222
XƏLİL RZA ULUTÜRK
SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
İndi yadlar önündə sülənmək güllələnir,
Şəkilçini, hecanı, sözü yabançılardan
dilənmək güllələnir.
Əlyazmamı bəri ver, get,
bağrını qurd yesin.
Günəş misralarıma kirli əllər dəyməsin!!!
1980
BİR CÜT GÖYƏRÇİN KİMİ
Əlvida, gedən il!.. Salam, gələn il!
Bir cüt göyərçindir könlüm elə bil.
Biri keçən günə qoşulub gedir,
O biri sabahın öz əlindədir.
Əlvida, ötən il!
Nə qədər yaxınsan, diqqət yetir bir:
“Köhnə il” deməyə ürəyim gəlmir.
Bir gözümdə şadlıq, birində qəmsən.
Qanıma qarışmış mübarizəmsən.
Sənin gözlərindən öpəsiyəm mən,
Başına qar gülü səpəsiyəm mən.
Əlvida, gedən il, salam gələn il!
Bir cüt göyərçindir könlüm elə bil...
Yeni il! Qar gətir, tərtəmiz bir qar.
Ağarsın ağappaq bağçalar, bağlar.
Bürünsün ağappaq bir səadətə
Yaxınlar, uzaqlar, dərəlar, dağlar.
Yeni yüksəlişim, yeni ilim, gəl!
Hələ dərmədiyim qərənfilim, gəl!
Hələ bircə günlük körpəmsən mənim,
Dənizəm, köksümdə ləpəmsən mənim.
223
Sənə körpəm dedim, boy at, igid ol,
Ey dağlar dalında sökülən danım!
Bütün düyümləri açmağa məsul,
Dönməz qəhrəmanım, ər pəhləvanım!
Gəl, tarix – hökmdar... tacı səndədir,
Zaman kələfinin ucu səndədir.
Miladın, hicrinin, neçə eranın
Adları arxivdə, gücü səndədir.
Yeni il! Kölgəyə nur kəməndi at,
Dünyaya təptəzə yaryaraşıq ver.
Yatan vicdanları silkələ, oyat,
Görməyən gözlərə nur ver, işıq ver.
Yeni il, cəsur ol, inqilabçı ol
Baltanı qaldırıb dibdən vura bil!
Şərin köklərini elə doğra ki,
Bir də gərnəşməsin o qanlı qatil.
Düymələr hökmündən qurtulsun bəşər,
Günəş sönə bilər bir səhv ucundan.
Asılsın deyirəm hərb istəyənlər
Mənim nifrətimin dar ağacından!
Gəl... ayırd eləyək napakdan pakı,
Cılız adamlardan dağ adamları.
İşıqlı sözlərin arxasındakı
Gizli zülmətləri dağıdanları.
Qıy vuraq, hər səddi devirməliyik.
Cansız ulduzlara can verməliyik.
Biz ümid toxumlu Yer kürəsini
Cahan gülzarına çevirməliyik!
1981
224
XƏLİL RZA ULUTÜRK
SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
MƏMMƏD ARAZA
Mən səni görmüşəm, tunc yumruqların
Yerlərə, göylərə hökm eləyəndə.
Qarlı Ərzurumdan əngin Xəzərə
Can atan, hayqıran Araz axarı
Sənin ürəyindən yol istəyəndə!
Mən səni görmüşəm söz sərkərdəsi:
Alovlu, qüdrətli, cürətli, mətin.
Bu gün addımların bir azca ürkək,
Üfüqlər aşmağın bir azca çətin.
Dayanıb silirsən alın tərini.
Mən səni görmüşəm: od ciyərlərin,
Alov ciyərlərin tələb edəndə
Bütün yer üzünün küləklərini!
Dinləyib şeirini pıçıldamışam:
Xalqımın sənətkar oğludur Araz.
Xalqımın yaralı bağrıdır Araz.
Cəsur oğullara qiymət verməkdə
Ah, xalqım deyəsən gecikir bir az.
Qınamaq olarmı? Bəlkə də olmaz.
Kimsə çörəyini daşdan çıxarır,
Bizim Odlar yurdu odun içindən.
Əkindən, biçindən ayılmır başı.
Dişdırnaqla yarır qayanı, daşı.
Dəmirdən od alır, dənizdən işıq.
Traktor dizləri, kotan əlləri
Şumlayır çölləri ciyərinədək.
Səpir səhralara dən ətəkətək.
Körpülər yaradır göyqurşağı tək.
Dağ çayından qüdrətli kəmərləri partladan
Neftin hər bir damlası
225
Zavodlara sığmayan pambığın hər əlçimi
uğrunda döyüş gedir.
Zəhmət səngərindədir.
Ənlik, kirşan yerinə
Maşın təkərlərindən qopan tozu, torpağı
Camalında hiss edən gəlinlərə fikir ver,
Bu Vətənin oduna yanmaq yarışındadır.
Xalq səngər başındadır.
Haqqnahaq cəngində susmayanların,
Qəhrəman fikrini qısmayanların
Geciksə qiyməti, qınama... dərk et,
Get... Əlincə çayı yaxasına çıx:
Gurhagurla gələn çay daşlarından
Özünə ev tikir gəlin, bəy oğlan.
Əmək meydanından, iş meydanından
Döyüş meydanından xeyli uzaqda
Hardasa dumanlı bir guşəlik var.
Ora kim yığışır? Beşüç günü dar.
Birinci səngərdə vuruşanların
Hünər çələngini oğurlayanlar!
Darıxma, fikirləş, yanarkən nəfəs
Zəka hər yetəndən tac uma bilməz!
Özü yerin, göyün tacidarıdır.
Körpüdür, üstündən nəsillər keçir,
Bulaqdır, suyundan təşnələr içir.
Qışın qucağında ruh baharıdır.
Zəkaya, zəhmətə qiymət verməkdə
Kimsə gecikərsə, özün gecikmə.
Aydan işıq umur göy gecə yarı.
Zülmətdən işığa, dərədən dağa
Xalqı kim çıxarır? Xalq oğulları!
226
XƏLİL RZA ULUTÜRK
SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
Hər misran hədəfə sərrast dəyən ox,
Hünərdir işıqlı zirvələr aşmaq.
Həyatın mənası çələngmidir? Yox,
Gözəl yaşamaqdır, gözəl yaşamaq!
Öz ilhamın versin güc, qüdrət sənə,
Qələm, qılınc tutan əl sustalmasın.
Nə qəm, borclu qalsın qoy qismət sənə,
Təki cəmiyyətə borcun qalmasın!
Türkan, 5 iyul 1982
MİN BİR DƏRDİN DƏRMANI
Möcüzə bir dərmanı tapdım... kəşf etdim bu gün,
Özüm üçün, xalq üçün.
Sən o dərmanı tapsan... inan, loğman olarsan.
Dönüb buz baltasına,
Cismən sağlam olarsan, ruhən sağlam olarsan.
Yer üzündə ən gözəl, şux bir qızı alarsan,
İstəsən, ulduzlarda gedib qonaq qalarsan.
Adicə duzçörəyin yağ, bal kimi dadlanar.
Qanadlanar, atlanar çiynindən şəlalələr.
Güldanına sübh çağı özü gələr lalələr.
Dərman deyil, qüdrətdir sənin hər addımında.
Mənəvi bir qılıncdı bədən adlanan qında.
Onu tapsan, üzünə gecə vaxtı gün düşər,
Bütün bədxahlarının kələfi düyün düşər.
Onsuz insan oğlunun cismi vardır, canı yox.
Nədir adı?
CƏSURLUQ!
Bakı, 27 yanvar 1982
Dostları ilə paylaş: |