148
uzun müddətə və ya qısa müddətə yaddasaxlama məqsədinin)
xarakteri, materialın anlaşılması dərəcəsi, fikri fəallığın
səviyyəsi, təkrarların təşkili və s. kimi amillər təsir göstərir.
Deməli, yaddasaxlamanın səmərəliliyi iki əsas amildən-
öyrənilən materialın xarakterindən və şəxsiyyətin idrak
fəallığından asılıdır.
Məlumdur ki, şagirdlər onlara tədris edilən materialı eyni
cür yadda saxlamırlar. Bir halda onlar materialı yaxşı (dəqiq,
tam), digər halda isə pis ( səhv və ya natamam) yadda
saxlayırlar. Bəzi hadisələr asanlıqla və uzun müddət yadda
qalır, digərləri isə yox. Məsələn, kiçik, axıcı, emosional şeiri
asan, həcmcə böyük, vəzncə ağır şeiri isə şagirdlər çətin
öyrənirlər. Maraqlı hekayəni də onlar asan yadda saxlayırlar.
Ancaq materialın qısalığı, maraqlılığı onun asanlıqla və uzun
müddət yadda saxlanması üçün yeganə səbəb deyildir. Burada
bir sıra başqa amillər təsir göstərir. Məsələn, yeni materialı
keçmiş biliklərlə qarşılaşdırmaq sayəsində nəyi və nə qədər
müddətə yadda saxlamağa çalışdıqlarını aydınlaşdırmalıyıq.
Bundan əlavə, şagirdlərin yadda saxladıqları materialın nə
dərəcədə anlaşıqlı olması öyrənmənin xarakterinə təsir
göstərəcəkdir. Anlaşılan material mənalı, anlaşılmayan, çətin
material texniki öyrənməni (dəfələrlə təkrar etmə sayəsində)
tələb edəcəkdir. Bəzən şagird dərs materialını öyrənərkən
faktik materiala çox diqqət yetirir, yəni materialı olduğu kimi
yadda saxlamağa can atır, onun üzərində baş sındırmaq, onu
təhlil etmək, ümumiləşmiş nəticələr çıxarmaq məsələlərinə
diqqət yetirmir. Belə olduqda mexaniki təkrarlar və onların
kəmiyyəti ön plana keçəcəkdir. Bu da yaddasaxlamanın
səmərəliliyinə ciddi xələl gətirəcəkdir.
Eksperimentlər göstərmişdir ki, insanın 6 mənasız kəlməni
yadda saxlaması üçün əgər bir təkrar kifayət edirsə, 12 mənasız
sözü yadda saxlamaq üçün 14-15, 36 mənasız sözü yadda
saxlamaq üçün 55 təkrar lazımdır. Alman psixoloqu Ebbinhauz
öz üzərində qoyduğu təcrübələr sayəsində müəyyən etmişdir
149
ki, şeiri mənasız sözlərə nisbətən 9-10 dəfə tez öyrənmək
mümkündür. Buna görə də materialın yaxşı yadda saxlanması
üçün onun məna əlaqələrinə xüsusi fikir verilməlidir. Çünki
mənalı mətnlərdə söz və cümlələr deyil, əsasən onların ifadə
etdiyi fikir, ideya yadda qalır. Həmin fikir, ideya isə materialın
mahiyyətini ifadə edir. Mahiyyəti başa düşdükdən, onu öz
dilinə tərcümə etdikdən sonra öyrənmə səmərəli olur. Aydındır
ki, şagird kitabda yazılanı eynən, hərfən nağıl edirsə, bu onun
həmin materialı şüurlu surətdə mənimsəmədiyini, yaxud
mexaniki yadda saxladığını demək üçün əsas ola bilər.
Yaddasaxlamada məna əlaqələrinə istinad etmək çox vacibdir.
Psixoloji eksperimentlər göstərmişdir ki, bir təkrardan sonra
100 mənasız sözdən 5-i yadda saxlanılır. Amma 38 sözlü
cümlədə 17 məntiqi məna rabitəsindən 15- i yadda saxlanır.
Buna görə də şagirdin özünün fikirləşib tapdığı, özü gətirdiyi
misallar, ifadələr daha yaxşı yadda qalır.
Məşğələ növlərinin düzgün növbələşdirilməsi də
öyrənmənin səmərəliliyi üçün çox əhəmiyyətlidir. Belə ki, iki
məzmunca yaxın materialı bir-birinin arxasınca oxumaq
onların bir-birinə qarışmasına səbəb olur. Bəzən asan
materialdan sonra çətin materialın öyrənilməsinə keçmək də
səmərəsizdir. Çünki bu halda sonrakı materialın sanki əvvəlkini
sıxışdırıb aradan çıxarır.Burada sinir proseslərinin müəyyən
qanunauyğunluqları da nəzərə alınmalıdır. Sinir sisteminə təsir
edən qıcıqlayıcıların xarakterindən və intensivlik
səviyyəsindən asılı olaraq iki cür ləngimə halı baş verə bilir.
Belə ki, sonrakı qüvvətli qıcıqlayıcı özündən əvvəlki
qıcıqlayıcıların törətdiyi oyanma sahələrini ləngidir.Bu,
özündən əvvələ təsir edən ləngimə adlanır. Digər halda isə
müəyyən qüvvətli qıcıqlayıcının təsiri ilə beyində əmələ gəlmiş
üstün oyanma sahəsi, ora təsir edən və nisbətən zəif qüvvəyə
malik qıcıqların beyində yeni oyanma sahələri əmələ
gətirməsinə imkan vermir. Belə bir vəziyyətdə şagird materialı
oxusa da, onun yaddaqalması tam, dəqiq və dolğun ola bilməz.
150
Çünki özündən əvvəlki qıcıqlar ona ləngidici təsir edir. Bu,
özündən sonra təsir edən ləngimədir.
Yaddasaxlama və ya öyrənmə ilə əlaqədar olaraq bu
vəziyyətə iki halda rast gəlmək olur: 1) oxşar materiallar heç
bir fasilə vermədən bir-birinin ardınca öyrənildikdə, 2) əvvəl
asan, onun arxasınca fasilə vermədən daha çətin material sonra
30 dəqiqə fasilə verən, yəni heç bir şeylə məşğul olmayan
şagirdlər öyrəndikləri materialın 50-55 faizini, bir dərsi
öyrənən kimi fasilə vermədən, başqa dərsi öyrənməyə keçən
şagirdlər isə yalnız 25 faizini yadda saxlaya bilirlər.
Bəs şagirdin öyrəndiyi material nə vaxt unudula bilər? Biz
bilməliyik ki, yaddasaxlama və ya öyrənmə unutma ilə
mübarizə sayəsində mümkün olur.
Unutma prosesinin necə getməsinə aid Ebbinhauzun bir
təcrübəsini qeyd etmək lazımdır. O, müəyyən etmişdir ki,
materialın öyrənilməsindən yarım və bir saat sonra (əlbəttə, bu,
materialın xarakterindən və öyrənən
şəxsin fərdi
xüsusiyyətlərindən çox aslıdır) 40 faizi, bir gündən sonra 66
faizi, 3 gündən sonra 75 faizi, 30 gündən sonra 79 faizi
unudulur.Əlbəttə, bu mexaniki yaddasaxlamada belə olur,
mənalı yaddasaxlamada unutma faizi xeyli azalır.
Dərsdə təkrarların düzgün təşkil edilməməsi bunun kifayət
qədər olmaması da, unutmanın əsas səbəblərindən biridir.
Öyrənilməyə başlanılan material əvvəl öyrənilənə nisbətən
çətin olduqda, bu, həmin materialın unudulmasına qüvvətli
təsir göstərir.
Unutmanın qarşısını almaq üçün öyrənilmiş materialı
unutduqdan sonra deyil, unutma başlamazdan əvvəl təkrar
etmək lazımdır.
Təlim prosesində şagird fəallığını təşkil etmək və onun psixi
inkişafının mühüm əhəmiyyət kəsb etməsini bilmək müəllim
üçün son dərəcə zəruridir. Bəs təlimlə psixi inkişaf arasındakı
əlaqə nədən ibarətdir? Təlimin inkişafda oynadığı rolu necə
xarakterizə etmək olar?
Dostları ilə paylaş: |