150
detektiv barəsində danışdıqlarının hamısını ona söylədi.
Bu balaca adamın heç kimi aldada bilməyəcək tərzdə sifətindəki saxta
təvazökarlıq ifadəsi ilə sinəsini irəli qabartması Ketrinə çox məzəli
göründü.
- Madmazel, mən sizə bir sualı verməyi unutmuşam, - o,
gözlənilmədən söylədi. - Siz o yazıq ledinin kupesində olarkən öz
portsiqarınızı orada qoymamışdınız ki?
Puaro cibindən tutqun göy rəngli qapağı olan, üzərində qızılı rənglə
“K” inisialı həkk olunan portsiqarı çıxartdı.
- Xeyr, bu mənim deyil.
- Ah, min dəfə üzr istəyirəm. Yəqin ki, bu, madamın xüsusi əşyasıdır.
“K”, əlbəttə, Ketterinq deməkdir. Maraqlıdır, amma biz onun
çamadanında başqa portsiqar da tapdıq. İkisi onun nəyinə gərək imiş?
- O, birdən üzünü Derekə tutdu. - Bilmirsiniz, bu portsiqar sizin
arvadınızamı aiddir?
- B-bilmirəm, - o, dili topuq vura-vura söylədi. - Məncə, onundur.
- Bəlkə bu sizin portsiqardır?
Puaro adi halda olduğundan da sadə görünürdü.
- Əlbəttə ki, xeyr. Əgər bu, mənim portsiqarım
olsaydı, onda arvadımda nə gəzirdi?
-
Ola bilər ki, siz missis Ketterinqin kupesinə girərkən bunu
salmısınız, - Puaro sadəlövhlüklə
bildirdi.
- Mən ora girməmişəm. Bunu polisə min dəfə
söyləmişəm.
- Ah, təkrarən üzr istəyirəm, - Puaro müqəssircəsinə söylədi. - Sadəcə,
madmazel sizi arvadınızın kupesinə girərkən gördüyünü demişdi.
Və o, qəsdən susdu.
downloaded from KitabYurdu.org
151
Ketrin Derekə baxdı. Derekin rəngi qaçdı. Amma bəlkə də ona belə
gəldi?
Derek güldüyü zaman onun gülüşü qıza tamamilə təbii göründü.
- Siz yanılırsınız, miss Qrey. Polis idarəsində bildirdilər ki, mənim
kupem arvadımın kupesi ilə yanaşı imiş, baxmayaraq ki, o vaxtacan
mən bunu heç ehtimal da etmirdim. Yəqin ki, siz məni öz kupemə
girərkən görmüsünüz. - O, Van Aidinlə Naytonun yaxınlaşdığını
görərək cəld ayağa durdu. - Sizi tərk etməli olacağam, - o dedi. - Mən
heç bir pulun xətrinə qayınatamla eyni yerdə durmağa dözə bilmərəm.
Van Aidin Ketrinlə ürəkdən salamlaşdı, lakin onun əhvalının pis
olduğu əməlli-başlı hiss olunurdu:
- Görürəm, tennis oyununa baxmağı sevirsinizmiş, müsyö Puaro? - o
soruşdu.
- Bəli, bu mənə həzz verir, - Puaro dostyana
cavab verdi.
-Yaxşı ki, siz Fransadasınız. Bizim Ştatlarda qaydalar daha ciddidir,
bizim xəmirimiz başqa cür yoğrulub. Bizdə iş həzzdən daha üstündür.
Puaro incimədi. O, ədəblə gülümsədi və milyonçuya dedi:
- Əsəbiləşməyin, xahiş edirəm. Hər kəsin öz
metodu var. Fransada iş ilə həzzi birləşdirməkdən ötrü bizim ürəyimiz
gedir.
O, Ketrinlə Naytona baxdı. Onların başı tamamilə öz söhbətlərinə
qarışmışdı.
Puaro razı halda başını tərpətdi, sonra səsini alçaldaraq üzünü
milyonçuya tutdu:
-
Mən bura ancaq həzz xətrinə gəlməmişəm,
müsyö Van Aidin. Baxın, düz bizim qənşərimizdə saqqallı, ucaboy bir
kişi əyləşib.
downloaded from KitabYurdu.org
152
- Hə, nə olsun ki?
- Bu, müsyö Papapolousdur.
- Yunan?
-
Yunan da demək olar. Dünyada çox məşhur
olan bir antikvardır. Onun Parisdə kiçik mağazası var, lakin polis onun
daha başqa bir işlə məşğul olduğuna şübhə etmir.
- Nə ilə?
- O, oğurluq mallar alır, əsasən də daş-qaşlar. Demək olar ki, onun
nəsə etməyə ehtiyacı yoxdur, ancaq daş-qaşları yenidən təp-təzə
görünənə kimi cilalamaq, vəssalam. O, Avropanın yüksək səviyyəli
şəxsləri ilə iş görür.
Van Aidin Puaroya daha böyük maraqla baxdı.
- Bəs sonra? - o, yeni səs tonu ilə səbirsizliklə
söylədi.
- Mən, Erkül Puaro, - o, sinəsinə dramatik şəkildə bir zərbə ilişdirərək
dedi,
-
öz-özümdən
soruşuram: niyə müsyö Papapolous
gözlənilmədən Nitsaya gəlib?
Van Aidin sanki birdən-birə canlandı. O, indicə bu balaca adamın adi
rüsvayçılıq olduğuna dair
öz-özlüyündə qərar verərək Puaro barədə ümidsizliyə qapılmışdı. İndi
isə o, ilkin fikirlərinə geri qayıdırdı. Van Aidin detektivə baxdı:
- Mən sizdən üzr istəyirəm, müsyö Puaro, - o, birbaşa elan etdi.
Puaro etinasızlıqla işarə edərək sanki bütün üzrxahlığı qəbul etdiyini
bildirdi.
-Ah, bunların hamısı boş şeylərdir. Yaxşı olar ki, mənə qulaq asasınız,
müsyö Van Aidin. Sizə bir təzə xəbərim var.
Milyonçu sual dolu nəzərlərlə ona baxdı. Puaro başını tərpətdi:
- Bəli, bəli, bu sizin üçün maraqlı olacaq. Bildiyiniz kimi, qraf de la
downloaded from KitabYurdu.org
153
Roş ilk gündən bəri
nəzarət altına alınıb. Onun villasında axtarış aparıblar.
- Nə olsun ki?! Bir şey tapıblarımı? Zənnimcə, xeyr.
Puaro yüngül təzim göstərdi:
- Sizin təxmininiz həqiqətdən uzaq deyil, müsyö Van Aidin. Onlar
şübhəli heç nə tapmayıblar. Və bu da çox təbiidir. Qraf de la Roş, necə
deyərlər, dünən anadan olmayıb. O, hiyləgərdir, həm də ki, onun çox
zəngin təcrübəsi var...
- Davam edin, - Van Aidin dözə bilmirdi.
- Əlbəttə. Ola bilsin ki, qrafın onu etibardan salacaq heç nəyi yoxdur.
Amma biz başqa ehtimalları silib ata bilmərik. Əgər onun gizləməli
nəyisə varsa, onda o harada ola bilər? Evdə
deyil - polis oranı bir-bir yoxlayıb, üstündə də deyil - axı o bilir ki,
polis istənilən an onu həbs edə bilər. Bircə qalır onun maşını. Dediyim
kimi, qraf nəzarətdə idi. Magistratdakı söhbətin ertəsi günü qraf
Monte-Karloya gedib. Oradan isə Mentona yol alıb. Onun maşını çox
güclü imiş və onu izləyənlərdən qurtula bilib. Və on beş dəqiqə bizim
görmə sahəmizdən yox olub.
- Və bu müddət ərzində də o, yolun kənarına nəsə atıb? - Van Aidin
maraqlandı.
- Xeyr! Yolun kənarına deyil. Ce nest pas pratique. Amma davamına
qulaq asın. Mən müsyö Karrejden bir şey xahiş etdim və o da mənim
xahişimi ədəblə yerinə yetirdi. Bu yerlərdə poçtların hər birində qrafı
üzdən
tanıyan bir adam var. Nəyisə gizləməyin ən yaxşı üsulu həmin əşyanı
poçtla göndərməkdir.
- Sonra? - milyonçu hövsələsiz halda soruşdu.
- Yaxşı. Voila44! - Puaro dramatik hərəkətlə cibindən qəhvəyi rəngdə
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |