Ii hiSSƏ torpaq tiPLƏRİNİn coğrafi İcmali



Yüklə 132,54 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə35/68
tarix26.01.2018
ölçüsü132,54 Kb.
#22476
1   ...   31   32   33   34   35   36   37   38   ...   68

gübrələrin, birinci   növbədə  fosforun  verilməsi vacibdir.
Rütubətli         subtropik   torpaqların   mənimsənilməsi,
meşələrin   ləğv   edilməsindən   sonra   yüksək   enerji   ilə
inkişaf   edən,   güclü   eroziya   nəticəsində   çətinləşir.  Buna
görə   bu   torpaqların   kənd       təsərrüfatında   istifadəsi
eroziyaya qarşı mübarizə tədbirləri tələb edir.
 
19.2. Quru subtropik   meşələrin   və   kolluqların
qəhvəyi torpaqları
Quru   meşələr   ve   kolluqlar   altında   əmələ   gələn
torpaqlar,   Cənubi   Avropada,     Şimali     Afrikada,   Yaxın
Şərqdə,     Mərkəzi   Asiyanın   bir   sıra   rayonlarında   geniş
yayılmışdır.   Şimali   Amerikada         bu         torpaqlar
Meksikada   və       ABŞ-ın   cənub   -     şərqində     və
Avstraliyanın  evkalipt    meşələri   və    kolluqları  altında
məlumdur.
Keçmiş   SSRİ - də  belə torpaqlara    Qafqazın  isti
və   quru   rayonlarında,   Krımın   cənub   sahillərində,   Tyan-
Şan dağlarında rast gəlinir. Bu torpaqlar Aralıq     dənizi
landşaftları üçün xüsusi ilə səciyyəvidir  (şəkil 19.4).
Bu   landşaftların     iqlimi     müsbət     orta       illik
temperatur   ilə     səciyyələnir.   İllik   yağıntıların   miqdarı
kifayət qədər çoxdur, 600 – 700 mm-ə   yaxın,   lakin il
ərzində onların         paylanması olduqca qeyri-bərabərdir.
Yağıntıların     çox hissəsi noyabrdan marta qədər əmələ
gəlir,   yayın   isti   aylarında   yağışlar   azdır.   Nəticədə
torpaqəmələgəlmə   prosesi   bir-birini   əvəz   edən   iki   dövr
şəraitində gedir: rütubətli və mülayim-quru və isti. 
143


Aralıq  dənizi  torpaqları,  həmişəyaşıl palıd, dəfnə,
dənizkənarı   şam,   ağacşəkilli   ardıcdan   ibarət     quru
meşələr   altında,   eləcədə     yemişandan,   qaratikandan,
tüklü palıddan və b.  ibarətdir. Bu torpaqlar həm də şiblək
və     makvis tipli   kserometrik kollar altında əmələ gəlir.
Quru meşələrin bitkilərində gül     elementlerinin miqdarı
yüksəkdir   ki,       gül       elementləri     sırasında   kalsium
üstündür.
    
Aralıq   dənizi     ərazisi     torpaqəmələgətirən
süxurların     xüsusi   xarakteri   ilə   fərqlənir.       Burada   nə
boreal qurşaq üçün xas olan qalın buzlaq çöküntüləri və
nə də   subboreal   qurşaq   üçün   səciyyəvi   olan   löslər
və   lösşəkilli   çöküntülər   yoxdur.     Torpaqəmələgətirən
süxurlar   əsasən   nazik   qatlı   pleystosen   çöküntülərindən
Şəkil 19.4. Subtropik vilayətlərin qəhvəyi, qırmızı – qəhvəyi torpaqlarının 
coğrafi yayılma arealları
144


ibarətdir. Birincisi burada     geniş     yayılmış   əhəngdaşı,
ikincisi püskürmə   və       metamorfik     süxurları   qırmızı
rəngli     aşınma     qabığının         su       ilə   yuyulması   və
çökdürülməsi,   üçüncüsü   atmosferdən   çökən         tozlu
materialların   daxil   olması   bu   çöküntülərin   əmələ
gəlməsinə mühüm təsir göstərmişdir.
Şəkil 19.5.
Əmələgəlmə     prosesində  pleystosen  çöküntüləri
əhəngdaşlarında parçalanması   hesabına   kobud qırıntılı
karbonat   materialları   zənginləşmişlər.     Buna   əsasən,
eləcə   də   karbonatlı   suların   təsiri   nəticəsində   bu
çöküntülər  kalsiumla zənginləşmişdir. Əhəngdaşları    bir
qayda       olaraq     yüksək       dərəcədə   çatlı         və
145


karstlaşmışdır. Bu da torpaqəmələgətirən süxurların   və
torpağın     yaxşı     dərinləşməsinə səbəb olur və onların
qurumasını gücləndirir.
Neogenin       axırında   -   pleystosenin     əvvəlində
coğrafi         şəraitlərin   dəyişilməsi   ilə   əlaqədar   olaraq,
qırmızı   rəngli   aşınma   məhsulları   yüksək   enerji   ilə
aşınmaya       uğramışlar.  Bu   halda     əhəngdaşları       gilli
hissəciklərin, narın süzüntülərini çökdürən özünəməxsus
geokimyəvi ekran rolunu oynamışdır. Nəticədə karslaşmış
əhəngdaşları   üzərində çox vaxt əhəngdaşlarının kobud
qırıntıları     ilə       zənginləşmiş         qırmızı   rəngli   gilli
hissəciklərin narın süzülmüş yağıntıları əmələ gəlmişdir.
Bu     çöküntülər     “terra rossa”   (qırmızı torpaq) adını
almışdır. Buna     oxşar şəkildə       əhəngdaşları üzərində
“terra     fusca”     adlanan   qonur gillərin daha sonrakı
toplantıları əmələ gəlmişdir.  Aralıq   dənizi   vilayətlərində
“terra   rossa”  geniş   yayılmışdır   və   bəzi       rayonlarda
əsas    torpaqəmələgətirən    süxurlardır.  Qırmızı rəngli
gillərin   dəfələrlə       yenidən     çökmələri       və     onların
neogendən   sonra   hipergenezin       qonur       rəngli
narındispersli       məhsulları ilə qarışması Aralıq dənizinin
bir  çox rayonlarında torpaqəmələgətirən   süxurların  və
torpaqların qırmızımtıl rənginə səbəb olmuşlar.
Torpaqların  morfologiyası aşağıdakı kimidir:  humus
qatı qəhvəyi     və   ya     tünd     qəhvəyi     rəngə, topavari
struktura və 20 – 30  sm qalınlığa malikdir. Dərində   çox
vaxt,   karbonat   yenitörəmələrinə       malik       bərkimiş   qat
yerləşir.   Nisbətən   rütubətli   rayonlarda   onlar   1–1,5m
dərinlikdə   yerləşirlər,   arid   rayonlarda   karbonatlı
psevdomitsellər     humus     qatındadır.   Bərkimiş       qatın
146


rəngi     kəskin   qəhvəyidir,     az   miqdarda     qırmızı   rəngli
neogen  aşınma   qabığının   narındispersli    mineralları
qırmızımtıl rəngə çalır. Altda torpaqəmələgətirən və ya az
qalın     olan     ana   süxur qatına malik,   döşəmə süxuru
(əhəngdaşları, şistlər və s.) yerləşir.
Belə hallar, xüsusən Krımın cənub sahilləri     üçün
səciyyəvidir,   burada   torpaqlar   çox   zaman   20   –   30   sm
qalınlığa   malik   olub   və   döşəmə     süxuru   –   mezazoy
şistlərinin     –   kobud       qırıntılı       materialları   ilə
zənginləşmişdir.    İki   min     ildən   artıq   aparılan     plantaj
9
9
nəticəsində   Krımın   cənub   sahil   torpaqlarında   şist
qırıntılarının    miqdarı   xeyli çoxalmışdır. Buna  görə  də
Krımın       cənub   sahillərində   yayılmış       şist   təbəqəsi
qırıntıları ilə  zənginləşmiş  torpaqları əvvəllər şiferli (şistli)
torpaqlar adlandırmışlar.
Analitik       məlumatlar       göstərir       ki,     torpaqlar
aşağıdakı genetik  xüsusiyətləri ilə səciyyələnir:
1.   Torpaq   profili    boyu   dərinlik   üzrə  humusun
miqdarının     çox tədriclə azalması.
2.  Yaxşı    ifadə    edilmiş   karbonat   toplantı   qatı,
humus   qatının   alt hissəsindən    və    karbonat   qatının
yuxarı   hissəsindən   başlayaraq     geniş   intervalda
narındispers  hissəciklərin    toplanması.   Torpaq     profili
boyu narındispersli silikatlarin qeyri-bərabər   paylanması
genetik       qatların         kimyəvi     tərkiblərində   özünü   əks
etdirir.
3.  Profilin   yuxarı  hissəsində reaksiyanın neytrala
yaxın, aşağı hissəsində zəif qələvi olması.
Plantaj (plantage, frans) – üzüm və meyvə ağacları əkmək üçün 
torpağın dərin şumlanması
147


Yüklə 132,54 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   31   32   33   34   35   36   37   38   ...   68




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə