93
sahənin differensiallaşmış məhsulları ilə mübadiləni nəzərdə tutur. Sahələrarası ticarət isə
ölkələr arasında müxtəlif sahələrin homogen məhsulları ilə mübadilə deməkdir.
B.Balassaya görə, differensiallaşmış əmtəələrlə sahədaxili ticarət aşağıdakı
səbəblərlə izah olunur:
istehlakçı zövqlərindəki fərqlər – istehlakçılar eyni bir əmtəə qrupu çərçivəsində
geniş seçim imkanına malik
olmaq istəyirlər;
kəsişən tələb – bu anlayışa görə, ölkələr daxili bazarda artıq yerini tutmuş sənaye
əmtəələrini ixrac edirlər. Belə ki, müxtəlif ölkələrin eyni gəlir səviyyəsinə malik olan
istehlakçıları təxminən eyni zövqə malik olduqlarından hər bir ölkə üçün daxili
bazarda istehsalında və ticarətində böyük təcrübə toplanmış əmtəəni ixrac etmək
daha asandır (bu fenomen haqqında aşağıda daha geniş danışılacaqdır);
masştab effekti – sahədaxili ticarət ölkələrə eyni bir əmtəə qrupuna daxil olan
müxtəlif əmtəələr üzrə ixtisaslaşmağa imkan verir. Həmin əmtəələrin hər birinə tələb
mövcud olduğundan hər bir ölkə ixtisaslaşdığı əmtəə tipini daha çox istehsal edə və
bir-birinə sata bilərlər.
Sahədaxili ticarətlə sahələrarası ticarət arasında əhəmiyyətli fərqlər mövcuddur.
Sahədaxili ticarət sosial nöqteyi-nəzərdən daha məqbuldur. O, ixracı aşağı düşən sektorlarda
məşğul olan işçilərin ixracı inkişaf edən sektorlara axınına səbəb olmur. ən pis halda işçilər
həmin sahəyə aid olan digər bir əmtəənin istehsalı ilə məşğul olmağa başlayırlar. Bundan
əlavə, qarşısında digər ölkələrin iri bazarları açılan kiçik ölkələr üçün bir məhsul vahidi
üçün çəkilən xərcləri aşağı salmaq və hətta müəyyən məhsul üzrə daha iri ölkələrlə aparılan
rəqabəti udmaq imkanı yaranır. Sahədaxili ticarət bütün istehsal amillərinin (onların
nisbətən daha bol və ya qıt olmasından asılı olmayaraq) sahiblərinin gəlirlərinin masştab
effekti hesabına artımına gətirib çıxarır.
Digər tərəfdən, sahələrarası ticarət daha ucuz xarici əmtəələrlə rəqabətə dözməyən
bütöv istehsal sahələrinin dağılmasına və müflis olmasına gətirib çıxara bilər. əgər işçi
qüvvəsi dar ixtisaslıdırsa və eyni bir sahəyə aid olmayan əmtəələr istehsalına tez uyğunlaşa
bilmirsə və ya coğrafi baxımdan qeyri-mobildirsə və işləmək üçün ölkənin ixrac sektirunda
iş olan digər regionlarına tez köçə bilmirsə, onda bu, ciddi sosial problemlərlə nəticələnə
bilər.
Beləliklə, sahədaxili ticarət analoji əmtəələrin differensiasiyasını əks etdirir və
təxminən eyni dərəcədə inkişaf etmiş ölkələr arasında və bir-birinə yaxın sahələr
çərçivəsində inkişaf edir. Sahədaxili ticarət modeli çərçivəsində ölkə bir əmtəə və ya onun
dar çeşidini istehsal edir və masştab effektinin üstünlüklərindən istifadə edir. Sahədaxili
ticarət eynitipli əmtəələrlə beynəlxalq ticarəti izah edir və müqayisəli üstünlüklər
nəzəriyyəsini inkar etməyərək onu daha da zənginləşdirir.
Bu nəzəriyyələr beynəlxalq ticarətə istehsal və təklif baxımından yanaşırdılar. Əsası
isveş iqtisadçısı Staffan Linder tərəfindən qoyulan kəsişən tələb nəzəriyyəsi beynəlxalq
ticarəti tələb tərəfindən izah edən azsaylı nəzəriyyələrdən biridir. Bu nəzəriyyəyə görə,
ölkənin ixracının strukturu müəyyən dərəcədə idxalatçı ölkədə mövcud olan tələbdən
asılıdır. əmtəələrin çox az bir hissəsi ixrac üçün istehsal edilir və onların əksəriyyəti ölkə
daxilində satılır. Əmtəənin ixrac edilməsi üçün ölkə ilk növbədə yerli istehlakçıların
tələbinə istiqamətlənərək daxili bazarı təmin etməlidir. Yalnız əmtəə ölkə daxilində
istehlakçıların ehtiyaclarının tam ödədiyi halda onun dünya bazarında müvəffəqiyyət
qazanacağını güman etmək olar. Bununla yanaşı, xaricdə əmtəə o ölkəlrdə daha yaxşı
satılcaq ki, həmin ölkədə tələbin strukturu ixracatşı ölkənin daxili tələbinin strukturu ilə
eyni və ya heç olmasa müvafiq olsun.
94
S.Linderə görə, tələb yalnız o zaman real olur ki, o, gəlirin nisbətən yüksək səviyyəsi
ilə dəstəklənir. Gəlirin səviyyəsi nə qədər yüksəkdirsə istehlakçı daha keyfiyyətli əmtəə
tələb edir. Buna görə də ixracatçı və idxalatçı ölkələrin yüksək gəlir səviyyəsi ilə
dəstəklənən tələblərinin strukturu nə qədər çox kəsişirsə onlar arasında ticarətin səviyyəsi də
bir o qədər yüksək olur beləliklə, ölkələr arasında fərqlərlə yanaşı, oxşarlıqlar da onları
ticarətə sövq edə bilər.
Yuxarıda deyilənlərdən belə bir nəticə çıxarmaq olar ki, müxtəlif ölkələrdə eyni
səviyyəli gəlirlərə malik istehlakçılar eyni zövqə malikdirlər və deməli, hər bir ölkə üçün o
əmtəələri ixrac etmək asan olar ki, onun istehsalı və ticarətində daxili bazarda böyük təcrübə
əldə edilmişdir.
Kəsişən tələb nəzəriyyəsinin empirik sübutu hər bir ölkə daxilində gəlirin
bölgüsündən əhəmiyyətli dərəcədə asılıdır. Gəlirlər nə qədər bərabər bölünərsə nəzəriyyə bir
o qədər yaxşı işləyər. Lakin əksər dünya ölkələrində gəlirlərin bölgüsü həddən artıq qeyri-
bərabərdir və beynəlxalq ticarətin təhlili üçün bu nəzəriyyənin tətbiqini xeyli
məhdudlaşdırır.
―Leontyev paradoksu‖ göstərdi ki, Hekşer-Olinin istehsal amillərinin nisbəti
nəzəriyyəsi bir çox hallarda praktikada təsdiq olunmur: əməkdən bol olan ölkələr kapital
tutumlu məhsul ixrac etdiyi halda, kapitaldan bol olan ölkələr əməktutumlu əmtəələr ixrac
edirlər. Bu ziddiyyətin mümkün izahlarından biri istehsal amillərinin reversi ilə
əlaqədardır.
İstehsal amillərinin reversi anlayışının izahını ilk dəfə amerikan iqtisadçısı B.Minxas
1960-cı illərin əvvəllərində vermişdir. Ona görə, eyni bir əmtəə əməkdən bol olan ölkələrdə
əməktutumlu, kapitaldan bol olan ölkələrdə isə kapitaltutumlu ola bilər. Bu, istehsal
amillərinin qarşılıqlı əvəzedilməsinin elastikliyi şəraitində baş verir. Məsələn,
kapitaltutumlu ölkə olan Yaponiyada istehsal edilən düyü kapitaltutumlu əmtəə olacaq,
çünki o, qabaqcıl texnologiyanın köməyi ilə istehsal olunacaq. Əməkdən bol olan Laosda
istehsal olunan düyü isə əməktutumlu olacaq, çünki bu ölkədə düyü əsasən əl əməyinin
köməyi ilə istehsal olunur.
Beləliklə, istehsal amillərinin reversi elə bir vəziyyətdir ki, bu zaman eyni bir əmtəə
kapitaldan bol olan ölkədə kapital tutumlu, əməkdən bol olan ölkədə isə əməktutumlu olur.
Istehsal amilləri ilə müxtəlif dərəcədə təmin olunmuş ölkələrin eyni bir əmtəə ilə ticarətini
də məhz bununla izah etmək olar. Məsələn, həm əməkdən bol Hindistan, həm də kapitaldan
bol ABŞ polad ixrac edirlər və Hindistanda polad əməktutumlu əmtəə olduğu halda, ABŞ-
da kapitaltutumludur.
Son zamanlar daha çox sayda iqtisadçılar belə bir qənaətə gəlirlər ki, klassik
nəzəriyyələr daha beynəlxalq ticarəti izah etmək iqtidarında deyillər. Çünki, əsas ticarət
ölkələri istehsal amilləri ilə demək olar ki, eyni nisbətlərdə təmin olunublar, ya da ticarət
eyni bir sahə çərçivəsində baş verir. Buna görə də, müqayisəli üstünlüklər nəzəriyyəsi və
istehsal amilləri nisbəti nəzəriyyəsi ilə əlaqədar olmayan beynəlxalq ticarətin alternativ
nəzəriyyələri, yeni modelləri meydana gəlmişdir ki, onlar da bazarın inhisarlaşmasının
müxtəlif səviyyələrini və istehsal amillərindən qeyri-optimal istifadə kimi faktorları nəzərə
alırlar.
Bu nəzəriyyələrdən biri ticarəti masştab effekti əsasında izah edir. Ümumi iqtisadi
nəzəriyyədən məlumdur ki, istehsalın masştabının artması nəticəsində əmtəə vahidinin
istehsal dəyəri azalır. Bu bir neçə səbəbdən baş verir:
ixtisaslaşma artımı – hər bir işçi bir istehsal funksiyasını yerinə yetirməklə onun
təkmil surətdə həyata keçirilməsinə nail ola bilər;