ŞAFTALILAR
dıqda o, kapitanın adamlarının əsirləri polis faytonuna itələdikləri tərəfə
baxmadan tələsik evinə san addımladı.
İndi ürəyi sakit idi. Adətən, çoxlu təhlükəli sınaqlardan çıxan və gözəl
xanımlannın şərəfinə şücaətlər göstərən Dəyirmi Masa rıtsarları evə belə
qayıdardılar. Öz xanımından buna bənzər göstəriş alan Körpə onu həyata
keçirə bilmişdi! Düzdür, məsələ yalnız şaftalı ilə bağlı idi, amma hələ də
fevral qan ilə örtülmüş şəhərdə gecəyarı şaftalı əldə etmək qəhrəmanlıq
deyildimi? Xanımı şaftalı xahiş etmişdi; o, Körpənin arvadı idi; və budur,
itirməkdən qorxduğu üçün bərk-bərk yapışdığı və əli ilə qızdırdığı şaftalı
artıq onun cibində idi.
Körpə yolunun üstündəki gecə aptekinə girib eynəyinin arxasından
sual dolu nəzərlərlə baxan sahibə müraciət etdi:
-
Qulaq asın, mərhəmətli insan, istəyirəm qabırğalarımı
yoxlayasınız, görüm hamısı qaydasındadırmı? Dostumla bir balaca
incikliyimiz oldu və mən birinci, ya da deyəsən, ikinci mərtəbədən üzüaşağı
pilləkənlərlə yumbalandım.
Aptekçi diqqətlə onu müayinə etdi.
-
Qabırğalarının hamısı salamatdır, - onun rəyi eşidildi. - Amma bu
hissədə qançır əmələ gəlib və buna əsasən demək olar ki, siz “Ütü”
göydələnindən yıxılmısınız. Özü də bir yox, ən azı, iki dəfə.
-
Bunun əhəmiyyəti yoxdur, - Körpə dedi. - Sizdən yalnız paltar
şotkasını mənə verməyinizi xahiş edirəm.
Gəlin çəhrayı abajurlu lampanın işığında oturub gözləyirdi. Yox, hələ
dünyada möcüzələr əskilməyib. Onun istəyi ilə bağlı yeganə bir söz - qoy
bu lap mənasız bir şey olsun: çiçək, nar və yaxud az qala, yaddan çıxmışdı -
elə şaftalının özü - onun qarşısında tab gətirməyə aciz olan əri gecənin,
geniş aləmin üstünə yeriyib arvadının arzusunu yerinə yetirər.
Budur, o, qadının oturduğu kreslonun qarşısında əyilib şaftalını onun
ovcuna qoyur.
-
Dəcəl oğlan! - gəlin nəvazişlə deyindi. - Məgər mən şaftalı xahiş
etmişdim? Böyük məmnuniyyətlə portağal yeyərdim.
Allah səni xoşbəxt eləsin, təzə gəlin!
147
downloaded from KitabYurdu.org
O.HENRİ
AVTOMOBİL GÖZLƏYƏRKƏN
Qız yenə də əynində boz rəngli paltar, qaş qaralan kimi səs-
küysüz balaca parkın sakit guşəsinə gəldi. Skamyada oturub kitabı
açdı. Gün işığında hələ yarım saat mütaliə etmək olardı.
Təkrar edirik: qızın əynində boz rəngli sadə paltar var idi - paltar
o qədər sadə idi ki, biçiminin və görünüşünün eylbslzliyi nəzəri cəlb
etmirdi. Çalmaşəkilli şlyapasından sallanan tor örtük qızın sakit və
gözəl üzünü örtmüşdü. O, dünən də, srağagün də eyni vaxtda bura
gəlmişdi və bir adamın bundan xəbəri var idi.
Bu barədə bilən cavan oğlan Təsadüf adlı böyük səcdəgahın
mərhəmətinə bel bağlayıb canını fəda edərək yaxınlıqda dolaşırdı.
Dindarlığı səmərə verdi - qız səhifoni çevirən zaman kitab əlindən
sürüşüb skamyadan iki addım aralıda yerə düşdü.
Cavan oğlan vaxt itirmədən kitaba san atılıb götürdü və qıza
təqdim etdi. Bu zaman o, bizim parklarda, digər ictimai yerlərdə kök
salmış və tində postda dayanan polisin ehtiramını qazanmağa
hesablanmış nəzakətlə ümidin qarışığı olan qaydaya dddi əməl edirdi.
Xoşagəlimli səslə hava barədə nəsə söyləməyə çalışdı - bu, yer
üzündəki bədbəxtliklərin bir çoxuna görə məsuliyyət daşıyan adi
mövzu idi - və qismətini gözlədiyi zaman yerində donub-qaldı.
Qız tələsmədən onun ciddi koslyumuna və heç bir məxsusi ifadə
əks etdirməyən üzünə nəzər saldı.
-
İstəsəniz, otura bilərsiniz, - o, nüfuzedici sakit qadın səsi ilə
dedi. - Düzü, oturmağınızı istəyərdim. Onsuz da, qaranlıq düşüb,
oxumaq mümkün deyil. Söhbət etməyə üstünlük verərdim.
Təsadüfün qulu məmnuniyyətlə skamyada oturdu.
-
Bilirsiniz ki, - adətən, parkda mitinq keçirən natiqlərsayağı
təmtəraqla danışmağa başladı, - bu vaxta kimi gördüyüm qızlann ən
gözəlisiniz? Dünən gözümü sizdən çəkə bilmirdim. Balaca, bəlkə də,
kiminsə sizin o qəşəng gözlərinizin təsirindən başını itirdiyindən heç
xəbəriniz də olmadı.
148
downloaded from KitabYurdu.org
AVTOMOBİL GÖZLƏYƏRKƏN
-
Kim olursunuzsa olun, - qız soyuq səslə söylədi, - amma
unutmayın ki, mən lediyəm. Elə indicə söylədiyiniz ifadəyə görə sizi
bağışlayıram - səhviniz, şübhəsiz, sizin mənsub olduğunuz mühit üçün
təbiidir. Mən sizə oturmağı təklif etdim; əgər bu, sizə məni “balaca”
adlandırmağa əsas verirsə, təklifimi geri götürürəm.
-
Allah xatirinə, bağışlayın, - cavan oğlan yalvardı. Üzündəki
özündənrazılıq itaət və peşmanlıqla əvəz olundu. - Səhv etdim; bilirsiniz,
demək istəyirəm ki, qızlar, adətən, parkda... siz, əlbəttə, bunu bilmirsiniz,
amma...
-
Bu mövzunu kənara qoyaq. Əlbəttə, nə demək istədiyinizi bilirəm.
Yaxşısı budur, mənə yanınızdan ötüb öz yolları ilə gedən bu adamlar barədə
danışasınız. Onlar hara gedirlər? Nə üçün belə tələsirlər? Xoşbəxtdirlərmi?
Cavan oğlan cini olaraq şux görkəmini itirdi. Dərhal cavab vermədi -
indi ona məhz hansı rolun tapşırıldığını anlamaq çətin idi.
-
Bəli, onları müşahidə etmək çox maraqlıdır, - o, nəhayət, öz
həmsöhbətinin damarını tutduğuna əmin olaraq uzada- uzada söylədi. -
Həyat tapmacadır. Bəziləri şam etməyə gedir, digərləri... hm... başqa yerə.
Adam bilmək istəyir ki, onlar necə yaşayırlar.
-
Mən - yox, - qız dedi. - Məni hər şey çox da maraqlandırmır.
Yalnız ona görə burada otururam ki, heç olmasa, bir müddət döyünən böyük
insan ürəyinə yaxın ola bilim. Həyatım o qədər uzaqdır ki, onun
döyüntüsünü eşidə bilmirəm. Deyin görüm, anlaya bilirsiniz nə üçün sizinlə
belə danışıram, mister...
-
Parkensteker, -qıza kömək edən cavan oğlan ümidlə və sual dolu
nəzərlərlə ona baxdı.
-
Yox, - qız incə barmağını qaldırıb azca gülümsədi. - O, kifayət
qədər məşhurdur. Bəzi soyadları qeyd etmək üçün qəzetlərə heç nə mane ola
bilməz. Hətta portretlər də. Bu qulluqçu toru və şlyapası mənə özümü
gizlətməyə imkan verir. Bilirsiniz, hər dəfə sürücü mənə necə baxır, özü də
elə bilir ki, onun baxışlarından xəbərim yoxdur. Açıq deyirəm: beş, yaxud
altı məxfi soyad mövcuddur; və təsadüf elə gətirib ki, mən
149
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |