israr etməklə heç də Güney Qafqazın müstəqilliyinə qarĢı çıxmırdı. Belə Ģəraitdə iĢğal olunmuĢ türk torpaqlarının azad edilməsi
baĢlıca vəzifə idi.
Müzakirələr üç gün çəkdi. Türk heyəti Brest-Litovsk barıĢığına əsaslanmağı israr etdi. Layihə razılaĢdırıldı.
Nəhayət, 1917-ci il dekabrın 5(18)-də saat 15-də Ərzincanda rus və türk ordu komandanlığı arasında barıĢıq haqqında 14 maddədən ibarət müqavilə imzalandı(7).
Rusiya tərəfindən bu müqaviləni Qafqaz ordusunun qərargah rəisi general-mayor VıĢinski, 156-cı Yelizavetpol piyada alayının komandiri, əsgər Al.Smirnov, privat-dosent
V.Tevzaya, tərcüməçi zabit Vedrinski, Osmanlı dövləti tərəfindən III Ordu qərargahının rəisi polkovnik Ömər Lütfi. bəy, III Ordu hərəkat Ģöbəsinin rəisi Xosrov bəy, 3-cü türk
ordusunun tərcüməçisi kapitan Yaqub imzaladılar. Нəmin gün saat 16-da general-mayor VıĢinski Qafqaz ordusunun bütün korpuslarına Ərzincan barıĢığı haqqında teleqram
göndərərək Qafqazdakı rus ordusunun bütün heyətini atəĢkəs rejimini gözləməyi əmr etdi. Sülh müqaviləsi bağlananadək tərəflər barıĢığın Ģərtlərinə qəti surətdə əməl etməli idilər.
BarıĢığın Ģərtlərinə görə
sənəd imzalanan gün demarkasiya xətti barədə də akt imzalandı (8).
Ərzincan barıĢığının birinci hissəsində deyilirdi ki, bu, Qafqaz-Osmanlı döyüĢ zonasında rus və türk orduları arasında atəĢkəs haqqında bağlanmıĢ hüquqi sənəddir. Bu
müqavilə müharibə aparan tərəflər üçün əlveriĢli sülh müqaviləsinə nail olmaq məqsədi ilə Qafqaz-Osmanlı müharibə zonasında hərbi əməliyyatların dayandırılmasını əks etdirir.
BarıĢıq haqqında saziĢdə deyilirdi: l.Hər iki tərəf imzalanmıĢ müqaviləyə 1917-ci il 18 dekabr tarixdə gecə saat 10.00-dan etibarən məcburi əməl etməlidir. Əgər tərəflərdən hər hansı
biri müqavilənin Ģərtlərini po-zarsa, hərbi əməliyyatların baĢlanması haqqında 14 gün əvvəl məlumat verməlidir; 2.Bu müqavilənin tezliklə qüvvəyə minməsi ilə əlaqədar olaraq
Qafqaz və Osmanlı cəbhələrinin bütün sahələrində hər iki tərəfin düĢmənçilik fəaliyyətinə son qo-yulur, qarĢılıqlı olaraq nəinki düĢmən cəbhəsi üzərində, о cümlədən demarkasiya