64
1917-ci il dekabrın 27-də Brest-Litovsk sülh konfransı öz iĢini bərpa etdi. BolĢevik nümayəndə heyətinin tərkibi dəyiĢdirildi. Nümayəndə heyətinə L.D.Trotski baĢçılıq
edirdi.
Müharibədən çıxdıqdan sonra Qafqazda yaranmıĢ yeni Ģəraitdə bolĢevik Rusiyası türk təhlükəsi qarĢısında bufer Ermənistan yaratmağa və erməni dəstələrindən istifadə
etməyə, Osmanlı dövləti ilə sərhəddə etibarlı və özünəuyğun ünsürləri yerləĢdirməyə çalıĢırdı. Bu iĢdə hətta din amilindən də istifadə olunurdu.
Dekabrın 29-da V.Ġ.Lenin, Ġ.V.Stalin, V.Bonç-Bruyeviç və N.Qorbunovun imzaladığı XKS-nin 13 №-li dekreti Güney Qafqazda milli münasibətləri kəskinləĢdirdi (31).
Dekretdə Rusiyanın iĢğal etdiyi torpaqlara tam ayrılmaqla öz müqəddəratını təyinetmə hüququ verilirdi. Erməni xalqı arasında azad referendum keçirtmək və qabaqcadan bir sıra
təminatlar elan edildi. XKS belə təminat dedikdə dekretdə aĢağıdakıları nəzərdə tuturdu: 1. "Türkiyə Ermənistanı" hüdudlarından ordularının çıxarılması və sakinlərinin Ģəxsi və
əmlak təhlükəsizliyini təmin etmək üçün erməni xalq milisinin təĢkil edilməsi; 2. Qaçqın ermənilərin və dünyanın müxtəlif ölkələrinə səpələnmiĢ erməni mühacirlərinin maneəsiz
qaytarılması; 3. Müharibə dövründə türk hakimiyyət orqanları tərəfindən Osmanlı dövlətinin içərilərinə zorla sürgün edilmiĢ ermənilərin maneəsiz qaytarılması. Xalq Komissarları
Soveti türk hakimiyyət orqanları ilə sülh danıĢıqlarında buna təkid edəcəkdir; 4. Demokratik əsasda seçilmiĢ erməni Xalq Deputatları Soveti formasında müvəqqəti xalq idarəetməsi
yaratmaq.
Dekretdə Qafqaz iĢləri üzrə fövqəladə müvəqqəti komissar S.ġaumyana 2-ci və 4-cü bəndlərin yerinə yetirilməsi üçün erməni əhaliyə yardım edilməsi tapĢırıldı
Bu dekret əslində Osmanlı dövləti əleyhinə yönələrək erməni-rus Ġttifaqının möhkəmləndirilməsinə xidmət edirdi. Türk tarixçisi Kamuran Gürün yazır ki, bu dekretdə türk
Ermənistanından əsgəri birliklərin cəld geri çəkilməsi və dərhal erməni milisi qurulub, orada can və mal təhlükəsizliyinin saxlanması; yaxın bölgələrə sığınmıĢ olan erməni
qaçqınlarının yerlərinə dönmələri; müharibə baĢlayandan bəri Türkiyədən sürgün edilmiĢ ermənilərin yerlərinə dönmələri; demokratik qaydalarla müvəqqəti erməni milli
hökumətinin qurulması məsələləri Osmanlı dövləti ilə sülh danıĢıqları sırasında irəli sürülməli idi. Bu qərarnamə ermənilərin ruslar tərəfindən silahlandırılıb Osmanlı ərazisinə
keçirilməsi demək idi. Doğrudan da, Ərzincandakı barıĢıqdan sonra dağılmıĢ rus ordusunun yerini erməni milisi aldı (32).
Qərargah rəisi vəzifəsindən istefa edən Əhməd Ġzzət PaĢa Brest-Litovsk sülh
konfransında hərbi nümayəndəliyə təyin olundu. O, sədrəzəm Tələt PaĢa ilə
birlikdə Brest-Litovsk danıĢıqlarında iĢtirak etdi (33). Onlar Brest-Litovska 1918-ci il
yanvarın 3-də çatdılar (34). Konfransda yaranmıĢ Ģəraitdə türk diplomatiyası
tutarlı tələblər irəli sürməyə baĢladı. Lüdendorf yazır ki, türklər Batum və Qarsı tələb
edirdilər. Bu Ģəhərlər uzun müddət Osmanhlı imperatorluğunun tərkibində
olmuĢdu. Bizim üçün bu istək ikinci dərəcəli idi. Lakin onların müdafiə edilməsi ittifaqın Ģərtlərinə cavab verirdi (35). Almanlar tarixi türk torpaqlarının geri qaytarılması əleyhinə
çıxmadılar.
Konfransın yanvarın 5(18)-də keçirilən axĢam iclasında Trotski bildirdi ki, Rusiya sülh bağlamayacaq, müharibə dayandırılır və ordu tərxis edilir. Trotski dedi ki, əvvəlcə
almanlar tutduqları əraziləri təmizləsinlər, sonra isə əhali öz müqəddəratını təyinetmə hüququnu həyata keçirsin (36). Trotski danıĢıqları dayandıraraq Petroqrada getdi. Vəziyyət
kəskin Ģəkil aldı. Bu zaman Petroqradda bolĢeviklər Müəssislər Məclisini qovdular. Bununla da onlar xalq azadlığını necə baĢa düĢdüklərini bütün dünyaya göstərdilər.
"Neftyanoe delo" jurnalının 1918-ci il 21 yanvar tarixli 1-2-ci saylarında yazılırdı: "Xalq böyük səbirsizliklə və böyük hövsələ ilə dövlət hakimiyyətinin yeganə mənbəyi və
rus torpağının yeganə sahibi olan Müəssislər Məclisinin çağırılması və açılması gününü gözləyirdi... Ümid var idi ki, bu hüquqi orqan bütün ölkənin inamını qazanaraq vahid və
güclü dövlət hakimiyyəti yaradacaqdır... Ümid var idi, lakin heyhat, həyata keçmədi" (37). Müəssislər Məclisinin qovulması artıq Rusiyada qanuni hakimiyyətin olmadığını göstərdi.
Lakin almanlar qeyri-qanuni yolla hakimiyyətə yiyələnmiĢ bolĢevik iddiaları qarĢısında hələ ki, geri çəkilmək istəmirdilər (38). Trotski yanvarın 17 (30)-də geri döndü.
DanıĢıqlar bərpa edildi. Sanki hər Ģey Trotskinin istədiyi kimi gedirdi. Lakin almanlar qəflətən danıĢığı kəsdilər. Fon Külman və qraf Çernin Berlinə döndülər (39).
MəsləhətləĢmələrdən sonra yanvarın 25-də (fevralın 7-də) onlar Brestə qayıdaraq vanvarın 27-də (fevralın 9-da) Ukrayna ilə müstəqil olaraq sülh bağladılar. Fon Külman Dördlər
Ġttifaqının tələbini Trotskiyə ultimatumla bildirdi. Lakin Trotski hər hansı öhdəlik götürməkdən imtina edərək müharibənin baĢa çatdığını və rus ordusunun tərxis olunduğunu bəyan
etdi (40).
Bundan sonra Lüdendorf bildirdi ki, bolĢevik rəhbərləri ilə ədalətli sülh bağlamaq mümkün olmayacaq və onlar Almaniyada inqilab yaratmağa çalıĢacaqlar (41). Onun
söylədikləri özünü doğrultdu. BolĢeviklər Almaniyada inqilabi ideyaları yaymağa baĢladılar. Alman ordusuna müraciət etdilər. BolĢeviklərin alman ordusunu dağıtmaq və
Almaniyada inqilab yaratmaq istəkləri göz qabağında idi. Buna görə də fevralın 16-da alman komandanlığı fevralın 18-də saat 12-dən etibarən hərbi əməliyyatların davam
etdiriləcəyini əvvəlcədən bolĢevik hökumətinə bildirdi. Almanların tələbinə görə, rus ordusu tərxis olunmalı və donanması tərksilah edilməli idi (42).
Brest-Litovsk danıĢıqları kəsildikdən sonra fevralın 21-də Almaniya öz tələblərini daha da geniĢləndirərək Qafqaza türk iddiaları barədə məsələ qaldırdı (43). Bir neçə
gündən sonra almanlar da Qars, Ərdəhan və Batumun Osmanlı dövlətinə verilməsini tələb etdilər. Almanlar rus qoĢunlarının Osmanlı ərazisindən təcili çıxarılması tələbini irəli sürdü
1!