167
qabiliyyətlərini ideallaşdırmaqla bağlı olan liberal üslub ərköyünlüyə, eqoistli-
yə, məsuliyyətsizliyə gətirib çıxarır. O öz müstəsnalığı və qüsursuzluğunda ina-
mın formalaşmasına, ətrafdakılara qarşı münasibətdə təkəbbür və lovğalığa im-
kan yaradır. Bu kimi tərbiyənin doğurduğu iddialılıq və hövsələsizlik bəzən be-
lə uşaqların kollektivdə yaşıdları tərəfindən qəbul edilməməsinə səbəb olur.
Valideynlər və övladlar arasındakı münasibətər bəzən mürəkkəb xarakter
daşıyır, belə ki, uşaqların öz dünyagörüşü olur. Mütəxəssislər hesab edirlər
ki, övladların özünütəsdiqi, onların “məninin” təşəkkülü böyüklərin qiymət-
ləndirməsinin təsiri altında uşaqlıqdan formalaşsa da, dünyada valideynlərlə
uşaqlar arasında tam açıqlığın olması qədər nadir heç nə olmur. Hər bir
uşaq, onu mühitin psixoloji təsirlərindən qismən azad edən, ona xas dünya-
görüşü, baxışları, münasibətləri, mənəvi tələbləri, qiymətləndirmələri, şəxsi
qənaətləri ilə potensial şəxsiyyətdir. Tərbiyənin xeyirxah məqsədləri və on-
ların həyata keçirilməsinin qeyri-məhsuldar praktikası arasında olan uyğun-
suzluqdan xilas olmaq üçün müntəzəm özünənəzarəti və tərbiyə prosesinin
şüurlu monitorinqini həyata keçirmək lazımdır.
Bütün dövrlərin və xalqların müdriklərinin məsləhətlərini nəzərə alaraq,
gələcək peşəsindən asılı olmayaraq, üşaqları erkən uşaqlıqdan aşağıdakılara
öyrətmək lazımdır:
nəcibliyə və kamilləşməyə can atmaq, yaxşı və ədalətli olmaq;
elmi biliklərə yiyələnməyə can atmaq;
böyüklərlə və müdriklərlə məsləhətləşmək;
öz ləyaqətli cəhətlərini göstərmək lazım olan vaxt utancaqlıq etmə-
mək;
istənilən faydanın əsasının bilikdə, təhsildə və mənəviyyatda oldu-
ğunu yadda
saxlamaq;
öz bədəninin tənbəlliyini dəf etməyi öyrənmək;
gözəl və aydın danışmağı öyrənmək;
başqasının əməyini və hüququnu
qiymətləndirmək;
ümidini və inamını itirməmək;
yadda
saxlamaq ki, dünya daim dəyişir;
kənar adamların yanında heç kimə heç nə məsləhət görməmək;
axmaqların mübahisəsini sükutla kəsmək.
Ən yaxşı ailə ənənələrinin mədəni irsinin qorunması və inkişaf etdirilmə-
si valideynlərin məsuliyyətli vəzifəsidir. Öz valideynlik borcunu, “babalara
və nənələrə” hörmət və qayğını ifadə edərək, onlara minnətdarlıq hissi gös-
tərərək, beləliklə, yüksək ailə mədəniyyətinin varisliyini saxlayaraq, ata və
ana öz uşaqlarını şəxsi nümunəsi ilə tərbiyə etməlidir. Fales xüsusi olaraq
qeyd edirdi: “Yadda saxlayın ki, siz öz valideynlərinizlə necə davranırsınız-