Damğalar, rəmzlər… mənimsəmələr
- 121 -
ci ildə fransız alimi E.Ami təsvirdəki insanın antropoloji tipini Azərbaycanın
Şuşa şəhərində yaşayan etnik azərbaycanlılarla eyniləşdirmişdir. Digər
fraqmentdə isə (2) tarixi Azərbaycan ərazisində (Urmiyə gölünün cənubunda)
ilkin etnosiyasi birliklərdən olan lullubi tayfa ittifaqının hökmdarı Anubaninin
zəfər yürüşü əks etdirilmişdir (e.ə II minilliyin ikinci yarısı)
14
Rəqib dövlətin
hökmdarını məğlub edən Anubani bir əlində balta, digər əlində ox tutmuş,
çiyninə isə kaman keçirmişdir. Qədim türk dövlətçilik simvolizmində balta
və yay «hökmdar», «hakimiyyət», ox isə «vassallıq», «tabeçilik» rəmzi
sayılırdı. Hökmdarın əlində ox tutması məğlub tərəfə vassallıq təklifi kimi
anlaşılmaqdadır. Sadakın (yay-ox çantasının) icad olunmadığı dönəmdə (onu
ilk dəfə regiona saka-skiflər gətirmişlər) kamanın bu cür çiyində daşınması
qaydası «Kitabi-Dədə Qorqud» dastanında «yayı qarusuna keçirmək» adlanır.
Anubaninin başı üzərindəki ilahi rəmzə və onun sadələşdirilmiş variantına
Şumer simvolizmində (Günəş), Azərbaycanın Gəmiqaya, Göyçə, Mərkəzi
Asiyanın və Şimali Qafqazın qayaüstü təsvirlərində, Manna, Midiya, saka-
skiflərin, hun və xəzərlərin, qədim türk sakral işarələri sırasında (Tenqri xan
və Günəş rəmzi kimi ) geniş rast gəlinir.
Kuti sərkərdəsi və lullubilərin hökmdarı Anubani
Tanınmış fin diplomatı və linqvisti Qustav von Ramstedin (1873-1955)
və alman türkoloqu Karl Henrix Mengesin (1908-1999) qənaətlərinə
14
Yenə orada
Damğalar, rəmzlər… mənimsəmələr
- 122 -
əsasən, müxtəlif türk dillərində bir sıra fonetik variantları (balğa, balqa,
baltu, baldu, balğu və s.) olan «balta» sözünün vətəni Dəclə və Fərat çayları
arasındakı qədim ərazilərdir. Şumerlər həmin silah və ya məişət alətinə
«balaq» deyirdilər.
15
Onların yazılı mətnlərində sakral «balta» anlamı verən
işarələrdən biri təkağızlı baltanın rəmzi idisə, digəri isə qoşaağızlı baltanı
ifadə edirdi. Maraqlıdır ki, ikinci işarəyə «nəzərlik» ornamentinin bir
variantı ximi Azərbaycan xalçaçılıq sənətində də rast gəlinir. Diqqət edin,
türk damğa nişanları təsnifatında işarəsi də «balta» adlanır. Həmin nişan
qrafem olaraq Göytürk əlifbasında (Yenisey mətnlərində) incə saitli sözlərdə
«u» səsini bildirirdi. Cənubi Qafqazda, Anadoluda, Mərkəzi Asiyada,
Krımda bu damğa işarəsini daşıyan bəzi tayfa və nəsillər «baltalı» adı
ilə fərqləndirilirdilər. Qədim türk damğa təsnifatına əsasən, «çəkic» kimi
tanınan işarənin başqa bir adı isə «balta» olmuşdur. Məsələn, qazaxların
jetiru tayfasına daxil olan jaqabaylı nəslinin rəmzi kimi.
16
Görünür, bu,
damğanın ya ilkin adı olmuş, ya da sonralar ikiağızlı baltaya bənzərliyi
nəzərə alınmışdır. Mərkəzi Asiyada «baltalı» adını daşıyan bəzi nəsillərin
tanınma-fərqləndirmə nişanının bərabərtərəfli «Tenqri açası» (Tenqri
haçası/xaçı) olması da eyni yozuma – ikiağızlı baltaya söykənir. Yeri
gəlmişkən, Azərbaycanda, o cümlədən Qərbi Azərbaycanda, «baltalı»
nəsil/tayfaları da vardır. Borçalıda da «Baytalı» adında qışlaq olmuşdur.
Bundan başqa, Anadoluda dəyirman daşının ortasındakı xaçşəkilli hissəyə
indi də «baltacıq» deyirlər. Əski oğuz simvolizmində isə həmin ümumtürk
rəmzləri ilə yanaşı işarəsi həm ikiağızlı baltanı, həm də eyni mifologemə
söykənən ikibaşlı qartalı simvolizə edirdi. Yəni onun müxtəlif tərəflərə
yönəlmiş başlıqları dünyəvi və dini hakimiyyətlərin bir liderin (xaqan, xan,
şah) əlində cəmləşməsi anlamını ifadə edirdi. Əli Yazıçıoğlunun (XV əsr)
«Təvarixi al-i Səlcuq» əsərindəki təsnifata görə, oğuzların alkaevli tayfası
da bu damğanı daşıyırdı və ona Azərbaycanın xalça naxışları içərisində bu
gün də rast gəlmək mümkündür.
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, bir çox hallarda həm «xan damğası
(baltavar), həm də «quşlu damğa (ikibaşlı qartal) müxtəlif adlar altında
yayılsalar da, əsasən eyni şəkildə təsvir olunurdular. Məsələn:
və s. Volqaboyu bulqarları «baltavar», «eltəbər»
15
K.Menges. Zwei mesopotamische Leimw. Srter., 1955
16 «Тамга (Родовой знак) и Уран (Родовой клич)», http://www.history.kz/ru.php
Damğalar, rəmzlər… mənimsəmələr
- 123 -
titullarından yararlansalar da, Qızıl Ordanın süqutundan sonrakı dönəmlərdə
adı çəkilən damğa işarəsində ilahi baltanın deyil, üçdişli çəngəlin - döyüş
yabasının əlamətlərini görürdülər. Və bu rəmz xalq arasında «baransar» (qoç
başı), «baysanak» (böyük sənək) və ya «xəzər» kimi də adlandırılırdı. Onlar bu
işarənin semantikasında Tanrının gərilmiş yay-oxunu, Xəzər döyüşçülərinin
dəbilqələrindəki təkə buynuzlarını, ayparanı və bunçuk (hökmdar əsası)
başlığını görürdülər.
17
Mütəxəssislərin qənaətinə görə, istənilən damğanın,
o cümlədən baltavar/quşlu damğasının üzüaşağı çevrilmiş təsviri
bir siyasi məna olaraq, onun daşıyıcısı olan tayfanın
(dövlətin, xanlığın, bəyliyin) digərinin hakimiyyəti altına keçməsinin,
yəni vassallığının qrafik göstəricisi kimi qəbul edilirdi. Adətən, şahların
tacqoyma mərasimlərində, rəsmi keçidlərdə vassal bəylərdən (məliklərdən)
biri hökmdarın rəmzi baltasını daşıyırdı. Qeyd edək ki, orta əsrlərdə
regionda əsasən Osmanlı, Azərbaycan və məmlük balta tipləri yayılmışdır.
Dünyanın bir sıra muzeylərində, o cümlədən Milli Azərbaycan Tarixi
Muzeyində onun müxtəlif nümunələri qorunub-saxlanılmaqdadır. Səfəvi
və Osmanlı dövlətlərində atlı döyüşçülər üçün nəzərdə tutulmuş bir və ya
ikiağızlı təbərlər kiçik ölçülü olub atın yəhərindən asılırdı. İkiağızlı baltaları
zərbə zamanı əldə tarazlaşdırmaq çətin olduğu üçün hərb sənətində ondan o
qədər də geniş istifadə olunmurdu. Ağqoyunlu və Səfəvi şahlarının piyada
mühafizə korpusu – təbərçilər isə çiyinlərində uzunsaplı, enliağızlı, başlığı
isə nizə ucluğunu xatırladan baltalar (aybalta) daşıyırdılar. Rəvayətə görə,
Osmanlı ordusunda yeniçəri korpusunun təməlini və adını da sufi təriqəti
olan bektaşilərin başçısı şeyx Timurtaş Dədə qoymuşdur. Bu orduda bektaşi
dərvişlərin müasir terminologiya ilə desək, «ideoloji işçi» qismində xidmət
göstərdikləri barədə xeyli tarixi qaynaqlar vardır.
Osmanlı yeniçəriləri arasında balta kultu ilə bağlı maraqlı bir adət də
mövcud idi: Əgər yeniçəri döyüşçüsü tikilməkdə olan ev görsəydi və baltasını
(sultanın və şeyxin hakimiyyət rəmzini) onun hazır divarından assaydı, bina
sahibi tikintini dərhal dayandırmalı və balta sahibi üçün hədiyyə tədarükünə
başlamalı idi. İnşaat işləri yalnız yeniçəri əsgəri hədiyyəni qəbul etdikdən və
baltasını geri götürdükdən sonra davam etdirilə bilərdi.
18
17 Ф.Г.-Х. Нурутдинов. «Важнейшие символы и гербы родов, городов и губерний булгар», http://
atil.blog.bg
18 Г.Введенский. «Янычары».
изд. Атлант, 2003.
Dostları ilə paylaş: |