293
verdiyi sözündən qaçma cəhdlərini də xatırlayaq. Sözlə bu
cür rəftar hökmən cəzalanmalıdır. Cəza budur: «qırx gün,
qırx gecə toy-dügün elədilər.
Beyrək yigitlərilə murad
verdi, murad aldı». Bəli, cəza Beyrəyin sevgilisinə qovuş-
masıdır!.. Nəhayət ki, Sözün iradəsi, hökmü həyata keçir.
Bu, qurbanlar, məhrumiyyətər bahasına başa gəlsə də,
nəhayətdə həqiqətə çevrilir. Bəs bizim qəhrəmanımızın -
Beyrəyin Sözə verdiyi söz nə cür olur?!»; «Sözə verdiyi
vədə xilaf çıxdığı, məsum və təmiz bir qızı (Bayburd ha-
sarı bəyinin qızını - Y.İ.) aldatdığı, deməli, Oğuz dünyası-
nın və dövrünün (eləcə də bütün dövrlərin) mənəvi və əx-
laqi kodeksinə zidd hərəkət etdiyi üçün Beyrək artıq məh-
kumdur» (21, 208-209, 210)
Pyesdə Beyrəyin ölümünə gətirən «mistik» xətt nə
qədə maraqlıdırsa, Oğuz
bəylərinin və Dədə Qorqudun
yurda düşmən Bayburd bəyi ilə etdikləri gizli dostluq isə
düşündürücüdür. Lakin K.Abdulla bu xətti də dastanın
mahiyyət planındakı gizli nöqtələrin aşkarlanması yolu ilə
qurmuşdur.
Bu münasibətlərdə hərənin bir məqsədi var. İlk növ-
bədə Dədə Qorqudun məqsədi xüsusilə maraq doğurur. O,
Oğuzun birliyindəki siyasi-mənəvi çatları görür və buna
çarə tapmaq istəyir. Bayburd hasarı Oğuz elinin çox güclü
düşmənidir. Oğuz zəifləyərsə, o, eli-obanı məhv edə bilər.
Dədə Qorqud Bayburd hasarı ilə gizli sazişə getməklə bu
təhlükəni zərərsizləşdirmək istəyir. Onun bu ali məqsədi
pyesdə iki nöqtədə çox aydın şəkildə ifadə olunub:
Birincisi, Bayburd məliyi ilə Baybecanın sazişinə
münasibətində: «Bəlkə, bu
saziş Oğuzu böyük dünya yolu-
na çıxardı, İlahi, amin!» (17, 18).
İkincisi, Bayburd məliyindən gələn adamlar Banı-
çiçəyin əvəzində Beyrəyi oğurlayıb Bayburda aparanda
onun məliyə yolladığı ismarıcda: «Dədənin məsləhəti
belədi ki, Beyrəyi Bayburd içində böyrək yağ içində kimi
294
saxlayasan. Beyrəyi burada baş-ayaq edəsən. Ta ki, Oğuz,
Bayburd üzbəüz durmaya. Qan tökülməyə» (17, 40).
Baybecan bəy də Bayburdla bağlanmış sazişdə o
məqsədlə iştirak etməyə razı olur ki, Oğuzla Bayburd ara-
sında düşmənçiliyə son qoyulsun. Bayburd bəyi ona dost
olduğunu bildirəndə Baybecan belə cavab verir: «Oğuza
dost ol, məlik» (17, 17).
Aruzun isə bu sazişdə öz niyyətləri vardır. O, Dış
Oğuzun başçısıdır, Oğuz elinin bəylərbəyisi olmağa iddia-
lıdır və Salur Qazan tərəfindən daim sıxışdırılır. Onun
Bayburd məliyi ilə sazişi artıq öz mövqeyini möhkəmlən-
dirməyə xidmət edir. Lakin o, bu sazişə sadiq deyildir.
Beyrəyin ölüm xəbəri çıxanda Banıçiçəyin
Bayburd məli-
yinə veriləcəyi haqqında gizli sazişin itirakçısı olsa da, qı-
zı oğlu Basata almaq istəyir. Məqsədi artıq ölmüş Baybe-
canın var-dövlətindən pay qamarlamaqdır.
K.Abdulla «Kitabi-Dədə Qorqud»un mahiyyət pla-
nında aşkarladığı nöqtələri pyesə gətirməklə gərgin drama-
tik məzmuna, maraqlı süjetə və bədii dəyərə malik əsər
yaratmışdır. O, Azərbaycan ədəbiyyatı və qorqudşünaslı-
ğında yeganə müəllifdir ki, həm bədii, həm də elmi yara-
dıcılığının əsasında eyni metod durur: eposun ifadə planın-
dakı (üst, zahiri qatındakı) semantik boşluqları tapıb, ora-
dan mətnin mahiyyət planına (alt, batini qatına) enərək
«Gizli Dədə Qorqud»u aşkarlamaq. Prof. R.Bədəlov yazır:
«Əslində, «gizli»
sözü o demək deyil ki, Dədə Qorqud
bizdən nəyi isə gizlədir. «Gizli» sözü yeni-yeni mənaların
sonsuzluğuna, deyilmiş sözün hələ deyilməmiş mənasının
ortaya çıxarılmasına işarədir» (70, 10).
Beləliklə, K.Abdulla artıq uzun illərdir ki, bu üsulla
çox maraqlı bədii və elmi əsərlər yazır. Onun bədii-elmi
yaradıcılığı artıq dünya şöhrəti qazanıb: bu əsərlərin bir
çoxu Fransada, Rusiyada,
Türkiyədə, Braziliyada və s. öl-
kələrdə nəşr olunub və yeni tərcümələr hazırlanmaqdadır.
295
Əslində, K.Abdullanın «Dədə Qorqud» əsasındakı bədii və
elmi yaradıcılığı biri-biri ilə məzmunca sıx bağlı olub,
bitib-tükənməyən hadisədir. Əgər biz bu yaradıcılığı «bir
kitab» («Kitabi-Dədə Qorqud») haqqında yazılmış «bir ki-
tab» kimi səciyyələndirsək, müəllifin özünün yazdığı kimi,
«bu kitabın yazılışı, görünür, heç zaman bitməyəcək» (21,
11). Bu, o deməkdir ki, Azərbaycan ədəbiyyatında «Dədə
Qorqud» motivləri əsasında hələ bundan sonra da yeni-
yeni əsərlər meydana çıxacaq və ulu abidəmiz milli
ədəbiyyatımızı və milli ədəbi düşüncəmizi zənginləşdir-
məkdə davam edəcək.
Müasir Azərbaycan ədəbiyyatında «Dədə Qorqud»
motivlərindən istifadənin tarixi ilk dəfə keçən əsrin 40-cı
illərində Ə.Dəmirçizadənin dramaturgiyası («Dədə Qor-
qud» librettosu və «Qaraca Çoban» mənzum pyesi) ilə
başlansa da, bu ənənə sonralar nəsrdə və poeziyada da-
vam etdirilmiş, lakin bir neçə onillik ərzində dramaturgi-
yada bu mövzuya müraciət olunmamışdır.
Uzun fasilədən
sonra dramaturqlardan birinci olaraq bu mövzuya Altay
Məmmədov baş vurdu. N.Ələkbərli yazır ki, «Kitabi-Dədə
Qorqud» mövzularının dramaturgiyada əksi, təxminən, 30
ildən sonra yeni vüsət aldı. Yeni təşəbbüs Altay Məmmə-
dovun yazdığı «Dəli Domrul» pyesi oldu. Bu pyes müha-
ribə mövzularından fərqli olaraq yeni forma-janr əlamətlə-
rini əks etdirirdi. «Duxa Qoca oğlu Dəli Domrul boyu»nun
əsasında qələmə alınmış «Dəli Domrul» pyesi əslində
komediyadır. Dastandakı ölməzlik ideyası pyesə də gətiri-
lib. Əsər təkcə Domrulun Əzrayıl
üzərindəki qələbəsi kimi
mənalanmır, həm də mənəvi-əxlaqi sınağa çəkilən insanın,
bərk-boşdan keçən qəhrəmanın düşdüyü situasiya baxı-
mından diqqəti cəlb edir» (118, 14).
İlk dəfə 1981-ci ildə yazıçının dram və nəsr əsərlərin-
dən ibarət «Dəli Domrul» adlanan kitabında oxuculara
çatdırılmış bu komediya (238, 216-267) 1998-ci ildə
296
C.Cabbarlı ad. Gəncə Dövlət Dram Teatrında, 1999-cu ildə
Ə.Haqverdiyev adına Ağdam Dövlət Dram Teatrında tama-
şaya qoyulmuş və bu tamaşalar haqqında respublika mət-
buatında təqdiredici yazılar çap olunmuşdur (bax: 189; 35).
«Dəli Domrul» komediyası «Dədə Qorqud» dastanı-
nın Dəli Domruldan bəhs edən boyu əsasında yazılmışdır.
Əsərin gözə çarpan ümdə cəhəti müəllifin Dəli Domrul
obrazını tamamilə yeni keyfiyyətdə təqdim etməsidir.
A.Məmmədov dastanda Dəli Domrulun tikdirdiyi körpünü
əsas motiv kimi alaraq onu pyesin ideya-məzmun leyt-
motivinə çevirmişdir. Komediyada körpü Dəli Domrulun
tikdirdiyi
adi bir obyekt yox, onun ömür yolunun, həyat
əqidəsinin və bir obraz kimi poetik tutumunun əsas məna-
sını təşkil edən mahiyyətdir. Yəni belə demək mümkünsə,
körpünün özü əsərdə bir obrazdır və bu obraz çoxmənalı-
dır. Körpünün çoxmənalılığı onun əsərdə adi bir tikinti
obrazı olmaqdan çıxıb, yazıçı konsepsiyasını əks etdirən,
onu pillə-pillə, mərhələ-mərhələ açan bədii fiqur olmasın-
da ifadə olunub. Pyesdə körpü obrazının axıradək aktual
qalması A.Məmmədovun əsərin əsas ideya mahiyyətini,
bədii məna yükünü bu
obrazda təcəssüm etdirməsini
göstərir. Körpü obrazının çoxmənalılığı, yazıçının bu ob-
raza əsas ideya, komediyanın birləşdirici leytmotivi kimi
verdiyi əhəmiyyət Azərbaycan dilində «Dəli Domrul» adı
ilə işıq üzü görmüş bu əsərin rus dilindəki tərcüməsinin
1994-cü ildə «Literaturnıy Azerbaydcan» jurnalında məhz
«Dəli Domrulun körpüsü» («Most Deli Domrula») adı al-
tında çap olunması ilə də təsdiq olunur (389, 5-40).
İştirak edənləri Dəli Domrul, Əzrayıl, Ata, Ana,
Banı, Dondar, Qoca, Tacir, Şişman, Keşikçi, Dədə Qorqud
və xordan ibarət olan komediya çayın sahilində Dəli
Domrulun tikilib başa çatmaqda olan körpüsünün yanında
xorun oxusu ilə başlanır. Maraqlıdır ki, əsərin bütün ideya