Filologiya məsələləri, № 7, 2017
199
yaradıcılığı dilçilik elminin yeni sözlərin yaranması ilə məşğul olan
sahəsidir. Söz yaradıcılığının aşağıdakı üsulları vardır:
a) Sözlərin kökünə müxtəlif şəkilçilər artırmaqla yeni sözlərin
düzəldilməsi;
b) Sözlərin kökünə söz artırmaqla yeni sözlərin düzəldilməsi;
c) Sözün bir nitq hissəsindən başqa nitq hissəsinə keçməsi ilə yeni
sözlərin düzəldilməsi;
d) Sözə yeni məna verməklə yeni sözlərin düzəldilməsi.
Bunlardan birincisi, dilçilik ədəbiyyatında morfoloji üsulla söz
yaradıcılığı da adlanır. Müxtəlif dillərdə şəkilçilər müxtəlif olduğundan bu
üsulun müxtəlif növləri vardır:
a) son şəkilçili söz yaradıcılığı;
b) orta şəkilçili (infeksial) söz yaradıcılığı;
c) önşəkilçili (prefiksal) söz yaradıcılığı.
Bütün dünya dillərində olduğu kimi müasir türk dillərinin də lüğət
tərkibinin inkişafında və zənginləşməsində dillərin daxili imkanları ilə
bərabər alınma sözlərin də çox önəmli rolu olmuşdur. Tarixin müxtəlif
mərhələlərində türk dilləri digər dillərdən söz almışdır. “İctimai-siyasi,
iqtisadi şəraitdən asılı olaraq alınmalar bəzən xüsusi dalğa ilə özünün
göstərmiş, bəzən geri çəkilərək müəyyən zaman kəsiyində yaxşı mənada
qısqanclıqla qarşılanmışdır” İctimai, siyasi məqamlardan asılı olaraq türk
dillərinin bir qismi uzun müddət ərəb, fars alınmalarına, rus imperiyası
dövründə rus dilindən və onun vasitəsilə Qərbi Avropa dillərindən
alınmalara məruz qalmışlarsa, bir qismi çin, bir qismi monqol və digər
dillərin təsirinə məruz qalmışdır. Bəzən bu alınmalar həddini aşmış, bəzən
isə dilimizin zənginləşməsində müsbət rol oynamışdır.
Bildiyiniz kimi, alınma sözlərsiz heç bir dil mövcud deyil. O cümlədən,
türk dilləri tarixən türk xalqları başqa xalqlarla ictimai-siyasi əalqədə olmuş,
onlar arsında sıx mədəni, iqtisadi, dini münasibətlər yaranmışdır. Alınma
leksikanın türk dillərində işlənmə dinamikasını izlədikdə görürük ki, bu
sözlərin türk dillərinə keçməsi müxtəlif mərhələlərə bölünür. “... alınma
leksika vasitəsilə bir xalq digər xalqı yaxından tanıya bilir” [6].Türk dillərinə
digər dildən sözlər bu səbəblər nəticəsində daxil olmuşdur:
1. Xalqın istilaya məruz qalması;
2. Digər xalqlarla dostluq münasibətinin olması;
3. Coğrafi şərait;
4. Obyektiv inkişaf qanunları
Türk dillərində leksikanın inkişaf dinamikasını izləmək, müasir
dönəmdə bu dillərdə leksikanın mənzərəsini canlandırmaq üçün tarixən türk
dillərinə hansı dillərdən daha çox alınma leksik vahidlərin keçib işlənməsinə
nəzər yetirməyi lazım bilirik.
Filologiya məsələləri, № 7, 2017
200
B.Xəlilov müasir Azərbaycan dilindəki xalis Azərbaycan sözlərini 4
yerə bölür: 1. Türk dilləri ilə ortaqlı sözlər. Bu tip sözləri müəyyənləşdirmək
üçün Orxan-Yenisey abidələrini istinad kimi götürən alim nümunə kimi
bunları göstərir: ov, aç, ana, at, əkin, adaş, qab, ata, biç, ağız və s. 2. Həm
türk, həm də monqol dilləri ilə ortaqlı olan sözlər. Bu tip sözlərdə fonetik,
semantik və morfoloji fərqlər də ola bilər. Məsələn, büger-böyrək, zirüxen-
ürək, asaq-axsaq, xuuray-quru və s. 3. Şumer dili ilə ortaqlı olan sözlər,
məsələn, ada-ata, astar-açar, ar-arı, be-bu, sa-söz və s. O.Süleymanov 60,
A.Məmmədov 110-dan artıq sözün şumer və türk dillərində ortaqlı olduğunu
aşkar etmişdir . 4. Xüsusi Azərbaycan sözləri.
B.Xəlilov bu tip sözlərin Azərbaycan dilinin müstəqil bir dil kimi
formalaşmasından sonra yarandığını qeyd edir. Alim xalis Azərbaycan
sözlərinə bu nümunələr göstərmişdir. Məsələn, sanc, dinc, tunc, daraq, çəpər,
yaraq, yırtıq, çadır, yarpaq və s. [5]. B.Xəlilov bir dildən digər dilə leksik
vahidlərin aşağıdakı yollarla keçdiyini söyləyir: 1. Zəruri və məcburi yolla;
2. Ədəbi və danışıq dili vasitəsilə; 3. Vasitəli və vasitəsiz yolla alınma
sözlər. Alimin bu təsnifatını qeyd-şərtsiz digər türk dillərinə də aid etmək
olar. “Fars dilindən dilimizə keçmiş olan sözlər həm ədəbiyyat və həm də
şifahi danışıq dili vasitəsilə keçdiyi üçün burada müxtəlif sahələrə aid
sözlərə təsadüf edilir” [1].
Aydındır ki, dil yalnız leksik cəhətdən yeni söz kimi meydana çıxan
vahidlər hesabına deyil, həm də mövcud olan sözlərin mənaca dəyişməsi ilə
də zənginləşir. Bu zaman mənanın qismən və tam dəyişməsi hadisəsi baş
verə bilir. Belə proses yalnız terminlərin yaranması ilə bağlı deyil, söz
yaradıcılığı üsullarından da biridir. Bu ədəbiyyatda “leksik”, “leksik-
semantik” və “semantik” üsul adlandırılır. Məsələn S. Cəfərovun
tədqiqatlarından biri sözlərin leksik üsulla yaranmasına həsr olunmuşdur. O,
leksik üsul haqqında belə yazır: “Leksik yolla sözlərin əmələgəlmə
prosesinin mahiyyəti ondan ibarətdir ki, burada yeni əmələ gələn leksik
vahidlər (sözlər), əsasən, hazır şəkildə dilə daxil olur və ya əmələ gələn hər
hansı yeni leksik vahid törədiyi ilk mənşə formasından öz məzmunu və hətta
forması etibarilə uzaqlaşır, yeni məzmunlu, yeni formalı müstəqil bir söz
təşəkkül tapır”. Verilmiş izah geniş əhatə dairəsinə malikdir. Burada sözün
həm mənaca, həm də formaca dəyişməsi də nəzərdə tutulur. Lakin söz
yaradıcılığında leksik üsul dildə mövcud olan sözün mənasındakı dəyişmə
ilə əsaslandırılırsa, onda forma və ya sturuktur dəyişməsi nəzərə alınmalıdır.
Deməli, məsələyə bu istiqamətdən yanaşdıqda, semantik üsulla söz
yaradıcılığından danışmaq mümkündür.
Yeni söz lüğətdə əvvəl olmayan sözdür. Sözün yeni məna qazanması və
ya onun mənasının dəyişməsi isə başqa hadisədir. Yəni dildə mövcud olan
leksik vahidin yeni məna qazanması hadisəsi baş verir. Forma planı qalır,
Dostları ilə paylaş: |