Daunlots 83 korr



Yüklə 4,04 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə42/143
tarix19.07.2018
ölçüsü4,04 Mb.
#57074
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   143

140 

 

Un in der andern en örliken Knust 



Met saftigem Schinken, Bron oder Wost! 

Dat jiett dann wier niggen Dost. – 

Des Nomedags geht dat Schwenken an, 

Dann wüppent de Alen un hüpplent de Blan. 

Et danzet jeder noh sinem Geschmacke. 

Un riant et, dann danzent se imme Quacke. 

Hei hählt den Paraplü, un sei 

Schwenket den Klepp bit an de Knei. – 

Giegen Owend werend er mest wat stiewenig. 

Un de Wiwer drümme rümme werent hiewennig. 

Dann hört me wall ens: Du Seiwerick, 

Doch dann niement se wier en un verdriant sick. 

Des Mondags margens met den Vüelen 

Munt de Schütten van den Püelen. 

Vür der Schüttenmisse is jeder op. 

Dernoh geht et taum Vuelscheiten dorop. 

Dat is en Hieffmaut, wann de Bössen knallent 

Un de Brocken van me Vuele fallent! 

Dann spiärrent se de Nasen as junge Hitten, 

Dann bliwet kein Mann imme Zelte sitten. 

Wann et so fiar as noh amme högesten is, 

Dann geht et 1, 2, 3 nummernwis. 

„Hei kiönnt!“ Dann het he sick blos gedreget. 

„Dei saat!“ Dann kiömmet der Kopp gefeget. 

„Halt drop! Dei gung noh Apeschiett!“ 

Pitsch! – Boh! – Hurrah! Der Vuel liett! 

Hurrah! En Tusch! Tä, tätätät! 

Op den Schuldern brengent se de Majestät. – 

Dei Mondagsmargenszug is der beste 

Van allen Zügen amme Schützenfeste. 

Dann sid se alle so halw imme Trohn, 

Un jeder well met in de Riggele gohn. 

Dat is en Juchen un en Singen, 

As wör Fastowend imme Dingen. 

„Als ich an einem Sommertag.“ 

Un wu dat alle heiten mag. – – – 

Wann de Uhre in den Dienstag geht, 

Un de Wiellmaut op me högesten steht, 




141 

 

Dann blöset de Musik noch en Galopp, 



En Tusch – un domet hört et op. 

Dann geht der letzte Zug doraff 

Un liewert den Kiönning un de Fahne aff. 

Op me Marte singent se: 

Ich bete an ...



 ‘

 

Wo manniger kum noch stohen kann. 



Dann: „Muß i denn ...“ Und Schüttenfest, 

Dat is ens wier fürn Johr gewest! 

Des Dienstags sühst de scheiwe Müler, 

Schwor is der Kopp un lieg de Büler, 

„Et“ is strackfurt amme Kreiteren. 

„Hei“ ower spielt den Gescheiteren: 

Geht un verdeit ok noch den Rest 

– In Heringen un Ziepeln – vamme Schüttenfest. 

 

 

D



W

ENDSCHE 



K

IARMETZE


 

 

Ale, nu lot dat wahne Schengen, 



Du wees, ick si nit dervan te brengen. 

Et was nu Mode Johr für Johr, 

Un et werd ok dietmol wier wohr. 

Schmiet dick leiwer int nigge Korsett 

Un schirr dick ümme un gang met. 

De Wendsche Kiarmetze is noch en Fest! 

Un biste ens enmol do gewest: 

Ale, ieck kafere di derviar, 

Du schügges kein Geld un schügges kein Wiar! 

Meinst de, de Olper wörent geck 

Un schmedent de Groschen in den Dreck, 

Wann et in Wengen nit wör nett? 

Ale, ieck siehe di, gang ens met! 

Du glöwes et nit? Dann gang un süh! 

So voll is de Iserbahne nü! 

Sogar op den Püffers sühst de se hangen. 

Un wuviel sid er te Faute gegangen! 

Un wuviel gefohert op Flitzepees 

Un Kariolen, dat de[’]t wees!! 

Ale, nu lot dat Krönen un Schengen, 




142 

 

Et bat dick nix, ieck goh noh Wengen! 



Un nu hör op met Tuffelnschellen, 

Ieck well et di van viaren vertellen! – 

Süh, wann et Koren in Rüters steht 

Un in schönsten Farwen blöht et Hed 

Un de Sunne so nett un hiarwestwarem 

Den letzten Graumet kriet in den Arem, 

Wann der Sommer langsam sick vertüht, 

Un doch de Welt noch so golden süht, 

Wann alle Schüttenfeste te Engen, 

Dann kiönnt de Kiarmetze in Wengen! 

Un, Ale, wei do noch nit gewest, 

Dei lot dat Prohlen, dei kennt kein Fest. 

De Wendschen Wiwer backend Kauken, 

Dat is minsel noch wat tem Schnauken! 

Dat ganze Duarp is enen Duft, 

Kein Miste rü[c]ket meh in der Luft. 

Zimmetkauken schliepent se an, 

Ase Eikendische, so breet un so wahn. 

Rodonkauken, van Rosinen geschwullen, 

Kwetschenkauken un Korinthenstullen. – 

Dann werd gewaschen, gespault un gefrungen, 

Gestiewet, gebügelt für alen un jungen, 

Stiewe Gardinen für de Ruten, 

Dat me de Kiarmetze süht van buten! 

Gewischet, gefeget in allen Ecken, 

Gekälket, gewittelt an Wängen un Decken! 

En örliken Brocken Flesch betalt 

Un de Fierdagsköppzier paratgestalt! 

Un nu kannt kummen, as et mag! 

Kiarmetze is Verhochtidsdag! – 

Des Margens werd et Veih gemolliken 

Un gestrieken, dat et steht ase Wolliken, 

Dat et op der Tierschau kann bestohn, 

Wann et met em Prise sall gerohn. 

De Diers, dei kumment op me Lande et este 

Un gillent für me Menschen et meste. 

Drümme werent se ok beseihn viarop, 

Bestrunzet, betastet van Stert bit Kopp. 




143 

 

Dobi spielt de Musik akkrade nett, 



Dat ok et Veih sin Kiarmetze het. 

Stolz stoht se do: Bunten, Steren un Stiarken, 

Ossen, Bullen, Kalwer un Fiarken, 

Schwore Suen, Schope un Hitten, 

Büntericke un schwarten un witten. 

De allersto[l]zesten schriwent se op 

Un bingent en en Nummer fürn Kopp. – 

Dann fänget dat Festdagsiaten an: 

Kerel wat Kröme! Nu halt dick dran! 

Wat de Musik bi dem Friaten deit, 

Do wer ick min Lebdag nit ut gescheit! 

Vlicht, dat me nit hört dat Schluppern un Matschen, 

Dat Schlewenlecken un Tiahneknatschen, 

Dat wahne Biöken* un Schnuwen und Schnüffeln, 

 

  

*sic



 

Dat Klappern un Klingeln met Metzer un Griffeln. – 

De Musik blöset sick schmachtrige Büker, 

De Gäste in Blaumen, Fahnen un Strücker 

Friatent sick an den besten Happen 

Bücker, do kannst d’ en Luus ope knappen. 

Kerel, do sittes de in den Krömen, 

Dat de kum noch wees te Öhmen! 

En Süppzien wietent se di te stellen, 

Demme kannst de minseel de Ogen nit tellen. 

Höpe Tufelen giet et do, Mensche, 

Tufelen für et ganze Wensche! 

Kniwelen Rindflesch un Flutschen Brohn! 

Soosenkümpe, do kanns de inne stohn! 

Frog wat Olper, den is ’t nix nigge, 

Un dei kennent dei Friaterigge. – 

So as dat Festdagsiaten te Enge, 

Kiömmet der Mart in sin Gedränge. 

Bude an Bude un Stand an Stand. 

Un wat giet et do allerhand: 

Hülten Lieppelen, Harken un Gaffelen, 

Eren Düppen un Isern für Waffelen, 

Paraplüs, Hiemeder un Butzen, 

Wischeldaiker un bunte Kapuzen, 

Mütschen un eren Hümmelzier, 



Yüklə 4,04 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   143




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə