yaxınlığı boz torpaqların humusunun səciyyəvi
xüsusiyyətidir.
Boz torpaqlar üstdən karbonatlıdır, lakin profilin
aşağı hissəsində karbonatların miqdarı daha çoxdur.
Udulmuş kationlar arasında kalsiumun miqdarı xeyli
yüksəkdir. Torpağın reaksiyası zəif qələvidir (7,5-8,5).
Nisbətən yaxşı rütubətlənən yüksək dağ
ətəklərində tünd boz torpaqlar əmələ gəlir. Bu torpaqlar
humusun miqdarının yüksək (4%-ə qədər və daha çox) və
A qatında karbonatların olmaması ilə fərqlənir.
Boz torpaqların profili bir-birini əks istiqamətlərdə,
qarşılıqlı surətdə əvəz edən kimyəvi birləşmələrin şaquli
miqrasiya proseslərinin birgə təsiri altında əmələ gəlir.
Yazda suyun aşağı axını əmələ gəlir, karbonatlar yüksək
enerji ilə yuyulur və görünür, profilin yuxarı hissəsindən
bir qədər narındispersli hissəciklər də həmçinin yuyulur.
Quru, isti başlanması ilə torpaq məhlulu yuxarıya doğru
hərəkət edir və karbonatlar profilin yuxarı qatlarına
aparılır. Karbonatların belə paylanma rejimini
A.N.Rozanov qayıdan-aşağı axın adlandırmışdır.
Boz torpaqlar səhra boz-qonur torpaqlar ilə
həmsərhəddir və onlarla tədrici keçidlə əlaqədardır. Lakin
tipik boz torpaqlar boz-qonur torpaqlardan səthində
məsaməli qabığın olmaması, profilin yuxarı hissəsində
karbonatların az miqdarı, humusun xeyli yüksək miqdarı
və gips yenitörəmələrinin daha alçaqda yeləşməsi ilə
fərqlənirlər. Suda həll olan duzlar da boz-qonur torpaqlara
nisbətən, boz torpaqlarda daha dərin yuyulur.
Boz torpaqlarda, azotdan başqa, bitkilərin qidası
üçün lazım olan kifayət qədər kimyəvi elementlər vardır.
152
Onların kənd təsərrüfatında istifadəsində çətinlik suyun
çatışmaması ilə əlaqədardır. Ona görə, bu torpaqların
mənimsənilməsi üçün suvarmanın mühüm əhəmiyyəti
vardır. Orta Asiya respublikalarında və Zaqafqaziyada
suvarılan boz torpaqlarda çəltik və pambıq bitkiləri, dənli
bitkilər, tərəvəz-bostan və s. becərilir. Dəmyə əkinçilik
əsasən dağətəklərinin hündür sahələrində toplanmışdır.
19.4. Subtropik qurşağın torpaqlarının kənd
təsərrüfatında istifadəsi.
Rütubətli subtropik qurşağın təbii şəraitdə
bir çox kənd təsərrüfat bitkilərinin becərilməsi üçün xeyli
əlverişlidir. Qırmızı və sarı torpaqlarda çay kolları,
sitrus və efiryağlı bitkilər, tütün və başqa kənd
təsərrüfat bitkiləri becərilir. Lakin bu torpaqlar bitkilər
üçün az mənimsənilən qida ehtiyatına malikdir. Azotun
mütəhərrik forması üst qatlardan asan yuyulur, lakin
çoxlu miqdarda bir yarımoksidlər torpaqdakı fosfatları
bitkilər üçün az mənimsənilən edir.
Mineral gübrələrdən ən effektlisi azot və
fosfordur. Kalsium gübrəsi də məhsuldarlığa müsbət
təsir göstərir. Məhsulda ən çox artım yüksək norma
gübrələr verildikdə alınır. Məsələn, sitrus bitkiləri
plantasiyasına hər hektara 300-350 kq P
2
0, 200-250kq
K
2
O və 40 ton peyin verdikdə onlar daha çox nəticə verir.
Üzvi gübrələr (peyin, kopostlar, sideratlar) də
qırmızı və sarı torpaqlar üçün çox effektli olub, onlarda
becərmə prosesini sürətləndirir.
153
Rütubətli subtropik zona çay bitkisi üçün
daha əlverişlidir. Bu, orada əlverişli torpaq və hidrometrik
şəraitin olması ilə izah edilir. Qırmızı və sarı
torpaqların turş reaksiyası və onların əsaslarla çox
doymuş olması çay bitkisinin məhsuldarlığına
müsbət təsir göstərir. Çünki, çay kolları ancaq turş
torpaqlarda normal inkişaf edir, qələvi torpaqlarda isə
məhv olurlar.
Sitrus bitkiləri üçün torpaq məhlulunun neytral,
yaxud, zəif reakisyası da optimaldır.
Rütubətli subtropik zonada ən zərərli hadisələrdən
biri orada güclü su eroziyasının baş verməsidir.
Torpağa böyük zərər yetirən bu hadisə ilə mübarizə
aparmaq üçün ən mühim tədbir, qırmızı və sarı
torpaqlarda yamacların terraslaşdırılması, çay bitkisinin
şpalerlə əkilməsi, çoxillik ot bitkilərindən buffer
zolaqlar yartmaq, meşə zolaqları salmaq, həm də səth
suları axımını tənzim etmək üçün orada sadə qurğulardan
istifadə etmək lazımdır.
XX FƏSİL
TROPİK QURŞAĞIN TORPAQLARININ QISA İCMALI
154
Tropik torpaqlar dünyanın quru sahəsinin ¼-dən
çoxunu əhatə edir. Torpaqəmələgəlmə şəraitləri
tropiklərdə və yüksək qurşaq ölkələrində kəskin
fərqlənirlər. Tropik landşaftları təbiətinin bəzi fərqləndirici
xüsusiyyətləri o qədər kəskin ifadə edilmişdir ki,
tədqiqatçıların diqqətini dərhal özünə cəlb etmişdir. İqlim,
bitki, heyvanat aləmi belələrindəndir. Lakin bu fərqlər
bununla kifayətlənmir. Tropik ərazisinin böyük hissəsi
(Cənubi Amerika, Afrika, Hindistan yarımadası, Avstraliya)
aşağı paleozoydan, bəzi yerlərdə isə hətta dokembridən
başlayaraq, aşınma prosesləri, olduqca uzun dövr
müddətində inkişaf etmiş, qədim qurunun qalıqlarından
ibarətdir. Buna görə müasir tropik torpaqların bəzi mühüm
xassələri qədim aşınma məhsullarından irsən keçmişdir,
müasir torpaqəmələgəlmənin ayrı-ayrı prosesləri isə
qədim hipergenez proseslərinin mərhələləri ilə mürəkkəb
əlaqəyə malikdir. Buna görə, tropik ölkələrin torpaqları
öyrənilərkən, torpaq profilinin və hipergenez zonasının
bütünlükdə inkişaf tarixi məsələləri xüsusi əhəmiyyət kəsb
edir.
20.1. Tropik ərazilərin qədim hipergen törəmələri
Aşınma proseslərinin inkişaf tarixinə göstərilən
diqqətsizlik tropik torpaqəmələgəlmənin qeyri-düzgün
anlaşılmasına səbəb olmuşdur. Sıx tropik bitki örtüyü, bol
atmosfer yağıntıları, il ərzində havanın yüksək
temperatura malik olması təəssüratı ilk tədqiqatçılarda,
(avropalılarda, mülayim qurşağın sakinlərində) belə fikir
yaratmamışdır ki, dəyişməz yerli kristal süxurlar üzərində
155
Dostları ilə paylaş: |