Filologiya
məsələləri, № 7, 2017
319
c) Ailə üzvülərinə aid edilən əziz adamlarla bağlı içilən andlar.
Ailə cəmiyyətə qırılmaz tellərlə bağlıdır. O bəşəriyyətin özəklərindən birini
təşkil edir. Cəmiyyət inkişaf etdikcə, onunla birlikdə ailə də inkişaf edir.
Deməli, ailəni səciyyələndirən əsas xüsusiyyətlər nikah, qan qohumluğu,
məişət birliyi və ailə üzvüləri arasındakı münasibətlər sistemindən ibarətdir.
Belə ki,valideynlər ilə övladlar, qardaşlar ilə bacılar arasındakı olan
özünəməxsus münasibətlər sistemi ailənin əsas əlaqələrini müəyyənləşdirir.
Qədim insanların ailə haqqındakı ilkin təsəvvürləri genişləndikcə, ailənin
əsas tərkib hissəsini təşkil edən ata, ana, bacı, qardaş eyni zamanda həmin
ailəyə yaxın olan digər əziz adamlarla da bağlı andlar yaranmışdır. Məsələn,
“Atanın canı üçün,” “Bacım canı,” “And olsun balamın canına,”
“Dayım canı,” “Əmim canı” və s.
ç) Əski zamanlarda etiqad edilən pir və ziyarətgahların, Allahın,
İslam dininin müqəddəs kitabı olan Quranın, peyğəmbərlərin və
imamların adlarına içilən andlar. Dünyanın bir sıra xalqlarında olduğu
kimi, Azərbaycanda da islamaqədərki dövrdə bir çox qədim dini inamlar,
etiqadlar mövcud olmuşdur. Erkən dini təsəvvürlərdə insanlar arasında təbiətin
bir parçası olan daşların və ağacların magik qüvvəsinə inam güclü olmuşdur.
Qədim inama görə, daşlar müalicəvi xüsusiyyətlərə də malik idi.
Məsələn,“Dalaq daşı”,“Öskürək daşı”, “Göbək daşı” və s. Məhz bu səbəbdəndir
ki, etiqad edilərək, hamı tərəfindən “müqəddəs yer” kimi qəbul edilmiş bu kimi
məkanlar, xüsusi daşların və yaxud ağacların ətrafı hesab olunarmış. İndinin
özündə belə, xalq kütlələri tərəfindən ziyarətgah kimi etiqad edilən həmin
yerlər, pir adı ilə məşhurdur. Azərbaycan xalqının mifoloji dünyagörüşünə
söykənən, qədim ziyarətgahlarımıza və pirlərimizə içilən andlar hələ də
xalqımız arasında yaşamaqdadır. Sözü gedən müqəddəs yer adları ilə bağlı
yaranmış nümunəyə diqqət yetirək; And içirəm, sözümdə yalan olarsa,
daşa dönüm!, O pirə and olsun ki mən günahsızam! Cəmiyyətin sonrakı
inkişaf mərhələsində İslam dini görüşlərilə bağlı andlar meydana gəlmişdir.
“Allah haqqı”, “Peyğəmbərlər haqqı”, “Quran haqqı”, “Qıldığımız namaz
haqqı”, “Kəbə haqqı”, “Allahın birliyinə and olsun” və s.
Vaxtı ilə ibtidai insanlar arasında anda çox güclü inam olmuşdur.
İçilmiş andı pozmaq bağışlanmazmış. Odur ki, onlar ölümü yalan yerə and
içməkdən üstün tutmuşlar. Beləliklə, mifoloji düşüncəyə söykənən bu əski
andın izləri Azərbaycan xalq nağılları, qəhrəmanlıq və məhəbbət
dastanlarımızda da bizə gəlib çatmışdır. Qədim və çox zəngin mədəniyyətə
malik olan Azərbaycan xalqının möhtəşəm sənət abidəsi sayılan “Kitabi-
Dədə Qorqud” şifahi xalq yaradıcılığımızın nadir inciləri sırasındadır. Bu
eposda xalqımızın əsrlər boyu qazanmış olduğu milli- mənəvi dəyərləri,
adət- ənənələri, yaşam tərzi və eyni zamanda əcdadlarımızın etnik- mifoloji
düşüncəsində özünə möhkəm yer tutmuş, əski inanclar sistemi də öz əksini
Filologiya məsələləri, № 7, 2017
320
tapıb.Qeyd edək ki, biz dastanın müxtəlif boylarında rast gəldiyimiz andlar
dini təsəvvürlərə qədərki nümunələri daha çox əks olunmuşdur. Məsələn,
“Qılıncıma doğranayım, okuma sancılayım,” “Torpaq kimi sovrulayım” və s.
kimi andlarda silah növlərinə və torpağa andiçmə özünü göstərir. Eposda
andın iki tipinə rast gəlirik. Hər iki tip həqiqəti üzə çıxarmaq məqsədinə
xidmət edir. Birincisi, dastanın boylarında andvermə yolu ilə həqiqət üzə
çıxır. İkinci tip isə xalqın işlək dilində, sonrakı dövrlərdə isə aşıq poeziyası
nümunələrində və orta əsr məhəbbət dastanlarında özünü göstərir. Bu
baxımdan dastanda öz əksini tapmış andiçmələr xüsusi səciyyə daşıdığı üçün
biz abidənin “ İç Oğuza Daş Oğuzun dönük çıxması və Beyrəyin öldüyü
boy”undan aşağıdakı nümunəni verməyi lazım bilirik. Məlum olur ki, Boz
oxlar və Üç oxlar eyni vaxtda yığılıb gəldikdə Qazan xan evini
yağmaladırmış. Bir dəfə Qazan xan evini yalnız Boz oxlara yağmaladır. Üç
oxlar tirəsi bundan inciyib, Qurana and içib Qazana düşmən kəsilirlər. Lakin
onlar Bamsı Beyrəkdən qorxduqları üçün Qazan xanın üstünə hücum
etməkdən çəkinirlər. Hiylə ilə Beyrəyi apartdırıb ona da and içdirməklə öz
tərəflərinə çəkmək istəyirlər. Lakin o, buna razı olmur. Əksinə, Qazana
dönük çıxmayacağını bildirir.
Aruz aydır:”Həb şol oturan bəglər Qazana asi olduq, and içdik.”
Müshəf gətürdilər, “Sən dəxi and iç!”- dedilər.”Qazana mən asi olma-
zam”deyü and içdi. Soyladı, aydır:
Mən Qazanın
nemətini çoq yemişəm,
Bilməzsəm, gözümə dursun!
Qaracuqda Qazılıq atına çoq yilmişəm.
Bilməzsəm, mana, tabut olsun!
Yaxşı qaftanların
çoq geymişəm,
Bilməzsəm, kəfənim olsun!
Ala bargah otağına
çoq girmişəm,
Bilməzsəm, mana zindan olsun!
Mən Qazandan dönməzəm, bəlli bilgil!- dedi.[7,166].
Bəllidir ki, tarixən insanlar arasında formalaşmış dini təsəvvürlərin
də şifahi yaradıcılığa güclü təsiri olmuşdur. Belə ki, qədim çağ insanının
mifoloji dünyagörüşündə erkən dini təsəvvürlərlə yanaşı, daha sonralar yara-
nmış İslam dini ilə bağlı ehkamlara, Allaha, onun peyğəmbərlərinə,imam-
larına və müqəddəs hesab etdikləri ziyarətgahlara qəlbən inanmışlar.
Söylədyimiz bu fikirlərə misal olaraq Aşıq Ələsgər ocağının yetirmiş olduğu,
çox qısa, lakin zəngin yaradıcılıq yolu keçmiş, Aşıq Novrəs İmanın yara-
dıcılığında rast gəlirik. O aşıq şeirinin müxtəlif şəkillərinə müraciət edərək,
təkrarsız sənət inciləri yaratmışdır.Yeri gəldikcə isə öz şeirlərində xalq
ədəbiyyatının arxaik janrlarından sayılan andlardan poetik yaradıcılığında