O.HENRİ
-
Bu quldur hələ dünən düşərgədən qaçıb, - Qivns səlis cavab
verdi, - təəccüblüdür, necə olub ki, koyotlar onu qorxutmayıblar?
Bilirsiniz, keçən həftə bizim mehtər Cim Vebster düşərgəyə teryer
cinsindən olan bir küçük gətirmişdi. Bu küçük, demək olar ki, Billin
həyatını zəhərə döndərdi: o, bütün düşərgə boyu Billi qovur, arxa
pəncələrini saatlarla çeynəyirdi. Hər gecə Bili küçükdən gizlənərək
uşaqlardan birinin adyalının altına soxulub orada yatırdı. Görünür, əli
hər yerdən üzülüb, yoxsa qaçmazdı. O, həmişə düşərgədən
uzaqlaşmaqdan qor- xardı.
Jozefa qəzəbli heyvanın cəsədinə baxdı. Qivns onun bir zərbə ilə
birillik dananı öldürməyə qadir pəncəsini nəvazişlə şappıldatdı. Qızın
sanşın sifoti al-qırmızı rəng aldı. Görəsən, bu, əsl ovçunun layiq
olmayan ovu öldürdüyü vaxt keçirdiyi xəcalət hissi idimi? Baxışları
mülayimləşdi, aşağı endirdiyi kirpiklərindən isə sevincə bürünmüş
istehza süzülməyə başladı.
-
Mən çox təəssüflənirəm, - qız dedi, - amma o, elə nəhəng idi
və elə hündürə tullandı ki...
-
Bədbəxt Bili acıbmış, - Qivns ölünü müdafiə etməyə
tələsdiyindən onun sözünü kəsdi. - Biz düşərgədə onu yedirəndə
həmişə tullanmağa məcbur edərdik. O, bir tikə ət almaq üçün
torpağın üstünə yıxılıb yumalanardı. Sizi görəndə ona yemək
verəcəyinizi düşünüb.
Jozefanın gözləri birdən bərəldi.
-
Axı mən sizi də güllələyə bilərdimi - qız ucadan söylədi. - Siz
bizim aramıza tullandınız. İstəklinizi xilas etmək naminə öz
həyatınızla risk edirdiniz! Bu çox gözəldir, mister Qivns. Hey- vanlan
sevən adamlar mənim xoşuma gəlir.
Bəli, bu an qızın gözlərindən heyranlıq oxunurdu. Nəhayət,
rüsvayçı sonluğun xarabalığında qəhrəman doğulmuşdu. Qivn- sin
üzünün ifadəsi “Heyvanlara havadarlıq cəmiyyəti”ndə ona yüksək
mövqe vəd edirdi.
-
Mən onlan həmişə sevmişəm, - o dilləndi, - atlan, itləri,
Meksika şirlərini, inəkləri, alliqatorlan...
-
Alliqatorlan görməyə gözüm yoxdur! - Jozefa tələsik etirazını
bildirdi. - Sürünən, çirkli məxluqlardır!
122
downloaded from KitabYurdu.org
ŞAHZADƏ VƏ PUMA
-
Məgər mən “alliqatorlan” söylədim? - Qivns sözünə düzəliş etdi, -
doğrusu, antilopu nəzərdə tuturdum.
Jozefanın vicdanı onu bir az da dərinə getməyə məcbur etdi. O, məyus
halda əlini irəli uzatdı. Gözlərində yaş damcıları parladı.
-
Xahiş edirəm, məni bağışlayın, mister Qivns. Axı mən qadınam;
əvvəlcə, təbii ki, qorxmuşdum. Billi güllələdiyimə görə çox təəssüflənirəm,
lap çox. Siz, bəlkə də, təsəvvür edə bilmirsiniz necə xəcalət çəkirəm.
Bilsəydim, heç vaxt belə bir iş görməzdim.
Qivns qızın uzanmış əlini ovcunun içinə aldı. O, alicənablığı Billin
itirilməsindən doğan kədərə qalib gələnə kimi qızın əlini buraxmadı.
Nəhayət, məlum oldu ki, qızı bağışlayıb.
-
Xahiş edirəm, daha bu barədə danışmayın, miss Jozefa. Bili öz
görkəmi ilə hər qızı qorxuya sala bilərdi. Mən uşaqları birtəhər başa
salaram.
-
Doğrudan? Siz mənə nifrət etməyəcəksiniz ki? - Jozefa inamla ona
bir qədər də yaxınlaşdı. Qızın gözləri nəvazişlə, hətta çox böyük nəvazişlə
dolu idi və bu gözlərə məftunedici bir sükut çökmüşdü. - Mən kimliyindən
asılı olmayaraq, pişiyimi öldürən adama nifrət edərdim. Həyatınızı riskə
qoymaqla onu xilas etməyə cəhd göstərməyiniz sizin tərəfinizdən çox cəsur
və təqdirəlayiq hərəkətdir! Çox az, çox az adam belə hərəkət edərdi!
Məğlubiyyətdən doğan qələbə! Dramaya çevrilmiş vodevil! Eşq olsun
sənə, Ripli Qivns!
Gün batmışdı. Jozefanın malikanəyə tək getməsinə, əlbəttə, yol vermək
olmazdı. Qivns tənəli baxışlarına baxmayaraq, yenidən atını yəhərləyib
qızla gedəsi oldu. Onlar atlarını yumşaq çəmənlikdə yanaşı çapırdılar -
şahzadə və heyvanları sevən adam. Preriyanın qoxusu - bərəkətli torpağın
və gözəl çiçəklərin ətri onları şirin xəyalların qoynunda uçururdu. Uzaqda -
təpənin üstündə koyotlann səsi eşidilirdi. Heç nədən qorxmağa dəyməz!
Amma hər halda...
Jozefa ilə Qivns yanaşı gedirdilər. Qızın balaca əli, elə bil, nəsə
axtarırdı. Qivns əli tutdu. Atlar da ayaqlarını bir atırdılar.
123
downloaded from KitabYurdu.org
O.HENRİ
Əllər yavaş-yavaş bir-birinə qovuşdular və onlardan birinin sahibi
dilləndi:
-
Mən əvvəllər heç vaxt qorxmamışam, - Jozefa söylədi, -
amma özünüz fikirləşin, əsl vəhşi şirlə rastlaşmaq necə qorxuludur!
Bədbəxt Bili! Məni ötürdüyünüzə görə çox şadam!..
CTDonnel qalereyada oturmuşdu.
-
Allo, Ripl - o çığırdı. - Sənsən?
-
O, məni ötürürdü, - Jozefa dedi. - Yolu itirdiyimdən gecik-
mişdim.
-
Son dərəcə məmnunam, - mal-qara kralı bildirdi. - Gecəni
burada qal, Rip, düşərgəyə sabah gedərsən.
Amma Qivns qalmaq istəmədi. O, düşərgəyə getmək qəra- nna
gəldi. Öküz sürüsünü sübh tezdən ötürmək lazım idi. O, üzr istəyib
atın belinə sıçradı.
Bir saat sonra çıraqlar söndürüldüyü zaman Jozefa gecə
köynəyində qapıya yaxınlaşıb, kərpic döşənmiş dəhlizdən uca səslə
kralı səslədi:
-
Qulaq as, atacan, sən “Qulağıkəsik iblis” adlı Meksika şirini
xatırlayırsan? Mister Martinin qoyun çobanı Qpnsolesi və Salado
rançosunda əlli buzovu parçalayan şiri nəzərdə tuturam. Bu gün
onunla Ağ At bərəsinin yaxınlığında hesablaşdım. Yerindən sıçramaq
istəyəndə mən öz otuz səkkiz kalibrli silahımdan atəş açıb ona iki
güllə vurdum. Qoca Qonsales öz maçetesi
1
ilə onun sol qulağını
eybəcər hala salmışdı, ondan tanıdım. Sən özün də belə sərrast atəşə
qol qoymazdınmı, ata?
-
Sən mənim qoçaq qızımsan! - Ben Şeptun zülmət içində olan
kral otağından gurultulu səslə dilləndi.
1
Maçete - iri Meksika bıçağı
124
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |