www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
160
160
planı yerinə yetirmək üçün onun hər cür müvəqqəti sakitliyə
ehtiyacı vardı ki, sırf təcavüz məqsədi güdən bu sənaye
planını müvəffəqiyyətlə başa çatdırsın. Bu məqsədlə də o,
indiki şəraitdə sülhsevər maskası taxır və buna da müvəffəq
olur» (84, s.209). M.Ə.Rəsulzadə yazır: «Fəhlə-kəndli
hökuməti çalışanların məmləkəti, proletar diktatorluğu,
kommunizm hakimiyyəti, bolşeviklərin ağalığı: Bütün bunlar
Sovetlər
İttifaqı
deyilən
məmləkət
üzərində
fərdi
hakimiyyətlərini quran qanlı avantüristlərin kefi, istibdadlarını
qazanmaq üçün tullanılan bir ulduzlu cümlələrdir» (84, s.216).
Bütün bunlara baxmayaraq, Rəsulzadə bolşeviklərin daxilən
narahat olduğunu, zahirən isə özlərini sakit göstərdiklərini
yazır: «Azərbaycanda «sosializm»in zahirən «türkizm»
üzərində qələbəsi təmin olunmuşdu. Rus bolşevizmi
Azərbaycan millətçiliyi üzərində qələbəsini bayram edirdi.
Yabançı totalitarizm yerli demokratiyaya qələbə çalmışdı.
Lakin bu məsələnin, sadəcə, zahiri tərəfidir. Həqiqətdə isə
mübarizə hələ bitməmişdir: Onun müqəddəratı müasir şəraitdə
dünya miqyasında cərəyan edən böyük mübarizənin
müqəddəratı ilə bağlıdır. Azadlıq və demokratiyanın son
qələbəsi müqəddərsə, (buna qətiyyən şübhəmiz yoxdur) o
zaman 1918-ci ilin 28 mayında hüquqi ifadəsini tapan milli
Azərbaycan Respublikasının həyata keçirdiyi azadlıq və
istiqlala yenidən qovuşacağı əlbəttə ki, həqiqət və
müqəddərdir» (47, s.111).
M.Ə.Rəsulzadə mühacirət dövründə Sovet Rusiyasında gedən
baş verən prosesləri diqqətlə izləyir, imperiyadakı
«demokratiya» və «sosializm»in iç üzünü açıb göstərməkdə
davam edirdi. Onun məqsədi əsl sosial-demokrat ideyası ilə,
sovetlərin «sosial-demokrat»iyası arasındakı fərqləri ortaya
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
161
qoymaq idi. «Rusiyada siyasi vəziyyət» məqaləsində də
mütəfəkkir bu fərqləri göstərir və bunun nəticəsində
bolşeviklər arasında yaranmış ziddiyyətləri nümunə gətirirdi:
«Kommunist firqəsindəki müxalifət eyni cinsdən deyildir.
Bunlar bir tərəfdən Zinovyev tərəfindən idarə olunan sollar,
digər tərəfdən də Sokolnikov və Medvedyev kimi sağlar
arasında müxtəlif fərqlərlə ayrılan çoxlu zümrəsindən
ibarətdir. Bu müxaliflərə görə indiki idarə Rusiyanı sosializmə
deyil, kaptalizmə aparır» (51, s.16).
M.Ə.Rəsulzadə onların arasında da fikir ayrılığını olduğunu
bildirir: «Sağlar deyirlər ki, dünyada sosializm qurmaqdan əl
çəkməli, Avropa ilə əməkdaşlıq etməli, demokratiyaya doğru
getməli, sollar deyir, Leninə qayıtmalı, bütün dünyanı
sovetləşdirməli. Kommunist firqəsi bir tərəfdən həqiqi rus
mənafeyini güdən sağlar, digər tərəfdən də beynəlmiləl inqilab
iddialarından əl götürməyən sollar arasındakı çəkişmələrə
səhnə olmuşdur. Medvedyev və Zinovyev qütbləri arasında
müxtəlif şəkil və xüsusiyyətlər daşıyan qruplar çoxalır. Bunlar
arasında hakim bir vəziyyəti tutan qrup Stalin zümrəsidir. Bu
zümrə mahiyyət həddində zinovyevçilər kimi məmləkətini
sağlaşama təmayülatından doğan təhlükəni inkar etməməklə,
zinovyevçilərin çarə olaraq göstərdikləri yola girməyi daha
çox təhlükə hesab edirdilər. Onlarsa yenidən təhkimləşdirmə
və təkcə fəhləyə istinadla kəndli və xırda burjua mənfəətlərinə
göz
yumulmasına
gedilərsə
Leninin
ən
böyük
vəsiyyətlərindən olan fəhlə-kəndli ittifaqı pozular, Sovet
sisteminin bel sümüyü qırılar» (51, s.17-18).
M.Ə.Rəsulzadə sovetlərin qondarma «demokratiya» və
«sosializm» təbliğatına baxmayaraq, qeyri-rus millətləri öz
yollarından döndərə bilmədiyini yazır: «Bakıda toplanan
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
162
162
Türkoloji Konqresin pantürküstlər tərəfindən istifadə
olunmamasını təmin üçün yaxşı əməl sərf edilməsinə rəğmən
yuxarıda adı çəkilən konqresdə «nə yapsalar da bizi böyük
türk
kültür
və
mədəniyyəti
yaratmaq
əzmindən
döndərəməzlər» mənasında söylənən hərarətli nitqlər iradını
qadağan edə bilməmişlərdi» (51, s.30).
Bu baxımdan M.Ə.Rəsulzadə inanır ki, sonda bolşevik
diktatorluğu məhv olacaq: «Bizcə həyatının böhranlı bir
dövrünə girən sovet hökumətinin artıq süqut edib-
etməyəcəyindən deyil, necə süqut edəcəyindən bəhs
edilməlidir. Mötədillərin qələbəsi ilə kommunist firqəsi
sağlaşaraq rəsmi demokratik təsis və təkamül edə biləcəkmi?
Yoxsa həyatla barışmaz bir təzad halında olan bu müəssisə
əleyhinə, dünən müxalif ünsürlərin təzyiqi nəticəsində
partlayaraq yeni bir inqilab zühuru ilə devriləcəkmi?» (51,
s.41). M.Ə.Rəsulzadə yazır: «Keçirdikləri çox acı təcrübələr
nəticəsində birlik lüzumuna bütün mövcudiyyətləri ilə qənaət
gətirən bu millətlər nə lazımdır etməlidirlər. Bunlar arasında
Azərbaycan Cümhuriyyətinə və azəri türklərinin üzərinə
düşən vəzifə də çox böyükdür» (51, s.43).
Onun fikrincə, Vilson prinsiplərində xüsusi mövqe tutan
«millətlərin öz müqəddəratlarını həlli səlahiyyətdar olduqları»
şüarı bolşeviklər heç bir zaman öz mahiyyətində müsbət bir
qiymətə malik olmamışdır: «Onların nəzərində bu şüar təqib
etdikləri məqsəd uğrunda istifadə etdikləri silahlardan biridir.
Digər təbirlə, bu məsələ onlar üçün heç bir zaman bir məqsəd
deyil, sadə bir vasitə və alət rolunu oynamışdır. Milli
mədəniyyətə müqabil Lenin «ümumdünya fəhlə hərəkatı və
beynəlmiləl demokratiya mədəniyyəti»ni qoyurdu. Bu
nöqteyi-nəzərlə də o, Rusiyanın milli-məhəlli muxtariyyətlər
Dostları ilə paylaş: |