ƏLİ İldirimoğlu daş yağan gün Redaktor: Nadir Məmmədli
Yüklə 10,49 Kb. Pdf görüntüsü
|
146 Ə li İld ırı m oğ lu nəyin fərqinə varmadan fit verib ucsuzbucaqsız rus çöllərində sürətlə irəliləyirdi. Dəmir relslərin üzərində diyirlənən təkərlərin səsindən başqa heç nə eşidilmir di. Eduard Çeburdanidze ilə Andranik Vazgenoviç həmin qanlıqadalı illərdə baş verən faciələri xatırla yırmış kimi sükuta dalmışdılar. Yarım litrlik konyak butulkası da son damlasına qədər içilib boşaldıldığı na görə, sanki lazımsız şüşə kimi nə vaxt kupenin ba laca pəncərəsindən çölə atılıb cilikcilik olacağı anı gözləyirdi. Andranikin xumarlanmış gözləri teztez yumu lubaçılırdı və hiss olunurdu ki, yatmaq istəyir. Edu ard Çeburdanidze qəddini düzəldib ayağa qalxdı və yuxarıdakı çamadanı açıb səliqə ilə qəzet kağızına bükdüyü bir şüşə konyakı çıxardıb ortalığa qoydu. Çamadanı örtmək istəyəndə içərisindəki kağızku ğuzlarla dolu olan göy qovluq diqqətini cəlb etdi. Qovluqdakı kağızlarını ötəri vərəqləyəndə gözü bəzi qeydlərə sataşdı. O, çamadanı örtüb kupe yoldaşını dümsükləyərək ayıltdı. Andranik özünü cəmləşdirib qəddini düzəltdi və: – Ara, Eduard, dediklərin bəsdir, qoy yataq. – Tənbəltənbəl azaylandı. Eduard Çeburdanidze: – Sizin üçün təzə konyak çıxartmışam, gərək içək, – dedi. Andranik konyak sözünü eşidən kimi dirçəldi və şən əhvaliruhiyyə ilə yaxasını düzəldib, qızarmış gözlərini konyak dolu şüşəyə zillədi. Eduard Çebur danidze butulkanı açaaça: – Çamadanımdakı qovluğa baxanda yadıma nə düşsə yaxşıdır? – Özözünə sual verdi və allanmış sifətində kinayə dolaşdı: – Hələ bu harasıdır? Kremlin 147 Daş y ağan gün zirvəsində əyləşmiş ədalət keşikçilərindən biri olan Anastas Mikoyan deyir ki, Andranik dinindən, mil lə tindən asılı olmayaraq, insanlara humanist münasibət göstərmişdi. General imkansızlara, məzlumlara, dinc sakinlərə qibtə doğuracaq qayğı bəsləmişdir. Azərbay canda iki rayona adı qoyulmuş, neçə yerdə büstü ucaldılmış Stepan Şaumyan qeyd edir ki, “Andranik əfsanəvi xalq qəhrəmanı adını qazanıb”. Azərbaycan torpağında pərvazlanan marşal Baqramyan onu əsl xalq qəhrəmanı adlandırır. Onların dediklərini xatır layanda, andraniklərin süngüsündə çapalayan körpə uşaqların məşum çığırtıları, nişanlı qızların, ağbirçək anaların, ərsiz gəlinlərin fəryadı gəlib gözlərimin önün də dayanır və özümdən asılı olmayaraq, yer üzü nün əşrəfi dediyimiz insan xislətinə, daşıdığım in san adına nifrət eləyirəm. Mikoyanların, şaumyanla rın, baqramyanların həqiqətdən uzaq olan qatı millətçi ibarələri, qətlə yetirilən minlərlə günahsız insanların ruhunu təhqir etməkdən başqa bir şey deyil. Siz də bilərəkdən və ya bilməyərəkdən qatilə allıgüllü çiçək dən qəhrəman donu biçib, onun şərəfinə badə qaldır maq istəyirsiniz. Eduard Çeburdanidze bu sözləri dedikcə müsahi bi xəcalət çəkirmiş kimi başını aşağı salıb, oturduğu yerdə büzüşür, kiçilir və özözünə düşünürdü: “Pah, guya ki, xristiandır! Öz dinimizdəndir! Əbləhin bu dərəcədə türkpərəst olduğunu bilsəydim, onunla kəl mə kəsib danışmazdım”. Andranik düşdüyü gülünc vəziyyətdən çıxmaq üçün nə etmək barədə fikirləşirdi. Əlacı olsaydı, qata rın sürətini yüz dəfə artırıb, bir göz qırpımında mən zilbaşına çatardı və Eduarda tüpürüb ondan biryol luq yaxa qurtarardı. Həm də xəyalından keçirdi ki, ilk 148 Ə li İld ırı m oğ lu adı olan Xaçaturu dəyişdirib Andranik qoymasında gorbagor olmuş atam necə də səhv edib. Eduardın heç nədən çəkinmədən, onun üzünə de diyi açıqsaçıq sözlər Andraniki çaşdırmışdı. Andra nikin qəlbində adını daşıdığı qəhrəmana qarşı get dikcə ikrah hissi yaranırdı. Lakin bu ötəri hisslər Ermə nistan tərəfdən əsən millətçilik küləyinə qərq olur və yenə də öz əqidəsində qalıb, pişik kimi kürə yini yerə vurmaq istəmirdi. Eduard ona mane olma saydı, saxta erməni tarixçilərinin uydurduğu kimi, hu manistliyi, insanpərvərliyi, qəhrəmanlığı erməni daş naklarının qəlbində heykəlləşmiş Andranik Ozan yanın şərəfinə yenə də badə qaldırıb, bayraq ucaldar dı. Andranik Vazgenoviç başını qaldırıb Eduardın üzünə baxdı və nə isə demək istədi. Eduard isə əlinin hərəkəti ilə ona imkan vermədi: – Biriki sözüm də var. İcazə ver, onu da deyim, sonra növbə sizindir, mənim din qardaşım. – O, bu sözü kinayə ilə dedi və sola çevrilərək: – Xahiş edirəm, pəncərədən çölə baxın. Yerdən ruzi çıxartmaq üçün traktorlar torpağın altını üstünə çevirir. Ucsuzbucaqsız düzlərdə cərgələnən elektrik dirəkləri ilə şəhər və kəndlərə nur paylanır. Əyləşdi yimiz qatar canlı məxluq kimi tövşüyətövşüyə bizi mənzilbaşına çatdırmağa tələsir... Dərindərin dərya larda üzən gəmilər, səmanın ənginliklərində uçan təyyarələr, rahat yollarda şütüyən avtomaşınlar, daha nələr, nələr... Bütün bunları icad eləyib yaradanları yer adlı məkanın əfsanəvi, yenilməz qəhrəmanları he sab edirəm. Məlum məsələdir ki, heyvanların başına bıçaq çəkənlərə qəssab, insanları qətlə yetirənlərə cəl lad deyirik. Qulağını aç, yaxşıyaxşı eşit. Dinindən, dilindən, milliyyətindən asılı olmayaraq, Tanrının 149 Daş y ağan gün xəlq etdiyi bəndələrə göz yaşları yox, sevinc bəxş etməyi özünə şərəf bilənlər tarixin qızıl səhifələrində əbədiləşir, bütün məxluqatın qəlbində heykəlləşirlər. Fitnəfəsad törədənlərin yalnız bir mükafatı var – o da nifrət və lənətdir! Eduard Çeburdanidze amansız bir qəzəblə bunları deyib tarıma çəkilmiş əsəblərini sakitləşdirmək üçün heç bir sağlıq demədən əlindəki qədəhi başına çəkdi və: – Mənim hörmətli din qardaşım, sizin Andranik, Hamazas, Nijdeh, Dro, Mikoyan, Şaumyan kimi “ağıl lılarınız” artıq öz millətinə belə bir bədnam “mükafa tı” qazandırıblar. İndi sizdən soruşuram, deyin gö rüm, “Qabusnamə” əsərini oxumusunuzmu? – Xeyr. Belə bir kitabın adını ilk dəfədir eşidirəm, – Andranik cavab verdi. – “Qabusnamə” on birinci əsrdə yazılıb. Və fars nəsrinin qiymətli nümunələrindən biri sayılan nadir əsərdir. Orada ermənilər barədə deyilənləri açıb da nışmağa dilim gəlmir. Desəm, özünüzü qatardan atarsınız. Ermənilər barədə belə bir qanqaraldıcı fik rin formalaşmasının günahkarı kimdir?! Xəstə təfək kürlü erməni ziyalılarının qatı millətçilik xisləti. Er mə ni xalqı həmişə öz başıbəlalı başbilənlərinin əzabını çəkib və bundan sonra da çəkəcək. Siz isə bəşər övla dına xas olmayan xilqətinizlə fəxr edirsiniz. Mən buna milli faciə, milli bədbəxtçilik kimi baxıram. – “Qabusnamə”dinədi, orada ermənilər barədə nə yazılıb? – Andranik dərin bir maraqla soruşdu. – Sizin barədə yaxşıdan başqa nə desən. – Məsələn. – Siz məni məcbur etməyin, çünki verəcəyim ca vab çətin ki, kupe yoldaşımda nikbinlik yaratsın, – Eduard Çeburdanidze daha da qəzəbləndi. Yüklə 10,49 Kb. Dostları ilə paylaş:
|