801
bir-birinə baxdığı zaman kimin vəziyyəti öz nəzarəti altında saxlamaq,
özünün və başqasının statusunu müəyyənləşdirmək niyyətində olması
ilə bağlı olaraq, güc mübarizəsinin bir elementi həmişə iştirak edir.
Hətta qarşılıqlı anlaşmanın və identikliyinin bərabərhüquqlu
olmayan formalarına belə bu bərabərhüquqlu olmayan vəziyyətlə
razılaşan iki tərəf qoşulmuşdu. Bu, yalnız təcrid olunmuş subyekt
tərəfindən özünü və başqaları daxilən görmə deyil, qarşılıqlı
münasibət məsələsidir. Biz başqaları tərəfindən etiraf olunmadan
bizim tərəfimizdən arzu olunan identikliyə malik ola bilmərik. Məhz
buna görə də, biz başqa hər bir kəsin bizim barəmizdə nə
düşündüyündən asılıyıq və elə buna görə də, mübarizə qaçılmazdır.
Lakin biz belə hesab edə bilərik ki, bu, mədəniyyətin və mübarizənin
sayəsində deyil, təbiətin sayəsində baş verir.
Sosial identiklik barədə bu fikirlər nəzəriyyə və praktika
arasındakı əlaqəni ifadə edir, o mənada ki, onlar bərabərhüquqlu
olmayan sosial münasibətləri başa düşməyin və prinsipcə, yenidən
müəyyənləşdirilməsinə səy etməyin necə mümkün olduğunu göstərir.
Bununla da, nəzəriyyə siyasi əməl üçün impuls verir və onu
qanuniləşdirir.
Oxşar ideyalar ümumən bəyənilmədiklərini hiss edən qrupların
əlində bir silah oldu. Bu, ikinci dünya müharibəsindən sonrakı dövrdə
antikolonial mübarizənin iştirakçılarına məsələn, Frans Fanon, (Frantz
(Ömər) Fanon, 1925-1961) və onun ardıcıllarına aiddir. Bu, həmçinin,
ikinci dünya müharibəsindən sonra yaranan qadın azadlıq hərəkatına
və onun Simona de Bovuar kimi görkəmli nümayəndəsinə də tətbiq
oluna bilər.
Simona de Bovuar (Simone de Beauvoir, 1908-1986) Fransada
ənənəvi burjua mühitində boya-başa çatmışdı, burada qadınlar
müharibədən sonra ilk dəfə səsvermə hüququnu əldə etdikləri zaman
de Bovuarın təxminən 40 yaşı vardı. Eyni zamanda, o, Sartrla yanaşı
radikal ekzistensialist hərəkatın ilk üzvlərindən biri oldu. Onu
xüsusən, qadınların bir xüsusi qrup olaraq tutduqları bərabərhüquqlu
olmayan sosial vəziyyəti narahat edirdi. Kişilərə münasibətdə qadınlar
onlardan fərqli, başqaları kimi müəyyənləşirdi. Məhz kişi "nöqteyi-
nəzəri həm kişiləri, həm də qadınları ("ikinci cins" olaraq)
müəyyənləşdirirdi. Kişi özünüdərki və başqalarının kişiyə xas bir
tərzdə anlamı, yəni bəşəriyyətin "ikinci yarısı" kimi anlamı üstünlük
təşkil edirdi. Bütövlükdə, qadınlar insan nəslinin ikinci dərəcəli hissəsi
kimi müəyyənləşdirilirdi və onlar özləri və kişilər haqqındakı bu
təsəvvürü sadəcə olaraq mənimsəyirdilər. Bunun nəticəsi isə o idi ki,
qadınlar həqiqi identikliyə malik deyildilər.
802
Bu, sosial müəyyənlik təbiətdən verilən olaraq başa düşülürdü
və qanuniləşdirilirdi. De Bovuara oxşar ekzistensialistlər üçün o,
insanın müstəsna dərəcədə ciddi alçaldılması idi, belə ki, onlar üçün
insanlar hər şeydən öncə, azadlıqları ilə, yəni kim olmalı olduğunu
şəxsən, həll etmək azadlıqları ilə müəyyənləşirlər. Kişilərlə
müqayisədə qadınlar bir qrup olaraq, öz həyat formalarının fərdi
seçimində əhəmiyyətli dərəcədə az azadlığa malik idilər. Amma belə
bir azadlıq ekzistensialistlər tərəfindən insani mövcudluğun əsas
xüsusiyyəti və başlıca dəyəri kimi nəzərdən keçirilmişdir. Qadınlar
"ikinci cins" kimi müəyyənləşdirilirdilər ki, bu da, dəyişməz və təbiət
tərəfindən verilmiş hesab olunmuşdur.
Bu modelin yenidən müəyyənləşdirilməsi üçün öncə göstərmək
lazım idi ki, qadınlara şamil etdirilən rol təbiətin deyil, sosial
müəyyənləşdirilmənin nəticəsidir. Sonra nəzəri və praktik səylərin
köməyi ilə hər iki tərəfi, həm kişiləri, həm də qadınları özlərini və
başqaları yeni və daha çox eyni hüquqlu anlama gətirib çıxarmaq qarşıda
durudu. Bundan çıxış edərək, de Bovuar öz həyati layihəsini həm
praktika, həm də nəzəriyyə, fəlsəfə və ədəbiyyat sferalarında qurdu.
Onun həyatının məzmunu onun mövqeyini əsaslandıran və izah
edən kitabların, fəlsəfi esselərin və başqa publikasiyaların yaradılması
oldu. Bir intellektual olaraq, o, aktiv siyasi fəaliyyətlə məşğul oldu,
xüsusən də, mədəniyyət sahəsində. Tanınma (etiraf edilmə) və identiklik
uğrunda mübarizə bu sahədə geniş vüsət almışdı. Amma o, həmçinin də,
uşağın doğulması və arzu olunmayan hamiləlikdən xilas olma
məsələsinin qadınların özlərinin həll etmə hüququ və buna oxşar bir çox
konkret məsələlərin həll olunması uğrunda mübarizədə iştirak etmişdir.
Burada başlıca cəhət qadının abort hüququnu müdafiə etmək idi.
Bioloji amillərin insan həyatına təzyiqi bizim azadlığımızın
ilkinliyi barədə ekzistensialist anlamla bir çox konfliktlərə gətirib
çıxarır. De Bovuar öz həyat yoldaşı Sartrla birgə "təbiətin bu
təzyiqini" şəxsən, minimuma endirməyə üstünlük verdi, o, uşaqlara
malik olmaqdan imtina etdi.
Bir çox münasibətlərdə Bovuarın məqsədi bərabərlik idi.
Kişilər və qadınlar bir-birlərini qarşılıqlı olaraq, bərabərhüquqlu kimi
tanımalıdırlar. Bu, o demək deyildir ki, onlar arasında fərqlər
olmamalıdır və onların həyati layihələri eyni olmalıdır. Amma
qadınların ikinci dərəcəli cins kimi ümumən qəbul edilmiş şərhi
aradan qaldırılmalıdır.
Qadın rollarının və identikliklərinin yeni şərhinin, amma başqa
üsulu da mövcuddur. Təsdiq etmək olar ki, söhbət qarşılıqlı anlaşma
barədə getdiyi zaman, bərabərlik uğrunda mübarizə aparmaq mümkün
deyildir və arzu olunan deyildir. Təsdiq etmək olar ki, kişilər və