85
teoremin əsaslandığı ilkin ehtimallardır. Qeyd edək ki, bu teorem də Hekşer-Olin teoremi
barədə yuxarıda sadalanan ilkin ehtimallara əsaslanır (hər iki əmtəə hər iki ölkədə istehsal
olunur, ticarətə cəlb olunan hər iki ölkədə texnologiya eynidir, istehsal amillərinin
beynəlxalq hərəkəti mövcud deyildir).
İstehsal amillərinin nisbəti nəzəriyyəsi özünün çatışmazlıqlarına baxmayaraq,
beynəlxalq ticarətin inkişafını izah edən ən populyar nəzəriyyələrdən biri olaraq
qalmaqdadır. Təəccüblü deyil ki, bu nəzəriyyə dəfələrlə geniş statistik bazaya əsaslanan
empirik yoxlamalara məruz qalıb. Bu empirik testlərin nəticələri nəzəriyyənin
müddəalarının düzgünlüyünü həm sübut edir, həm də onları inkar edir. Hekşer-Olin
nəzəriyyəsinin nəticələrini təsdiq etməyən ən məşhur tədqiqat isə rus mənşəli amerika
iqtisadçısı Vasili Leontyev tərəfindən həyata keçirilib. O, Hekşer-Olin teoremini ABŞ
iqtisadiyyatının nümunəsində sınaqdan çıxarmış və “Leontyev paradoksu” adlanan bir
nəticəyə gəlmişdir. Alim ABŞ-ın bütün xarici dünya ilə ticarət əlaqələrini təhlil etmişdir.
İkinci Dünya Müharibəsindən sonra ABŞ ən varlı və kapitalla ən yaxşı təmin edilmiş
ölkələrdən biri sayılırdı. Bu ölkədə əməyin ödənilməsi səviyyəsi, yəni əmək haqqı digər
dövlətlərdəkinə nisbətən daha yüksək olduğundan, Hekşer-Olin nəzəriyyəsinə görə, ABŞ
kapitaltutumlu əmtəələri ixrac etməli idi. Bu fərziyyəni yoxlamaq üçün V.Leontyev ixrac
üçün 1 milyon dollar dəyərində əmtəəni istehsal etmək üçün lazım olan kapital və əməyi,
həmçinin birbaşa olaraq idxalla rəqabət aparan əmtəələrin istehsalı üçün (yenə də 1 milyon
dollar dəyərində) tələb olunan əmək və kapitalın həcmini hesablamışdı. Sənayenin hər bir
sahəsi üçün o, kapital və əmək xərclərini bir vahid əmtəə üçün hesablamış və bu zaman
təkcə hazır məhsulla kifayətlənməmiş, aralıq məhsullar üzrə də hesablamalar aparmışdır.
Sonra, 1947-ci il üçün ABŞ-ın ixracının strukturundan istifadə etməklə, o 1 milyon dollar
dəyərində ixrac əmtəələrinin istehsalı üçün zəruri olan kapital və əmək xərclərinin nisbətini
müəyyən etmişdi. Həmin il üçün idxalın strukturundan ölkədə istehsal edilməyən əmtəələri
çıxmaqla, V.Leontyev birbaşa olaraq idxalı əvəz edə biləcək əmtəələrin istehsalı üçün tələb
olunan kapital və əmək resurslarının nisbətini hesablamışdı.
V.Leontyev gözləyirdi ki, Hekşer-Olin nəzəriyyəsinə uyğun olaraq hesablamalar
göstərəcək ki, ixrac əmtəələri idxalı birbaşa əvəz edəcək əmtəələrə nisbətən daha çox kapital
tələb edir. Lakin nəticə tam əksinə oldu: idxalın kapitaltutumluluğu ixracınkını təxminən
30% üstələyirdi ki, bu da o demək idi ki, ABŞ heç də kapitaldan bol olan ölkə deyil və
əksinə, bu ölkədə əmək resursları daha çoxdur. Bu isə mövcud təsəvvürə heç də uyğun
deyildi.
İkinci Dünya Müharibəsinin hesablamalara mümkün təsirini nəzərə alan V.Leontyev
hesablamalarını 1951-ci il üçün də apardı. Lakin bu dəfə də ABŞ idxalı ixraca nisbətən daha
kapital tutumlu oldu. Düzdü bu dəfə üstünlük cəmi 6% təşkil edirdi. V.Leontyevin
ardıcılları 1962-ci ildə hesablamaları yenidən təkrar etdilər. nəticə daha da gözlənilməz
oldu: ABŞ-ın idxalı ixraca nisbətən 27% daha kapital tutumlu oldu.
Qeyd edək ki, eyni cür hesablamalar digər ölkələr üçün də aparılıb. Yapon
iqtisadçıları Tatemoto və İçimuranın 1951-ci ilin göstəricilərinə əsaslanaraq Yaponiyanın
nümunəsində apardıqları hesablamalar göstərmişdir ki, bu ölkə kapital tutumlu əmtəələri
ixrac edir, əmək tutumlu əmtəələri isə idxal edir. Halbuki, Yaponiya 1950-ci illərdə daha
çox əmək resursları ilə bol olan ölkə kimi qəbul edilirdi.
Hindistan iqtisadçısı R.Bharadvayın 1953-1954-cü ilin rəqəmləri əsasında Hindistan
üçün apardığı tədqiqatın nəticələri isə göstərmişdir ki, böyük əmək resurslarına malik
Hindistanın ixracı ümumilikdə əmək tutumludur. Lakin maraqlı burasındadır ki, onun ABŞ-
a ixracı kapital tutumlu olub.
86
Bütün bu deyilənlər o qədər gözlənilməz idi ki, iqtisadi elm tarixinə ―Leontyev
paradoksu‖ adı altında daxil oldu. Bu paradoksa və ya ziddiyyətə görə, Hekşer-Olinin
istehsal amillərinin nisbəti nəzəriyyəsi praktikada təsdiq olunmur: əmək resurslarından bol
olan ölkələr kapital tutumlu əmtəələr və əksinə, kapitaldan bol olan ölkələr əmək tutumlu
əmtəələr ixrac edir.
Mövcud təsəvvürlərin bu cür kəskin inkarı ciddi izah tələb edirdi. Bu zaman aparılan
müzakirələr zamanı sübut edilməyə çalışılırdı ki, Hekşer-Olin teoreminin müddəaları
özlüyündə düzgündür, sadəcə V.Leontyev tərəfindən alınan nəticələr xətalıdır.
V.Leontyevin nəticələrinə qarşı sürülən arqumentlərə keçməzdən əvvəl onun özünün
aldığı nəticələrin izahı barədə söylədiklərinə diqqət yetirək. Alim hesab edirdi ki, Amerika
cəmiyyəti üstün təşəbbüsçülük, idarəçilik, təhsil və işgüzarlıq mühitinə malikdir ki, bu
xüsusiyyətlər səbəbindən də, amerkan işçilər digər ölkələrin işçilərinə nisbətən daha üstün
vəziyyətdədirlər (yəni, digər şərtlərin bərabər olduğu şəraitdə onların məhsuldarlığı daha
yüksəkdir). Bu nöqteyi-nəzrdən, bir amerikan işçisi üç xarici işçiyə bərabərdir. Dolayısıyla,
Amerikanın real iş gücünü müəyyən etmək üçün mövcud iş gücü rəqəmlərinin üçə vurmaq
lazımdır. Belə olan halda isə, ABŞ reallıqda kapitaldan deyil, əmək resurslarından bol olan
ölkə olacaq.
Əslində isə V.Leontyevin hesablamaları bir çox arqumentləri nəzərə almırdı ki,
onlardan da əsasları aşağıda göstərilmişdir:
İş qüvvəsinin ixtisaslı və qeyri-ixtisaslı olmaqla bölmək və ixrac əmtəələrin istehsalı
üçün çəkilən xərcləri hər bir qrup üçün ayrıca hesablamaq lazımdır. Amerikan
iqtisadçısı Donald Kisinq 1966-cı ildə çap etdirdiyi tədqiqatında iş qüvvəsini ixtisas
səviyyəsinə görə 8 müxtəlif kateqoriyaya bölmüş və sübut etmişdir ki, ABŞ-da
ixtisaslı iş qüvvəsinin bolluğu və qeyri-ixtisaslı iş qüvvəsinin çatışmazlığı
mövcuddur. Buna görə də, ABŞ ixtisaslı əmək resurslarından istifadə edən əmtəələri
ixrac edir. Bu əmək resurslarının hazırlanmasına və təhsilinə çəkilən xərcləri isə
kapital hesab etmək olar.
ABŞ böyük həcmdə xammal idxal edir ki, onların da hasil edilməsi iri həcmli kapital
xərcləri tələb edir. Bir sıra alimlər, o cümlədən amerikalı
Ceyms Hartigen
kapitaltutumlu xammal idxalından asılı olan sahələri nəzərə almamaqla V.Leontyevin
apardığı hesablamaları elə həmin illər üçün təkrar etmiş və ziddiyyətin aradan
qalxdığını sübut etmişlər.
V.Leontyevin hesablmaları idxal tarifi faktorunu nəzərə almırdı. Bu tariflər isə çox
zaman ilk növbədə yerli əmək tutumlu istehsal sahələrinin müdafiə edilməsi üçün
tətbiq edilirdi ki, bu da öz növbəsində əmək tutumlu idxalın azalmasına səbəb olurdu.
Amerikan iqtisadçısı Robert Beldvin tərəfindən aparılan hesablamalar göstərir ki,
tarif faktorunun aradan qaldırılması ―Leontyev paradoksu‖nun effektini 5% azaldır,
lakin onu tamamilə aradan qaldırmır.
Lakin yuxarıda irəli sürülən arqumentlərlə yanaşı, ―Leontyev paradoksu‖nu izah
etmək üçün Hekşer-Olin teoremini kökündən inkar edən fikirlər də irəli sürülürdü. Belə bir
fikirlərdən biri ondan ibarət idi ki, amerikanlıların zövq və arzuları ənənəvi olaraq kapital
tutumlu texnoloji məhsula istiqamətlənib və onlar da xaricdən məhz bu əmtəələri almağa
çalışırlar. Bu cür yanaşma faktiki olaraq beynəlxalq ticarəti tamamilə başqa səbəblərlə izah
etməyə edilən cəhddir ki, bu barədə də bir qədər sonra daha geniş danışacağıq.
Bütün bu məhdudiyyətlərə və çatışmazlıqlara baxmayaraq, bir daha qeyd edilməlidir
ki, Hekşer-Olin və Hekşer-Olin-Samuelson teoremləri beynəlxalq ticarətin izah edilməsində
mühüm əhəmiyyət kəsb edirlər.