39
hüm hesab edilirdi. Ancaq duzdan istifadə etmirdilər, hətta on-
dan iyrənirdilər.
Məsələn, Sibir sakinləri indinin
özündə belə ənənəvi ola-
raq az duzlanmış balıq və kürünü sevirlər. İbtidai insanlar bu
dada üstünlük verirdilər. Ona görə də bu dövrdə məlum olma-
yan xəstəliklər çox idi. Hal-hazırda bir çox bölgələrdə balıq pa-
razitlərinin yayılması 80%-ə çatır. Görünür ki, qədim dövrlərdə
bununla bağlı olaraq vəziyyət yaxşı deyildi.
Cənubda isə duza ehtiyac daha çoxdur.
Bu cənubda bitki
mənşəli qidaların həcminin çox olması və istifadə edilməsi ilə
bağlıdır. İkincisi, isti iqlimdə orqanizm daha çox duz qəbul et-
məyə məcbur olur. Qədim dövrdə duzu bitkiləri yandırmaqla
onun külündən alırdılar. Bitkini yandırmaqla əldə edilən maddə
sonrakı dövrdə də geniş yayılmışdır. Hal-hazırda qeyd olunan
qida əlavəsi potaş və kalium karbonat adlanır. Potaş təbii qoru-
yucu maddədir və onu almaq mümkün olmadığı
hallarda onu
çox vaxt duzla əvəz edirdilər.
İnsanın əkinçiliyə keçməsi ilə əlaqədar qədim mənbələr və
duz əvəzediciləri kifayət deyildir. İnsanlar ehtiyacları üçün duz
tapmaq, onu əldə etmək yollarını axtarmağa məcbur olurdular.
Ot yeyən ev heyvanları duz olmadan yaşaya bilməzdilər. Buna
görə də duzun çox çıxarılması insanlar üçün zəruri idi. Neolit
inqilabı insanın duzsuz mövcudluğunun sonu demək idi. Nəti-
cədə insan duza olan tələbatını təmin etmək üçün yollar axtarıb
tapmağa məcbur oldu.
Dostları ilə paylaş: