803
qadınlar müxtəlifdirlər və onlar özlərini və başqalarını müxtəlif cür
başa düşürlər və deməli ki, belə bir şeyə inanmaq illüziya olardı ki,
guya onlar istənilən situasiyada bir-birlərini bərabər olaraq
tanıyacaqlar. Onlar bir-birlərini bərabərhüquqlu, amma bununla belə,
fundamental olaraq fərqli tanıya bilərlər. Həm kişilər, həm də
qadınlar bir-birlərinə nisbətən "başqalarıdırlar". Məhz belədir və belə
də olmalıdır.
Amma bu gərginliklə dolu olan, tam qarşılıqlı anlaşma
olmadan baş verən etiraf qadınlara münasibətdə ənənəvi olaraq, baş
vermişlərin inkar edilməsinə və sıxışdırılmasına aparıb çıxara bilər.
Belə bir vəziyyət təshih edilməlidir, amma məqsəd tam qarşılıqlı
anlaşma və bərabərlik ola bilməz və olmamalıdır. Hüquqi olaraq,
maddi və sosial bərabərhüquqluluq olmalıdır. Amma söhbət bizim
identikliyiyə, qarşılıqlı anlaşmaya, özümüzü və başqasını tanımaya
münasibətdə bərabərlikdən getdiyi zaman anlamaq vacibdir ki, onun
tamamilə və bütövlükdə reallaşmasına nail olmaq olmaz.
Bu mövqeni feminist Lüsi İrigerey (Luce Irigaray, 1932)
işləyib hazırlayır. Dilin fəlsəfəsinə və psixoanalizə istinad edərək, o,
təsdiq edir ki, kişilər və qadınlar zəruri olaraq müxtəlifdirlər və
onların bazis fərqlərinin, onların "oxşar olmadıqlarının" (otherness)
tanınmasına nail olmaya çalışmaq daha yaxşı və daha zəruri olardı.
İrigerey adamları bir insani növ kimi, nəzərdən keçirməyə
istinad edən bərabərliyə yönələn baxışı faydalı hesab etmir. Bir deyil,
iki insani növ - qadınlar və kişilər mövcuddur. Biz bu faktı tanımalı,
etiraf etməli və onunla razılaşmalıyıq. Bu mövqedə dayanaraq o,
cinslər haqqında bir çox mühakimələri, o cümlədən də, de Bovuara
məxsus olan mühakimələri tənqid edir. Əgər de Bovuar bərabərliyin
feministidirsə (equality-feminist), onda İrigerey fərqin feministidir
(difference-feminist).
Fərq həm fiziki, həm də psixoloji fərqlərin necə şərh olunmalı
olmasından ibarətdir. Onlar insani identiklik üçün, bizim dəyər
konsepsiyalarımız və zəkaya və ədalətə dair nöqteyi-nəzərlərimiz
üçün nə qədər mühümdür, əhəmiyyətlidir və ya əhəmiyyətli deyildir?
Feminizmin bu iki növü arasında fikir ayrılığının məğzi elə bundadır.
Başqasını yalnız fərqli olaraq deyil, hətta fundamental olaraq,
fərqli kimi tanınma müasir (postmodernist!) diskussiyalarda tədricən
mərkəzi mövzuya çevrilmişdir. Biz yalnız cinslərə münasibətdə deyil,
həmçinin də, etnoslara və ümumiyyətlə, mədəniyyətlərə münasibətdə
fərqlərin sosial-tənqidi müdafiəsinə gəlib yetişmişik. İndi biz "etiraf
siyasətini" dəstəkləyirik, bu "etiraf siyasətinə" uyğun olaraq, müxtəlif
qruplar fərqlərin müdafiə olunması zamanı etirafın məhz bu formasını
tələb edirlər, ona görə ki, onlar dominant qrupa və ya qruplara oxşar
804
olmaq istəmirlər
461
. Şimali Amerikada homoseksualistlər də daxil
olmaqla azlıqların mədəniyyətləri ilə bağlı diskussiyaların canlanması
baş verir. Bəzi feminist dairələrdə "fərqin feminizmi" barədə
mübahisələr qızışmaqdadır. Bu mövqelərdən nəzərdən keçirilən de
Bovuar ənənəvi konformist kimi görünə bilər. Modernizmin
monomədəniyyəti hücuma məruz qalır və ön plana postmodernist
mədəni plyuralizm çıxır!
Amma "son müasir" cəmiyyətdə praktik olaraq, istənilən
məsələ ilə, o cümlədən, yuxarıda söylənilən məsələ ilə bağlı bir deyil,
bir çox fikirlər mövcuddur. Belə ki, insan həyatının bioloji və genetik
ölçüsü tədricən müzakirə mərkəzlərindən birinə çevrilir (Darvin
barədə fəslə (Fəsil 23) nəzər salın). Bundan başqa, psixologiyanın,
sosial və humanitar elmlərin daxilində bir çox müxtəlif istiqamətlər və
fənnlər mövcuddur ki, onların da insan haqqında deməyə sözü vardır.
Əgər filosof təsdiq etmək istəyirsə ki, insanların əslində, nə olduğunu
başa düşmüşdür və bu zaman ya ümumi ekzistensial azadlığın (de
Bovuar), ya cinslər arasında fundamental fərqlərin (İrigerey) prinsipial
vacib olduğunu göstərirsə, onda o, bizim nə üçün məhz belə
olduğumuzu izah etməyə səy edərək, aşkarana bir tərzdə çətin
vəzifədən yapışmış olur. Amma hətta əgər belə bir filosof da öz
nöqteyi-nəzərini sübut edə bilmirsə və ya inandırıcı üsulla, birmənalı
bir tərzdə əsaslandıra bilmirsə, o, hər halda, maraqlı alternativ
perspektivləri təklif edə və mümkündür ki, rəqabət aparan istiqamətlər
və nəzəriyyələr ilə müqayisədə daha samballı dəlilləri təsvir edə bilər.
Bunu həmişə etmək olar. Və biz bunu etməliyik, belə ki, biz insanlar
cəmiyyət və insan həyatı haqqında müxtəlif fikirlərə malik olmalıyıq.
Bunun ardınca qeyd edək ki, biz digər məlum mövqelərlə müqayisədə
daha zəkavi olan (və ya daha az dərəcədə qeyri-zəkavi olan) fikirləri
tapmağa səy etməliyik. Bu aspektdə de Bovuar və İrigerey bizim
fikrimizi daimi olaraq oyadacaqlar. Elə buna görə də, biz onlar
tərəfindən deyilənləri öyrənməliyik.
İdentiklik - fərdi və kollektiv bizim cəmiyyətin mərkəzi
mövzusuna çevrilmişdir. Özünü bərpa etməyə daha qabil olmayan
yalnız təbiət deyildir. Sosial və ekzistensial mənalar da defisit oldular.
Hətta real siyasət (Realpolitik) adlandırılanın barəsində belə yalnız
qüvvənin və ya pulun terminləri ilə deyil, həm də identikliyinin
terminləri ilə danışırlar. Biz yeni dinə və yeni millətçiliyə gəlib
çıxmışıq. Elə buna görə də, identiklik barədə məsələ çox mürəkkəbdir.
461
Bax: Ch. Taylor. Multiculturalism and "The Politics of Recognition". Ed.
by A. Gutmann with commentaries by A. Gutmann, S. Rockefeller, M. Walzer
and S. Wolf. - New Jersey, 1992.