285
onun uğurla keçən tamaşaları haqqında
təqdiredici məqa-
lələr çap olunmuşdur (bax: 165; 251).
İki hissədən ibarət «Beyrəyin taleyi» dramı Dış Oğuz
bəyi Aruz Qocanın evində bəylərin müzakirəsi ilə başlanır.
Dış Oğuz bəyləri Qalın (hər iki, ümumi, bütöv) Oğuzun
başçısı Salur Qazanın onlara qarşı təhqiramiz hərəkətini
müzakirə edirlər. Qazan vaxtaşırı Oğuzun hər iki qolunun
- İç Oğuz və Dış Oğuzun iştirakı ilə mərasim keçirib evini
yağmaladırmış. Lakin sonuncu dəfə Qazan ədalətsizliyə
yol verir: yağmada yalnız İç Oğuz iştirak edir. Bu, Qalın
Oğuzun birliyinə böyük zərbə vurur. İncimiş və təhqir
olunmuş Dış Oğuz bəyləri İç Oğuza düşmən olmaq
haqqında qərar qəbul edirlər. Bəylər onlardan qız almış
Beyrəyi çağırıb Dış Oğuzun tərəfinə keçməyi təklif edir-
lər. Lakin Beyrək Dış Oğuzun kürəkəni olsa da, Qazana
xəyanət etmir: «Mən Qazana düşmən ola bilmərəm. Ol-
sam, çörəyi məni tutar»; ...«Mən Qazandan dönə bilmə-
zəm. Dönərsəm, əynimdəki qaftanları kəfən olsun mənə.
Dönərsəm, yeyib-içdiyim otaqları zindan olsun mənə.
Dönərsəm...» (17, 11).
Aruz Beyrəyi qılınclayır və yaralı Beyrək atının
üstündə evinə çatmağa çalışır. Son anlarında
onun gözləri-
nə vaxtilə əsirlikdə olanda aldatdığı kafir qızı görünür.
Beyrək son «etiraflarını» edir. Əsərdə çox maraqlı kompo-
zisiya quran K.Abdulla «Beyrəyin taleyi»ni onun son söz-
ləri ilə başlamaqla Beyrəyin ölümünəqədərki həyatını «və-
rəqləmək üçün» maraqlı, həyəcanlı priyom işlədir. Beyrək
son anda deyir: «Bu da mənim axırım. Canım-gözüm, boz-
ayğırım. Mən nəhayət, öz sonuma çatasıydım. Boz ayğı-
rım, çatdır məni öz evimə, öz yurduma. Allah, mənə qüv-
vət ver. Allah məni yarıyolda qurda-quşa yem eləmə. Düş-
mənlərimi güldürmə. Allah, mənim ömrümü alırsan, özün
al, saxlayırsan, özün saxla. Bu kimdi elə yol qırağında
durub?! Bu sənsənmi, kafir qızı?! Necə də gözəlsən.
286
Bayburd hasarında belə gözəl deyildin. Əsirlik səni belə
püxtə gözəl eləyib, kafir qızı. Mənim sənə borcum varmış.
Söz verdim - qılıncıma doğranayım dedim, gəlib səni ha-
lallığa almasam, qaçır məni bu hasardan... Kafir qızı, sən
mənə həyatımı qaytardın, mən həyatımı sənə borclu qal-
dım. Öz sözüm addım-addım arxamca düşüb məni izlədi,
izlədi - bu gün Aruz Qoca məni öldürdü. Amma mən bu
gün ölmədim. Mənim ölümüm çoxdan başladı,
anadan
olmazdan çox-çox əvvəl. Kafir qızı...» (17, 12-13).
Beləliklə, müəllif Beyrəyin sözləri ilə bizi «çox-çox
əvvəllərə», hələ «Beyrək anadan olmadığı vaxta» qaytarır.
K.Abdullanın şərti başlanğıc olaraq seçdiyi bu «vaxt» tək-
cə Beyrəyin faciəli taleyinin başlanğıcı yox, həm də «Bey-
rəyin taleyinə» kodlaşdırılmış Oğuzun faciəli taleyinin
başlanğıcıdır. İnsanın taleyinə xalqın taleyini kodlaşdıran
sənətkar bununla, əslində, şəxsiyyətlə cəmiyyətin taleyinin
nə qədər sıx şəkildə bağlı olduğunu, hətta bəzən eyniləşdi-
yini göstərməyə nail olur. Beyrəyin ölümü təkcə onun şəx-
si ölümü deyildir. Onun ölməsi ilə Oğuzun birliyi də ölür.
Onun ölümü ilə İç Oğuzla Daş Oğuzu biri-birinə bağlayan
son vəhdət teli də qırılır. Bu ölümdən artıq geriyə yol
yoxdur. Nə qədər ki, Beyrək ölməmişdi,
Oğuz elinin bu iki
qolu arasında olan inciklik, düşmənçilik söz səviyyəsində
idi. Beyrəyin ölümü ilə iki qol arasında qan tökülür.
Maraqlıdır ki, pyesdəki bütün hadisələr yaralı Beyrə-
yin can verdiyi qısa müddətdə yadasalma (xatirələr) şək-
lində cərəyan edir. Növbəti şəkildə müəllif bizi Beyrəyin
hələ anadan olmadığı vaxtlara qaytarır. Burada cavan və
gözəl Oğuz igidləri bir məclisdə təsvir olunurlar. Onlar
burada Tanrıya əl qaldırıb Bayburaya bir oğul, Baybecana
isə bir qız diləyirlər. Bu iki bəy hamının yanında əhd
bağlayırlar ki, əgər uşaqlar qız və oğlan doğulsalar, onlar
bir-birinin beşikgərtmə nişanlısı olsunlar.
287
Bayburanın oğlu, Baybecanın qızı dünyaya gəlir.
Baybura bazirganları oğlu üçün hədiyyələr almaqdan ötrü
Oğuzdan qıraqdakı ölkələrə yollayır.
Aruz və Dədə Qor-
qudla gizlincə Baybecanın yanına gəlib ona mal-dövlət mü-
qabilində Bayburd hasarının bəyi ilə dostluq təklif edirlər.
Baybecan bu təklifi qəbul etmək istəmir ki, birdən Oğuzda
bunu bilən olar. Dədə Qorqud deyir: «Oğuzda bunu kimsə
bilməz. Əgər biz Bayburd kimi bir hasar bəyini Oğuza dost
ediriksə, bunu indi hər bir oğuzun bilməsi gərək deyil, bə-
yim. Hər kəs bu işi anlamaz. Anlamadığı üçün də min yerə
yozar. Tanrının buyruğu ilə bu dostluq başa gəlib gerçəyə
dönərsə, o zaman bəyan edəlim bütün Oğuza» (17, 16).
Baybecan Oğuza düşmən
olan Bayburd məliyinin
Oğuz elinə dost olacağı ümidi ilə onların təklifinə razı
olur. Görüşdə şəxsən iştirak edən Bayburd bəyi Baybe-
canla dost olmaq haqqında qərarını verir. Lakin Baybecan
istəyir ki, Bayburd bəyi təkcə Aruz, Qorqud, Baybecanla
yox, bütün Oğuzla dost olub, düşmənçiliyi yerə qoysun.
Bayburd bəyi şərt qoyur ki, qızın Banıçiçəyi mənə ver.
Baybecan bildirir ki, qızım Bayburanını oğluna beşikgərt-
mə nişanlıdır. Dədə Qorqud deyir: «Baybecan bəy! Bay-
burd bəyilə yaxınlıq hamımıza xeyir gətirər. Sən qızının
sözünü verəndə o doğmamışdı. O söz havaya getdi... Söz
veriləsi məqam indidir: qızın doğub» (17, 17).
Oğuz bəylərinin «alqışının - alqış, qarğışının isə -
qarğış olduğunu» yaxşı bilən
Baybecan bəy vaxtilə öz
qızını Bayburanıın oğluna ərə verəcəyi haqqında bütün
oğuz bəylərinin yanında verdiyi sözün onu cəzalandıra-
cağından qorxur: «Əvvəl verdyim sözə Oğuz bəyləri tanıq
olmuşdular. Dədə, o söz addım-addım məni izləməzmi?»
(17, 18). «Tanrı-təala könlünə ilham edən, qayibdən dürlü
xəbərlər söyləyən, Oğuzun hər müşkülünü həll edən, ver-
diyi hər bir məsləhətə əməl olunan» Dədə Qorqud onu
arxayın salır: «Tanrının köməyilə izləməz. Bu saziş bizim
288
oldu bəyim. Sənin, mənim, bir də Bayburd məlikinin. Bu
sazişi üçümüz bildik, dördüncü kəs bilməsin. Xeyirli
olsun, bəyim! Xeyirli olsun, məlik! Bəlkə, bu saziş Oğuzu
böyük dünya yoluna çıxardı, İlahi, amin!» (17, 18).
Beləliklə,
bu söhbətdən məlum olur ki, Oğuz elinin
içərisində siyasi, sosial mənəvi çatlar vardır. Siyasi idarə-
çilikdə xüsusilə Salur Qazanın buraxdığı səhvlər Oğuz
bəylərində mərkəzdənqaçma əhvali-ruhiyyəsi yaradır. Öz-
lərini Oğuz idarəçiliyində təhlükəsiz hiss edən bəylər kə-
narda - Oğuzun düşmənləri içərisində özlərinə dayaqlar
axtarırlar. Dədə Qorqudun da bu prosesdə iştirak etməsi
Oğuzun daxili vəhdətində çox böyük çatların əmələ gəldi-
yini göstərir. Məlum olur ki, Aruz, Dədə Qorqud kimi
məşhur Oğuz xadimləri Oğuza düşmən Bayburd hasarının
bəyi ilə dostluq edib, ona arxalıq edirlər. Bu, bir neçə oğuz
xadiminin simasında Oğuzla Bayburd arasında bağlanmış
gizlin sazişdir. Bu işin xeyir-şərini yaxşı analmayan Bay-
becan Dədə Qorqudun məsləhəti ilə sazişə qoşulur.
Pyesdə daha sonra bazirganlar qayıdıb
Beyrəyə çox-
lu hədiyyələr gətirirlər. Beyrək ova çıxır. Ovda beşikgərt-
mə nişanlısı Banıçiçəklə rastlaşır və gənclər bir-birini se-
virlər. Hadisələrin sonrakı gedişatından məlum olur ki,
çoxlu var-dövləti olan Baybecan bəy artıq qocalıb ölmüş,
çoxları onun qızına elçi düşmüşdür. Maraqlıdır ki, elçilə-
rin sırasında Alp Aruz da var. O, Baybecanın ölməmişdən
qabaq öz qızını Bayburd hasarının bəyinə söz verməsi
haqqında bilsə də, onun var-dövlətinə yiyələnmək üçün
Banıçiçəyi oğlu Basata almaq istəyir.
Baybura bəy Dədə Qorqudu və Oğuz bəylərini cəm
edib Beyrəklə Banıçiçəyin beşikgərtmə nişanlı olması haq-
qında əhdi onların yadına salır.
Alp Aruz, Dədə Qorqud
Baybecanın ölməsini bəhanə gətirib Bayburanı bu yoldan
döndərməyə çalışırlır. Lakin Baybura israr edir və bəylər
qərara gəlirlər ki, Dədə Qorqud elçi yollasınlar.